Summary
- การท่องเที่ยวเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุดจากการระบาดใหญ่ของโควิด-19 ผลกระทบต่อธุรกิจโดยเฉพาะขนาดกลางและขนาดย่อมนั้นรุนแรงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ในรายงานชิ้นนี้เสนอตัวอย่างจากบาหลีประเทศอินโดนีเซีย
- 'เดกา เดวันดานา' ผู้ประกอบการโฮมสเตย์ เป็นตัวอย่างของผู้รับประโยชน์จากการอบรมในหลักสูตร ILO SCORE โครงการระดับโลกที่มุ่งหวังที่จะช่วยปรับปรุงผลิตภาพและสภาพการทำงานในธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs)
- เป้าหมายของ ILO คือการเพิ่มศักยภาพให้ภาคการท่องเที่ยวเพื่อสนับสนุนการฟื้นตัวจากวิกฤตโควิด-19 ที่มีคนทำงานเป็นศูนย์กลาง ครอบคลุม ยั่งยืน และมีการเปลี่ยนผ่านอย่างยุติธรรม
ช่วงเดือน ส.ค. 2565 ILO Voices แพลตฟอร์มการเล่าเรื่องแบบมัลติมีเดียขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ได้นำเสนอเรื่องราวของ 'เดกา เดวันดานา' ผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่มท่องเที่ยวชุมชนแห่งบูเลเลง ในบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย และเป็นเจ้าของธุรกิจโฮมสเตย์ของตนเองในหมู่บ้านสุดาจี
0 0 0
ผมชื่อเดกา เดวันดานา อายุ 46 ปี ผมเป็นเจ้าของโฮมสเตย์ Esa di Kubu ในหมู่บ้านสุดาจี บูเลเลง บาหลี อินโดนีเซีย แม้จะมีความยากลำบากในช่วงการระบาดใหญ่ของโควิด-19 แต่ผมไม่ยอมแพ้ ผมปฏิบัติตามคำแนะนำที่ได้มาระหว่างการฝึกอบรมขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) คือ "การเป็นเจ้าของและเป็นเจ้าภาพในหมู่บ้านของเราเอง"
อาชีพของผมเริ่มต้นในภาคการท่องเที่ยว ผมสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนอาชีวศึกษาการท่องเที่ยวของบาหลีในปี 2540 หลังจากนั้น ผมทำงานเป็นพนักงานยกของและทําความสะอาดบนเรือสำราญท้องถิ่นเป็นเวลา 4 ปี ก่อนที่ผมจะหางานทำในโรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองหลวงของบาหลี
เมื่อพ่อแม่ของผมเสียชีวิต ผมทำตามความปรารถนาของพวกเขาที่จะกลับมาดูแลบ้านของครอบครัวในหมู่บ้านสุดาจี
หมู่บ้านสุดาจี เป็นที่รู้จักในฐานะจุดหมายปลายทางด้านการท่องเที่ยว เนื่องจากมีประเพณี แหล่งท่องเที่ยวทั้งทางธรรมชาติและวัฒนธรรม เช่น น้ำตก เนินเขา และนาข้าว ที่งดงาม | ที่มาภาพ: ILO/OIT Putu Sayoga
ในปี 2557 ผมเริ่มตระหนักถึงความฝันของผมที่จะพัฒนาโฮมสเตย์สำหรับนักท่องเที่ยวในหมู่บ้าน แนวคิดคือไม่สร้างบ้านใหม่ แต่เพื่อการรักษาบ้านเก่าเอาไว้เพื่อการท่องเที่ยว ผมมั่นใจอย่างเต็มที่ว่าจะประสบความสำเร็จโดยพิจารณาจากภูมิหลังการศึกษาด้านท่องเที่ยวและการโรงแรมของผม ผมมีวิธีการดำเนินงานของโฮมสเตย์ และเรียนรู้วิธีเปลี่ยนบ้านให้เป็นโฮมสเตย์
เดวันดานา เริ่มพัฒนาโฮมสเตย์ด้วยการจัดบ้านและสวนให้น่าอยู่ขึ้น | ที่มาภาพ: ILO/OIT Putu Sayoga
มันกลายเป็นความสำเร็จอย่างแท้จริง โฮมสเตย์ของผมได้รับเลือกจากสำนักงานงานการท่องเที่ยวแห่งบาหลี ให้เข้าร่วมในเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนในระดับประเทศ ซึ่งผมเป็นตัวแทนของหมู่บ้าน และได้รับรางวัลที่ 2 ในระดับประเทศ
หลังจากนั้นสำนักงานงานการท่องเที่ยวแห่งบาหลีได้แนะนำให้ผมเข้าอบรมในหลักสูตร Sustaining Competitive and Responsible Enterprises (SCORE) และ Hospitality Coaching (HoCo) ของ ILO ซึ่งจัดโดย BEDO-Sampoerna เครือข่ายผู้ประกอบการรายย่อยของอินโดนีเซีย
