หมายเหตุผู้เขียน - เดิมเป็นข้อคิดเห็นและข้อแลกเปลี่ยนที่มีต่อแถลงการณ์ของ 250 นักวิชาการและประชาชนที่ตอบในกระทู้ แต่เนื่องจากกระทู้ดังกล่าวมีผู้ตอบเยอะมาก และสิ่งที่ผมเขียนต้องการสื่อไปยังผู้ที่ร่วมลงชื่อในแถลงการณ์ทุกท่าน เกรงว่าจะไม่บรรลุวัตถุประสงค์ จึงขอรบกวนพื้นที่ในการสื่อสารแลกเปลี่ยนด้วยครับ

ก่อนอื่นของแจ้งก่อนว่า ผมเคารพความคิดเห็นของทุกท่านที่ลงชื่อในแถลงการณ์นะครับ และยินดีที่ท่านปรารถนาดีต่อประชาชน แต่มีประเด็นที่อยากแลกเปลี่ยนด้วย ดังนี้

1.ผมเองก็อยากให้รัฐบาลยุบสภานะ แต่คนละเหตุผลกับพวกคุณ เพราะเมื่ออ่านจากแถลงการณ์ของพวกคุณ เหมือนว่าไม่ได้ base on หลักการทางการเมืองอะไรเลย เพียงแค่ต้องการปลดล็อกสาเหตุของความรุนแรงเท่านั้น หมายความว่า ถ้าหากเปลี่ยนสถานการณ์เป็นพันธมิตรเข้ามาเรียกร้องให้รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งให้ยุบสภา พวกท่านก็ยังคงลงชื่อเพื่อกำจัดเงื่อนไขที่ก่อให้เกิดความรุนแรง ...เท่านั้นหรือครับ ส่วนที่มาของรัฐบาล หรือสิ่งที่รัฐบาลฟ้าประทานนี้กระทำ ไม่มีผลในทางหลักการต่อพวกท่านเลยหรือ? หรือว่าแถลงการณ์นี้ไม่ได้มาจากหลักการใดๆ ตั้งแต่แรก?

2.ข้อเสนอจริงๆ ของแถลงการณ์นี้คืออะไร? แค่ยุติความรุนแรง? หรือขอให้รัฐบาลยุบสภา และรับผลจากการเลือกตั้ง (take over ข้อเสนอส่วนใหญ่มาจากเสื้อแดง แต่ยืดเวลามากกว่า?) ไม่ได้ชี้ให้เห็นปัญหาที่แท้จริงหรือเสนอสิ่งใดมากกว่านั้น ...ผมอาจจะคาดหวังกับปัญญาชนมากเกินไป แต่น่าจะช่วยเสนอหรือทำอะไรกันได้มากกว่านี้นะครับ (ในรายชื่อ หลายคนก็ active อยู่ แต่หลายคนก็... เอ่อ... เอาเป็นว่า ผมไม่อยากให้เอาแค่ปริมาณเข้าว่า ไม่อยากให้แค่มีอาจารย์มาลงชื่อแล้วกลับไปใช้ชีวิตสุขสบาย คุยว่าฉันมีส่วนร่วมกับการเมืองแล้วนะ... แต่ถ้ายุทธศาสตร์ของพวกคุณคือแค่รวมรายชื่อปัญญาชนและอาจารย์ให้เยอะที่สุด ผมก็คงไม่พูดอะไรมากไปกว่านี้แล้วครับ)

3.ช่วงนี้มีแถลงการณ์ออกมาเยอะมาก และแทบจะไม่มีพลังอะไรต่อสังคม ผมไม่ทราบว่าเป็นเพราะตัวแถลงการณ์ไม่มีพลังอยู่แล้ว (ไม่ได้ base on อะไร) หรือว่าเป็นเพราะสื่อกระแสหลักไม่ยอมเล่นด้วย ถ้าเป็นประการแรก คงต้องอภิปรายกันเป็นการเฉพาะ แต่ถ้าเป็นประการหลัง ผมคิดว่าน่าจะหาวิธีให้เรื่องราวเหล่านี้เข้าถึงประชาชน, โดยเฉพาะคนกรุงเทพฯ, ให้มากกว่านี้ครับ โดยเฉพาะหาทางติดต่อกับสื่อที่กระแสหลักหน่อย ให้อยู่ในความรับรู้ของประชาชนทั่วไป

4.สำหรับการแถลงข่าว, เสวนา, อภิปราย หรือการจัดนิทรรศการในช่วงนี้ หลายอันก็เป็นสิ่งที่ดี แต่จากการสังเกตการณ์หลายครั้ง พบว่ามีแต่คนที่ “เชื่อ” อยู่แล้ว ไปฟังแล้วก็ตบมือเห็นด้วย เพราะจัดแต่สถานที่ที่เป็นสนามเหย้าของเสื้อแดง (อนุสรณ์สถาน 14 ตุลา, อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย) ผมคิดว่าถ้าลองจัดเป็นงานเสวนาในย่านอื่น หรือนิทรรศการหมุนเวียน รวมถึงรณรงค์เรื่องกฎกติกาของระบอบประชาธิปไตย (เช่นการชุมนุมและเดินขบวนไม่ใช่การจับคนกรุงเทพฯ เป็นตัวประกัน เป็นต้น) ด้วยตำแหน่งแห่งที่ของแต่ละท่านน่าจะได้ประโยชน์กว่าการมานั่งลงชื่อในแถลงการณ์ (ที่อาจจะไม่เกิดพลังหรือส่งผลกระทบใดๆ) เช่นนี้ ซึ่งถ้าจะกระทำอยู่แล้วก็ขออภัย ผมไม่ได้ติดตามวงในสักเท่าไร บังเอิญไม่มี face book เลยเป็นเหมือนคนตกข่าวของ โลกไซเบอร์ (อันที่จริง อาจตั้งข้อสังเกตได้ว่า การลงชื่อแถลงการณ์ผ่าน face book หรือ e mail ก็เหมือนกีดกันคนส่วนใหญ่จาก action ทางการเมืองเหมือนกันนะครับ เว้นแต่พวกท่านอยากจะเคลื่อนไหวกันเอง ไม่อิงกับกลุ่มอื่นใด)

แค่นี้ก่อนครับ ยังนึกประเด็นอื่นไม่ออก ไว้มีอะไรเพิ่มเติมจะมาแลกเปลี่ยนกันอีก แล้วขอร้องครับ อย่ามาถามกลับว่า แล้วผมทำอะไรบ้าง? เพราะมันคนละประเด็นกัน ผมเป็นแค่คนธรรมดาที่ได้ไปร่วมชุมนุมบ้าง ฟังที่เขาพูดบนเวทีบ้าง แต่ไม่มีตำแหน่งแห่งที่ที่เวลาพูดแล้วจะมีคนฟังครับ

ปล. ต่อให้ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ก็ไม่ได้หมายความว่าแถลงการณ์ดังกล่าวควรจะชอบธรรมในความเห็นของผมอยู่ดี

ด้วยความปรารถนาดีครับ
สำเร็จ รักษาศาสตร์
ประชาชน