แถลงการณ์ฉบับที่ 1 สหภาพแรงงานอุตสาหกรรมสิ่งทอและตัดเย็บเสื้อผ้าสัมพันธ์

ถึงเพื่อนร่วมงานที่เคารพรักทุกท่าน

เพื่อนร่วมงานทุกท่านคงจำกันได้ดีว่า ก่อนหน้านี้ในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา พวกเราได้ถูกนายจ้างกระทำการกดขี่พวกเรา โดยการเปลี่ยนสภาพการจ้างของพวกเรา โดยไม่ได้เอ่ยถามความรู้สึกความคิดของพวกเราเลยว่า พวกเราเห็นด้วยหรือไม่? พวกเรารู้ว่า กำลังถูกละเมิดสิทธิมนุษยชนและสิทธิแรงงานตามกฎหมายแรงงาน พวกเรารู้ดีว่า นายจ้างคิดเพียงแต่หากำไรบนหยาดเหงื่อแรงงานของพวกเรา แต่หากไม่มีพวกเรานายจ้างจักหากำไรได้อย่างไร?

นายจ้างไม่ได้มองพวกเราเป็นมนุษย์ นายจ้างคิดว่าพวกเราเป็นเพียงเครื่องจักร เป็นหุ่นยนต์กระนั้นหรือ? พวกเราไม่อาจยอมจำนน จากการกระทำดังกล่าว พวกเราจึงลุกขึ้นถามถึงสิทธิแรงงานและความยุติธรรม บ้านเมืองของเราปกครองโดยระบอบประชาธิปไตยมิใช่เผด็จการ พวกเราจึงมีสิทธิเสรีภาพในการรวมกลุ่มรวมพลังเพื่อเรียกร้องสิทธิอันพึงมีพึงได้ พวกเราจึงมีเสรีภาพในการทวงถามความยุติธรรมและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ จากการรวมพลังเรียกร้องสิทธิของพวกเรา

ต่อมาได้มีการเจรจากับนายจ้าง ซึ่งทำให้นายจ้างตกลงยอมรับข้อเสนอของพวกเราส่วนหนึ่ง ส่วนที่นายจ้างไม่ยอมรับข้อเสนอพวกเรา และสำคัญคือการไม่ให้โบนัสพวกเรา ทั้งๆที่ผ่านมาทุกปี พวกเราทุกคนล้วนมีโบนัส ซึ่งเป็นขวัญกำลังใจในการทำงานของพวกเรา บริษัทจึงควรคำนึงถึงด้วย พวกเราทุกคนคงคิดเหมือนกันว่า บริษัทควรให้โบนัสพวกเรา แต่หากพวกเรานิ่งเฉย บริษัทก็คงไม่สนใจใยดีที่จะให้พวกเรา จึงต้องรวมพลังสามัคคีกันเพื่อเรียกร้องสิทธิ/// ใช่หรือไม่ ?