ในยิ้มฝืนกลืนกล้ำ"จุก" ของยุคสมัย
ยุคของใครต่อใครใช่แข่งจุก
จุกเป็นคำกริยาสารทุกข์
สะอื้นคลุกแทรกคราวหนาวอุ่นร้อน
เป้าหมายโลกฤาใช่โศกนาฏกรรม
ปรากฏการณ์กระหน่ำย้ำบอกสอน
ความสลดรดน้ำตาหน้าเปียกปอน
สงครามหลอนหลอกฝันถึงสันติภาพ
มนุษย์ชนทนไปในบัญชา
บรรดาห่ากระสุนเมินบุญบาป
ม่านน้ำตามองหาบ้านผลาญพังราบ
เลือดโทรมอาบบาดแผลแล่เนื้อลึก
สงครามมีแล้วกี่ครั้งการพังทลาย
โลกกลายเป็นสุสานตำนานศึก
ผู้บัญชาการสั่งดั่งคักคึก
ทว่านึกแผนไว้ไหมใครเคราะห์ร้าย?!
ผองใครเล่าเฝ้าโกรธโทษปีศาจ
ใครเล่าปรารถนาชนะผงะพ่าย
เขียนบทให้สลดหดหู่ดูล้มตาย
มนุษย์กลายเป็น"ทาสสู้" ใคร? ดูชม
พระเจ้าใช้ดีเอ็นเอ"เท่" กับ "โธ่" ?
มนุษย์โชว์ความเหนือกว่าฆ่าถล่ม
ประทับสรวงสวรรค์นิรันดร์ปั่นอารมณ์
เฝ้าผูกปมปรัชญาบัญชามนุษย์
เอาไฟแห่งความโกรธโหดร้ายซุก
สร้างความจุกกระตุกน้ำตาบรรดาบุตร
รสของความร้าวรวดปวดร้าวทรุด
เค็มปร่าสุดปลายลิ้นกินน้ำตา
ประหนึ่งโจทย์ยากง่ายให้คลายแก้
ดังร่างแหหฤหรรษ์แห่งหรรษา
หลงโทษปีศาจมันแข่งบัญชา
พระเจ้าสร้างมาแก้เหงาเท่านั้นเอง
ปีศาจเป็นสมองสมุนการครุ่นคิด
ในลิขิตเกมเศร้าเข้าข่มเหง
ผู้คนคือลูกรัก,ชังคลั่งบรรเลง
ตามเสียงเพลงสูงต่ำแหวกกระแทกกระทั้น
มอบบทชังบทรักปักใจให้
รสชาติใดใส่พลังใช้รังสรรค์
บนหนทางวางให้ไว้แล้วนั้น
นิรันดร์อันไม่รู้จบรบ,รักนี้
ใช้ความรักถักทอล่อห่วงใย
ลวงหัวใจให้หมดจดแล้วบดขยี้
แหนหวงสมบัติบ้าบรรดามี
พื้นผืนธรณีนี่ของตน
ลวงหลงว่าเหนือกว่าประชากร
เสมอภาคภราดรสอนบ้าบ่น
วาทกรรมอำพรางล้างสมองผองชน
เสรีภาพ,สันติภาพทุรายทุรนจนนิรันดร์
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)