8 มีนาคม 2564 วันสตรีสากล เรียกร้องให้รัฐยุติความรุนแรง เราต้องการรัฐบาลใหม่ รัฐบาลที่มีคุณค่าคู่ควร และให้ได้กับสิ่งที่เราทุกคนสมควรได้รับ แถลงการณ์ของเครือข่ายขบวนการเคลื่อนไหวผู้หญิงนักปกป้องสิทธิมนุษยชนในประเทศไทย

ร้อยกว่าปีที่ผ่านมาผู้หญิงในรัสเซียและอเมริกาลงถนนประท้วง จนก่อกำเนิดให้เกิดวันสตรีสากล มันมิใช่การเฉลิมฉลอง ผู้หญิงได้เดินขบวนประท้วงเพื่อยุติความรุนแรงโดยรัฐซึ่งทำให้ชีวิตของพวกเธอและครอบครัวของเธอแทบจะอยู่ไม่ได้และมีความยากลำบากเหลือเกิน

วันสตรีสากลปีนี้ 2564 ก็ยังมิใช่วันแห่งการเฉลิมฉลอง เรายังคงได้ยินเสียงรียกร้องของพี่และน้องสาวของเราในพม่า พวกเธอลุกขึ้นมาด้วยความกล้าหาญอันเปี่ยมล้นเพื่อต่อต้านกับความรุนแรงถึงตายจากรัฐเผด็จการทหารพม่า เราร่วมเปล่งเสียงและชูกำปั้นร่วมกับพวกเธอ ดอฮ์ อะ เย   ดอฮ์ อะ เย (สู้ สู้ เพื่อการเคลื่อนไหวของเรา )

ชีวิตประจำวันของผู้หญิงในประเทศไทย ถูกบังคับให้ต้องเผชิญหน้ากับรัฐที่ปกครองโดยทรราช อย่าลืมว่าผู้จ่ายภาษีและคนไปเลือกตั้งส่วนใหญ่คือผู้หญิง แต่รัฐบาลมิได้รับใช้พวกเรา รัฐบาลและสังคมมักจะพึ่งพาผู้หญิงเพื่อปกป้องและจัดหาสวัสดิการแก่ครอบครัวและแก่ผู้คนในสังคม แต่ในระหว่างที่มีโรคระบาดและส่งผลให้เศรษฐกิจกระทบกับชีวิตของเราอย่างหนักหน่วงแบบนี้ ไม่มีเงินสักบาทที่รัฐจะสนับสนุนให้แก่แม่ๆที่แบกรับภาระสวัสดิการมาตลอด  

 รัฐบาลที่เรามีตอนนี้แทนที่จะเป็นตัวแทนของเรา แต่กลับเพิกเฉยต่อความรับผิดชอบต่อเรา แทนที่จะปกป้องคุ้มครองเรากลับเป็นฝ่ายกดขี่และบูลลี่เรา

อย่าลืมว่าผู้หญิง โดยเฉพาะแม่ๆ คือคนที่ทำงานดูแลปกป้องเด็กๆ หลานๆ พ่อแม่ที่แก่ชรา ชุมชน และปกป้องทรัพยากรธรรมชาติในโลกใบนี้  ทั่วประเทศผู้หญิงเป็นคนแรกที่จะตื่นแต่นอนเป็นคนสุดท้าย เราทำงานดูแลแก่ครอบครัว เราไปทำงานหาเงินมาดูแลครอบครัว เราหลายคนทำงานเพื่อดูแลและต่อสู้เพื่อปกป้องสิทธิมนุษยชนและความยุติธรรมในสังคม

 ผู้หญิงปกป้องชีวิต ความเป็นอยู่และที่ดิน เราต้องอยู่ภายใต้เมฆทมึนแห่งความรุนแรงโดยรัฐ อยู่ในภาวะที่ต้องคำนวณความเสี่ยงตลอดเวลาแม้ว่าจะแสดงการต่อต้านที่เล็กน้อยเพียงใด ไม่ว่าจะเป็นการชูสามนิ้ว การผูกโบว์สีขาวหรือการแชร์ข่าวออนไลน์ ผู้หญิงในสามจังหวัดชายแดนใต้แม้กระทั่งการจะไปจับจ่ายที่ตลาดก็ยังสุ่มเสี่ยงต่อความรุนแรงโดยรัฐ  ในชีวิตความเป็นแม่เราต้องคำนวณและตระเตรียมตลอดเวลาในการรับมือกับความเสี่ยงที่ลูกๆหลานเราจะได้รับจากการปกสิทธิ เสรีภาพและสิทธิมนุษยชน

