วันที่ 19 มิถุนายน 2555 ศาลจังหวัดยะลา ได้ไต่สวนคำร้องขอขยายระยะเวลาควบคุมตัวนายนูรมาน ดอเล๊าะ อดีตนักศึกษาวิทยาลัยราชภัฎยะลา ซึ่งถูกเจ้าหน้าที่ทหาร ฉก. 11 ยะลา ควบคุมตัวเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2555 เวลาประมาณ 4 ทุ่ม จากบ้านพักของนักศึกษา พร้อมนักศึกษาอีก 2 คน ซึ่งได้รับการปล่อยตัวก่อนแล้ว
ศาลพิเคราะห์แล้ว เห็นว่า ตามคำร้องขอขยายระยะเวลาถูกควบคุมตัวและผลการดำเนินกรรมวิธีแนบท้ายคำร้องดังกล่าว ไม่ปรากฏว่าผู้ถูกควบคุมมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ความไม่สงบอย่างไร ทั้งหลังจากศาลอนุญาตให้ขยายระยะเวลาควบคุมตัวครั้งแรกเป็นเวลา 7วัน ปรากฏว่ามีการซักถามข้อมูลเพิ่มเติมเพียงเล็กน้อย นอกจากนี้พยานหลักฐานที่เจ้าหน้าที่อ้างว่านายนูรมานเกี่ยวข้องกับเหตุระเบิดนั้น ก็เป็นความผิดที่เกิดขึ้นแล้ว หากมีหลักฐานว่านายนูรมานเป็นผู้กระทำความผิดก็ดำเนินการตามกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา การควบคุมตัวตามพรก.ฉุกเฉินฯ มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันมิให้มีการก่อเหตุสถานการณ์ฉุกเฉินขึ้น ซึ่งยังไม่ปรากฏว่าผู้ถูกควบคุมตัวมีพฤติการณ์ใดที่ก่อให้เกิดสถานการณ์ฉุกเฉินหรือเหตุความไม่สงบเกิดขึ้นแต่อย่างใด ทั้งปรากฏว่า ผู้ถูกควบคุมตัวมีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง และประกอบอาชีพสุจริต ที่สามารถติดต่อให้มาพบได้เมื่อต้องการ จึงไม่มีความจำเป็นที่จะควบคุมตัวอีกต่อไป ซึ่งจะกระทบต่อสิทธิและเสรีภาพของผู้ถูกควบคุมตัวเกินสมควร ให้ยกคำร้อง โดยให้ปล่อยตัวผู้ถูกควบคุมตัวให้ผู้คัดค้านที่เป็นญาติรับตัวไป
พรก.ฉุกเฉินฯ ม. 11 (1) และ ม. 12 ให้เจ้าหน้าที่มีอำนาจจับกุมและควบคุมตัวบุคคลที่ต้องสงสัยว่าเป็นผู้ร่วมกระทำการให้เกิดสถานการณ์ฉุกเฉินฯ ฯลฯ เท่าที่มีเหตุจำเป็นเพื่อป้องกันมิให้บุคคลนั้นกระทำการอันจะทำให้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรง หรือเพื่อไม่ให้เกิดความร่วมมือในการระงับเหตุการณ์ร้ายแรง ควบคุมตัวได้ไม่เกิน 7 วัน และต้องได้รับอนุญาตจากศาล ในกรณีที่มีความจำเป็นต้องควบคุมตัวต่อเพื่อประโยชน์ในการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน ให้เจ้าหน้าที่ร้องขอต่อศาลเพื่อขยายระยะเวลาการควบคุมตัวต่อได้อีกคราวละ 7 วัน แต่ต้องไม่เกิน 30 วัน
รัฐธรรมนูญ ม. 29 การจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคลที่รัฐธรรมนูญรับรองไว้ จะกระทำมิได้ เว้นแต่โดยอาศัยอำนาจตามกฎหมาย เฉพาะที่รัฐธรรมนูญกำหนดไว้และเท่าที่จำเป็นและจะกระทบกระเทือนสาระสำคัญแห่งสิทธิและเสรีภาพนั้นมิได้
