สื่อพนมเปญโพสต์ประกาศยุติออกหนังสือพิมพ์เพราะขาดรายได้ แต่ก็ยังไม่ชัดเจนว่าจะยังคงทำในรูปแบบออนไลน์ต่อไปหรือไม่

เมื่อช่วงเดือน มี.ค. 2567 หนังสือพิมพ์พนมเฟญโพสต์ระบุในประกาศของพวกเขาว่า "นับตั้งแต่ที่มีการระบาดใหญ่ของ COVID-19 และภาวะเศรษฐกิจตกต่ำที่ตามมา รายได้จากโฆษณาของบริษัทลดลงอย่างมาก"

พนมเปญโพสต์ระบุอีกว่า ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและการใช้โซเชียลมีเดียเป็นแหล่งข่าวมากขึ้นนั้นมีส่วนในการทำให้สื่อสิ่งพิมพ์ของพนมเปญโพสต์เผชิญกับการสูญเสียทางการเงินด้วย

แถลงการณ์ของพนมเปญโพสต์ระบุว่า "ผู้ถือหุ้นของพวกเราพยายามจะอัดฉีดเงินทุนเข้ามามากขึ้นและสร้างรายได้ด้วยวิธีใดก็ตามเท่าที่จะเป็นไปได้ในการฟื้นฟูทางการเงินให้กับบริษัท"

"แต่ถึงแม้ว่าจะมีความพยายามดังกล่าว ทางบริษัทก็ไม่สามารถแบกรับการขาดทุนมากมายขนาดนี้ได้ ดังนั้นแล้ว ผู้ถือหุ้นของพวกเราได้ตัดสินใจด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ว่าจะหยุดการตีพิมพ์หนังสือพิมพ์(พนมเปญโพสต์)"

นับตั้งแต่วันที่ 29 มี.ค. 2567 เป็นต้นไป พนมเปญโพสต์ในฉบับหนังสือพิมพ์ทั้งภาษาอังกฤษและภาษาเขมรจะยุติการตีพิมพ์เผยแพร่ แต่ในแถลงการณ์ก็ไม่ได้ระบุชัดเจนว่าจะยังคงทำสื่อต่อไปในรูปแบบออนไลน์หรือไม่

สื่อพนมเปญโพสต์ก่อตั้งเมื่อปี 2535 โดย ไมเคิล เฮเยส และ แคเธอรีน โอคีฟ ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อต้องการนำเสนอข่าวสารที่เป็นอิสระและปราศจากอคติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงที่มีการเปลี่ยนผ่านทางการเมืองในกัมพูชาหลังจากที่มีกระบวนการสร้างสันติภาพตามแนวทางสหประชาชาติ ในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษที่ 1990s

มีการเปลี่ยนมือเจ้าของสื่อพนมเปญโพสต์หลายครั้งก่อนหน้านี้ ก่อนที่นักธุรกิจชาวมาเลเซีย สิวากุมาร์ เอส กานาปาธี จะเข้ามาซื้อกิจการเมื่อปี 2561

ในช่วงก่อนการเลือกตั้งปี 2561 ยังเคยมีกรณีที่ชวนให้เกิดข้อโต้แย้งจนทำให้นักข่าวส่วนมากของพนมเปญโพสต์ในตอนนั้นทำการวอลก์เอาท์ประท้วง

เซบาสเตียน สเตรจิโอ อดีตนักข่าวพนมเปญโพสต์ระบุว่า "เป็นข่าวที่น่าเศร้าเกี่ยวกับเรื่องการปิดตัวสื่อพนมเปญโพสต์ของกัมพูชา ซึ่งเป็นสื่อที่ทำให้ผมเริ่มต้นทำงานนักข่าว 16 ปีที่แล้ว"

สเตรจิโอบอกอีกว่า "หนังสือพิมพ์แห่งนี้ไม่เหมือนเดิมนับตั้งแต่ที่มันถูกขายให้กับนักลงทุนที่เป็นฝ่ายสนับสนุนรัฐบาลในปี 2561 แต่บันทึกประวัติศาสตร์ที่มีในสื่อนี้ก็ถือเป็นแหล่งข้อมูลที่มีคุณค่ามาก"

ลุค ฮันต์ ผู้เป็นนักข่าวที่น่าเชื่อถือรายหนึ่ง กล่าวว่า คำประกาศปิดตัวพนมเปญโพสต์ฉบับสิ่งพิมพ์นี้ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ เมื่อพิจารณาจากสภาพเศรษฐกิจที่เห็นว่าจำนวนการโฆษณาบนสื่อแห่งนี้มีไม่มากแล้ว และการที่จำนวนชาวต่างชาติที่พูดภาษาอังกฤษได้ในกัมพูชาลดลงอย่างมาก ทำให้ไม่มีทรัพยากรมากพอที่จะทำหนังสือพิมพ์ทั้งฉบับภาษาเขมรและภาษาอังกฤษ

ฮันต์บอกว่า การปิดตัวพนมเปญโพสต์ฉบับสิ่งพิมพ์นี้ถือเป็นสิ่งที่ส่งผลสะเทือนต่อการสื่อสารมวลชนในกัมพูชา ฮันต์บอกว่าก่อนหน้านี้พนมเปญโพสต์เคยเป็นหนังสือพิมพ์ที่ดีเยี่ยมแล้วก็ยังคงมีนักข่าวฝีมือดีทำงานอยู่ที่นั่น ซึ่งเป็นกลุ่มนักข่าวที่พยายามทำให้ดีที่สุดในช่วงที่ประสบกับความยากลำบากนับตั้งแต่ที่พนมเปญโพสต์ถูกขายให้กับเจ้าของอื่นเมื่อ 6 ปีที่แล้ว

ฮันต์ตั้งข้อสังเกตว่า กัมพูชาเพิ่งจะมีการเลือกตั้งท้องถิ่น, การเลือกตั้งระดับประเทศ, เพิ่งจะมีการเปลี่ยนผ่านทางอำนวจ และในที่สุดก็มีการเลือกตั้งส.ว.เมื่อสุดสัปดาห์ที่แล้ว ดังนั้นแล้ววงจรข่าวการเมืองใหญ่ๆ ในกัมพูชาก็คงหยุดลงไปอีกสองสามปี นี่อาจจะเป็นสาเหตุให้ผู้ถือหุ้นตัดสินใจว่าพวกเขาไม่ต้องการให้มีฉบับตีพิมพ์เป็นรูปเล่มอีกต่อไปแล้ว แต่ฮันต์ก็ยังตั้งคำถามต่อไปอีกว่าแล้วกลุ่มผู้ถือหุ้นคือใครกันแน่

คำประกาศยกเลิกตีพิมพ์ฉบับเล่มของสื่อพนมเปญโพสต์ยังเกิดขึ้นตามมาหลังจากที่สื่อ "เซาธ์อีสต์เอเชียโกลบ" ประกาศปิดตัวในเดือน ก.ย. 2566 ด้วย หลังจากที่สื่อแห่งนี้มีการตีพิมพ์เผยแพร่มาตลอด 16 ปี

เรียบเรียงจาก
Phnom Penh Post Ends Print Edition Due to Declining Revenue, Kiripost, 01-03-2024