มนุษย์หลุดจากสัตว์ใช่ดัดจริต?
เพราะรู้คิดครวญใคร่ใฝ่ศึกษา
ออกจากถ้ำมาพินิจพิจารณา
รู้อิจฉาริษยาอาฆาตกัน

รู้จักกฎธรรมชาติดาษดา
รู้มายาต่างๆ นาๆ ว่าโน่นนั่น
ค่อยๆ ตัด ค่อยๆ แต่งการแข่งขัน
ทุกกีดกั้นกลายมาอารยธรรม

ประวัติศาสตร์ธาตุแท้ตีแผ่ออก
ล้วนบ่งบอกให้รู้เคยอยู่ถ้ำ
จากขวานหินบิ่นแล้วบิ่นเล่าเอาเหล็กทำ
ยุคเหล็กย่ำนำทางต่อถ่อเรือคน

สงครามเกิดดาบแหลนหลาวทั้งง้าวทวน
พุ่งเข้าสวนกันไปมาเป็นห่าฝน
พัฒนาเกินฝ่าฝืนเป็นปืนกล
ดั่งเวทมนตร์ปรมาณูมาสู้กัน

เป็นปัจเจกเฉกเดียวติดเขี้ยวเล็บ
ล้วนเคยเจ็บปวดจำเคยห้ำหั่น
ออกจากท้องแม่มาสารพัน
รักชังนั้นปันแบ่งแต่งตัวตน

เมื่อออกมาพบสังคมการบ่มเพาะ
จริงเท็จเจาะเข้าหัวใจใส่เข้มข้น
แบบเรียนประวัติศาสตร์อาจปลอมปน
เขียนโดยคนฝ่ายชนะสารพัด

รักและชังฝังไว้ใช้วัดประวัติศาสตร์
มีอำนาจถึงปัจจุบันบีบคั้นประหวัด
สังคมยุคเสียงส่วนใหญ่ยังไม่ชัด
"คนเท่ากัน" ยังต้อง"กัด" วัดเป็นแกน

ไฟที่ไหม้ใช่ชังฝรั่งเศส
มาจากเหตุแห่งหัวใจให้คลั่งแค้น
เมื่อเชื้อเพลิงพร้อมพอไฟก็แล่น
มันคือแก่นของเรื่องทุกเมืองเอย