เราเรียกร้องการเปลี่ยนแปลง รัฐบาลชุดนี้ต้องออกไปและปล่อยให้พวกเราประชาชนร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ที่จะก่อให้เกิดและสอดรับกับสิ่งที่เราเรียกร้อง รัฐบาลที่มีคุณค่าคู่ควรกับเราผู้หญิงและประชาชนทุกคน จะต้องเป็น

• รัฐบาลที่จริงจังในการขจัดความยากจน มิใช่ขับไล่ให้เราต้องออกจากบ้านของเราและละทิ้งวิถีชีวิต
• รัฐบาลที่รับใช้เรา มิใช่รับใช้ทุนนิยมและความโลภของใคร
• เราต้องการรัฐบาลที่ไม่ออกกฎหมายเพื่อมาบีบคอเราเวลาเราต้องทำมาหากินและไม่เอารัฐบาลที่มีเจ้าหน้าที่ที่คอยจะรีดไถเราในทุกขณะจิต
• รัฐบาลที่ทำให้เรามีสิทธิทางกฎหมายที่จะยุติการตั้งครรภ์ที่เราไม่ต้องการอย่างปลอดภัยและทำให้แน่ใจว่าเราจะได้รับการสนับสนุนให้มีความเป็นอยู่ที่ดีหากเราตัดสินใจและมีความต้องการที่จะตั้งครรภ์
• รัฐบาลที่รักษาสิทธิเพื่อให้เรามีความมั่นคงในการเข้าถึงสัญชาติและการแสวงหาที่ที่ปลอดภัย
•  รัฐบาลที่ทำให้แน่ใจว่าเด็กๆของเราปลอดภัยในโรงเรียน การศึกษาที่ไม่มีค่าใช้จ่ายจริงๆและให้คนทุกคนเข้าถึง
• รัฐบาลที่พิทักษ์สิทธิของเราในการเข้าถึงที่ดิน รัฐที่ปกป้องเราจากการทำลายล้างสิ่งแวดล้อมและวิถีชีวิตของเรา
• รัฐบาลที่เคารพคุณค่าของเราและรับประกันสวัสดิการที่ดีของประชากรสูงวัยหรือผู้พิการ
• รัฐบาลที่เป็นปากเป็นเสียง และไม่อดทนอดกลั้นกับความเกลียดและความรุนแรงต่อผู้หญิง ไม่ว่าเราจะเป็นหญิงข้ามเพศ เป็นเลสเบียน  เป็นคนชอบเพศตรงข้าม หรือมีเพศสภาพและความต้องการทางเพศแบบใด
• รัฐบาลที่ไม่จับเรายัดคุก คุกคามหรือข่มขู่เรา ลูกหลานของเราหรือครอบครัวของเราเมื่อเราปกป้องสิทธิในการมีชีวิตและสิทธิเสรีภาพต่างๆ
• รัฐบาลที่ไม่ขังผู้หญิงมากกว่าประเทศใดๆในโลก
• รัฐบาลที่ทำเพื่อความยุติธรรม สันติภาพและยุติความรุนแรงในสามจังหวัดชายแดนใต้
• รัฐบาลที่ไม่มีส่วนในการปกปิดการสังหารและการบังคับให้ประชาชนสูญหาย
• รัฐบาลที่ทำให้แน่ใจว่าที่ดินไม่ถูกใส่สารพิษ ปกป้องแม่น้ำและท้องทะเลและรับประกันว่าอากาศที่เราหายใจอยู่ทุกวันไม่ย้อนกลับมาฆ่าเรา
• รัฐบาลที่เคารพสิทธิและเจตจำนงในการตัดสินในชะตากรรมของตนเองและเคารพศักดิ์ศรีในความเป็นมนุษย์ของผู้หญิงชาติพันธุ์และชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมของพวกเธอ

เราสมควรได้ใช้ชีวิตที่ปราศจากความรุนแรงโดยรัฐ  เราสมควรได้มีรัฐบาลที่ลงทุนไปกับการดูแลประชาชนมิใช่เข่นฆ่าและทำร้ายประชาชน รัฐบาลที่ใส่ใจกับ “ ปากท้อง  “ มิใช่   “ ปืนและอาวุธ  “  เราเรียกร้องให้ยุติความรุนแรงโดยรัฐทั้งในไทย ในพม่าและทุกประเทศทั่วโลก

“คุณอาจยิงฉันจากคำพูด

คุณอาจเชือดฉันด้วยสายตา

คุณอาจจะฆ่าฉันด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

แต่ก็นะ ฉันก็เหมือนอากาศ ฉันจะยืนหยัดขึ้นมาและอยู่ในทุกที่"

มายา แองเจลู  นักกวีและนักต่อสู้เพื่อสิทธิพลเมืองผิวดำชาวอเมริกัน