ผมเข้าร่วมในโปรแกรมการฝึกอบรมตั้งแต่ปี 2561-2562 เราได้รับคำแนะนำและได้รับความช่วยเหลือในการสร้างมาตรฐานสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการท่องเที่ยวของเราตามมาตรฐานของอาเซียน เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับเครื่องนอนอย่างมืออาชีพ อุปกรณ์อาบน้ำ การนำเสนออาหาร การบริการสำหรับแขก และอื่นๆ ทุกเดือน ผู้ฝึกสอนของ BEDO จะสอนและประเมินความก้าวหน้าของพวกเรา
การฝึกอบรมยังสอนเราถึงความสำคัญของการเปลี่ยนรูปธุรกิจของเราสู่ดิจิทัล รวมทั้งการทำการตลาดดิจิทัล ตั้งแต่นั้นมาผมก็เริ่มโปรโมตโฮมสเตย์ของผมทางออนไลน์ ส่งผลให้ยอดจองที่พักและจำนวนผู้เยี่ยมชมเพิ่มขึ้น
โฮมสเตย์ของเดวันดานา ได้เรตติ้งที่ 9.4/10 ใน booking.com ในปีที่กิจการไปได้สวยนั้น เขาทำรายได้ถึง 50 ล้านรูเปียห์อินโดนีเซีย (ประมาณ 3,334 ดอลลาร์สหรัฐฯ) | ที่มาภาพ: ILO/OIT Putu Sayoga
จากนั้นโควิด-19 ก็มาถึงปลายปี 2562 เราเริ่มได้รับการยกเลิกจากแขกชาวต่างชาติของเราตั้งแต่เดือน ม.ค.-ก.พ. 2563 และเมื่อรัฐบาลอินโดนีเซียประกาศว่าเกิดการระบาดในประเทศ ช่วงเดือน มี.ค. 2563 เรามีแขกเหลือเพียง 5 คน ซึ่งพวกเขาต้องติดอยู่ในบาหลี เราทุกคนต่างตื่นตระหนกและวิตกกังวล
ในช่วง 4 เดือนแรก ผมใช้เงินออมเพื่อซื้อของใช้ในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะอาหาร ผมซื้อข้าวและบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเท่าที่ผมสามารถซื้อได้ เนื่องจากร้านค้าและตลาดปิดตัวลง ผมสามารถอยู่รอดได้เพียง 3-4 เดือนก่อนที่จะใช้เงินออมหมดไป เพื่อหารายได้บางส่วนแม้จะมีการปิดเมือง ผมก็แอบไปที่ป่าใกล้ๆ หาพืชมาปลูกเพิ่มเพื่อการบริโภค และหาฟืนมาขาย
ช่วงที่เลวร้ายที่สุดคือ 7 เดือนแรกของปี 2564 เราสามารถพึ่งพาฟาร์มผักที่เราปลูกผักเพื่อความอยู่รอดเท่านั้น ตั้งแต่ ม.ค.-ก.ค. 2564 ผมหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว ชาวบ้านคนอื่นๆ และผมแทบไม่ได้กินอะไรเลย
ผมเริ่มหมดหวัง
เนื่องจากข้อจำกัดด้านการเดินทางและการล็อคดาวน์ในช่วงโควิด-19 โฮมสเตย์ของเดวันดานา จึงไม่มีรายได้เลย | ที่มาภาพ: ILO/OIT Putu Sayoga
อย่างไรก็ตาม ผมรู้ว่าไม่ใช่แค่เราเท่านั้นที่ทุกข์ทรมาน สมาชิกในครอบครัวและเพื่อนคนอื่นๆ ก็ตกงานเช่นกัน และบางคนถึงกับไม่มีอะไรจะกิน
ผมได้รับการติดต่อจากแขกที่เคยมาพักจากต่างประเทศ เพื่อสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของผมและได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ซึ่งผมรู้สึกขอบคุณ ความช่วยเหลือนี้ได้ช่วยให้ครอบครัวของผมอยู่รอดจนถึงสิ้นปี 2563
ในช่วงเริ่มต้นของการระบาดใหญ่ เราได้รับการฝึกอบรมด้านสุขภาพจาก SCORE Hospitality Coaching ของ ILO เราได้รับการสอนวิธีป้องกันตนเองด้วยการรักษาระยะห่าง การใช้หน้ากาก ล้างมือ และอื่นๆ
เมื่อเวลาผ่านไป สถานการณ์ก็ดีขึ้นเมื่อรัฐบาลได้ยกเลิกข้อจำกัดและให้ความช่วยเหลือภาคธุรกิจ ผมไม่เคยลืมโฮมสเตย์ในฝันของฉัน ผมทาสีและซ่อมแซมส่วนต่างๆ ของโฮมสเตย์
เริ่มตั้งแต่เดือน ม.ค.2565 โฮมสเตย์ในหมู่บ้านของผมก็เปิดรับนักท่องเที่ยวทั้งในและต่างประเทศอีกครั้ง โฮมสเตย์ของผมได้ต้อนรับกลุ่มนักท่องเที่ยวจากเดนมาร์กและสวิตเซอร์แลนด์
