เราหลงลืม ‘เพื่อน’ ร่วมอุดมการณ์ของเราหิวโซอยู่ในสถานที่อันมืดมนหรือไม่ (?)  เป็นเวลานานร่วมเดือนที่เพื่อนร่วมอุดมการณ์ทั้ง 21 คน ถูกดำเนินคดีทางการเมือง เราทุกคนตกอยู่ท่ามกลางสถานการณ์โควิด-19 ที่กลับมากระหนำซ้ำเติมอีกครั้ง และมันได้กลายมาเป็นประเด็นที่สังคมหันมาให้ความสนใจเป็นอันดับหนึ่งอย่างเลี่ยงไม่ได้ คำนวณระยะห่างระหว่างกัน รักษาความสะอาดตลอดเวลา และหวาดระแวงพื้นที่อันตรายทั้งหลาย แต่โปรดอย่าลืมว่า ‘เพื่อน’ ผู้ต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยของเรา ที่ถูกดำเนินคดีอาญามาตรา  112 ผู้ถูกจองจำ ทั้งที่ยัง ‘ไม่มี’ การตัดสินความคดีความอันเป็นกระบวนการที่โหดร้ายและผิดแปลกไปจากการพิจารณาความคดีอาญาตามปกติวิสัยนั้น ยังอยู่ในคุกอย่างที่มันไม่ควรจะเกิดขึ้น  

เมื่อจินตนาการชั่วโมงของการอดอาหารของทั้งเพนกวินและรุ้ง เป็นเวลาร่วม 696 ชั่วโมง และ 360 ชั่วโมง มันคงเป็นเวลาเพียงไม่กี่วัน และไม่กี่ค่ำคืนสำหรับเราผู้ที่ยังคงใช้ชีวิตตามปกติ (ใหม่) แต่หากเรา ‘ลองสวมรองเท้าคู่เดียวกับเพื่อนเรา’ ผู้หิวโซเพื่อประท้วงขืนต่อกระบวนการอยุติธรรมของรัฐ ชั่วโมงของเราและ ‘เพื่อน’ ร่วมอุดมการณ์ของเรา มันคงมีความยาวนานที่ต่างออกไปอย่างบอกไม่ถูก ชั่วโมงอดอาหารของเพนกวินและรุ้งต้องยาวไปสักเพียงใด ต้องให้เสียงท้องที่โอดครวนก้องกังวานถึงเพียงไหน? หรือจะให้ใบหน้าอันซีดเซียวนั้นสะท้อนออกมาจากกรงขังที่มืดมน เราจึงจะสนใจพวกเขาเหล่านั้น ?   

กว่าเราจะฉุกคิดได้ว่า เราหลงลืมการต่อสู้ ข้อเรียกร้องเพื่อความยุติธรรมของเพื่อนเรา ที่ต่อสู้เพื่อความเป็นมนุษย์ที่มีเสรีภาพ อิสระภาพ อันเป็นองค์ประกอบของมนุษย์ที่ควรจะเป็น ที่อาจจะไม่ควรต้องมาเรียกร้องกันแล้วในโลกมนุษย์ปัจจุบัน มันจะสายเกินไปหรือเปล่า? เช่นนั้นแล้ว การเรียกร้องต่อสู้ทางการเมืองของเราจะไม่หยุดชะงักชะงัน เพียงเพราะสาเหตุการแพร่ระบาด หรืออุปสรรคใด ๆ แต่มันจะต้องฝังลึกลงไปในจิตวิญญาณของเราว่า “เราไม่อาจละทิ้งเพื่อนของเราที่ร่วมฟันฝ่าต่อสู้มากับเราได้” เราจะไม่เงียบ เราช่วยกันส่งเสียง และเปล่งแสงในที่ของเรา พวกเราจะเป็นแสงไฟดวงน้อยที่จะออกไปเปล่งสุดเสียงเท่าว่า ‘คืนเพื่อนเราให้ออกมาส่องสว่าง’ ‘ไม่เอารัฐบาลที่ไม่เป็นประชาธิปไตย’  ‘มาตรฐานเดียวจากเสาหลักแห่งตุลาการ’ และ ‘หยุดกระบวนการอยุติธรรมที่ทำร้ายประชาชน’ 

ไม่มีความเมินเฉยใดที่เจ็บปวดเท่ากับความเมินเฉยทางการเมือง และไม่มีอาการหลงลืมใดเจ็บปวดได้เท่าการหลงลืมเพื่อนผู้ร่วมอุดมการณ์ ที่ถูกทิ้งให้หิวเจียนตายอยู่ในกรงขังอันมืดมิดอีกแล้ว