เดวันดานา ยินดีเป็นอย่างมากที่โฮมสเตย์ของเขากลับมาต้อนรับนักท่องเที่ยวได้อีกครั้ง | ที่มาภาพ: ILO/OIT Putu Sayoga
ผมยังเป็นผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่ม 'สุดาจีโฮมสเตย์' อันเป็นการรวมกลุ่มเจ้าของโฮมสเตย์ที่ได้รับการฝึกอบรมและอำนวยความสะดวกจาก BEDO
จุดมุ่งหมายของกลุ่มคือการช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อให้เราสามารถรักษามาตรฐานสำหรับโฮมสเตย์ของเราได้ เจ้าของโฮมสเตย์บางคนไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ หรือไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับการตลาดและการตลาดดิจิทัล เราจึงช่วยเหลือเจ้าของโฮมสเตย์อื่นๆ ช่วยเหลือด้านการตลาดและสอนพวกเขาเกี่ยวกับบริการผ่านกลุ่มนี้
ผมยังช่วยด้วยการแบ่งปันทักษะและความรู้ของผม เพื่อให้เราสามารถรักษาชื่อเสียงของเราต่อไปในฐานะหมู่บ้านท่องเที่ยวที่ชนะรางวัล และเพื่อที่เพื่อนบ้านของผมจะได้ไม่ต้องออกไปหางานทำที่อื่น พวกเขาสามารถอยู่ในหมู่บ้านและเป็นเจ้าของโฮมสเตยืของตนเองได้
นี่คือแนวคิดที่สอนระหว่างการฝึกอบรมจากหลักสูตรของ ILO "การเป็นเจ้าของและเป็นเจ้าภาพในหมู่บ้านของเราเอง"
ข้อมูลเพิ่มเติม
- ภาคการท่องเที่ยวเป็นตัวขับเคลื่อนหลักของการเติบโตทางเศรษฐกิจและการสร้างงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิง คนหนุ่มสาว แรงงานข้ามชาติ และชุมชนท้องถิ่น
- การท่องเที่ยวเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุดจากการระบาดใหญ่ของโควิด-19 ผลกระทบต่อธุรกิจโดยเฉพาะขนาดกลางและขนาดย่อม (MSME's) นั้นรุนแรงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
- 'เดกา เดวันดานา' เป็นตัวอย่างของผู้รับประโยชน์จากการอบรมในหลักสูตร ILO SCORE ซึ่งเป็นโครงการที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลสวิสและนอร์เวย์ SCORE (Sustaining Competitive Competitive and Responsible Enterprises) เป็นโครงการระดับโลกของ ILO ที่มุ่งหวังที่จะช่วยปรับปรุงผลิตภาพและสภาพการทำงานในธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs)
- การฝึกอบรม ILO SCORE มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาความสัมพันธ์ในการทำงานร่วมกันเพื่อสร้างผลประโยชน์ร่วมกัน 3 ประการ ได้แก่ ความร่วมมือในสถานที่ทำงาน ความเป็นเลิศด้านการบริการ และการท่องเที่ยวอย่างมีความรับผิดชอบ
- เป้าหมายของ ILO คือการเพิ่มศักยภาพให้ภาคการท่องเที่ยวเพื่อสนับสนุนการฟื้นตัวจากวิกฤตโควิด-19 ที่มีคนทำงานเป็นศูนย์กลาง ครอบคลุม ยั่งยืน และมีการเปลี่ยนผ่านอย่างยุติธรรม เพื่อไปสู่อนาคตของการทำงานด้านการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน
ILO Voices เป็นแพลตฟอร์มการเล่าเรื่องแบบมัลติมีเดียขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ที่เน้นเรื่องราวของบุคคลที่เป็นหัวใจของโลกแห่งการทำงาน โดยเป็นเรื่องราวที่เผยให้เห็นคุณค่า ความหลงใหล และศักดิ์ศรีที่งานนำมาสู่ชีวิตของมนุษย์ ซึ่งสะท้อนถึงแนวทางที่มนุษย์เป็นศูนย์กลางจากปฏิญญาครบรอบ 100 ปีของ ILO เพื่ออนาคตของการทำงาน
ที่มา
How my tourism business survived COVID-19 (ILO Voices, 1 August 2022)
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)