เพื่อจัดการกับปัญหาความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ รัฐบาลพรรคเดโมแครตของสหรัฐฯ เสนอว่าจะเก็บภาษีคนรวยเพิ่มอีกร้อยละ 2 โดยผู้ที่จะถูกเก็บภาษีเพิ่มนี้เป็นครอบครัวอเมริกันที่มีความมั่งคั่งสุทธิมากกว่า 50 ล้านดอลลาร์ (ราว 1,500 ล้านบาท)
จากการแถลงข่าวของรัฐบาลสหรัฐฯ เมื่อวันที่ 1 มี.ค. ที่ผ่านมาระบุว่าพวกเขาจะทำให้เศรษฐกิจเป็นธรรมมากขึ้นโดยจะไม่มีการขึ้นภาษีประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศร้อยละ 99.95 ที่มีความมั่งคั่งสุทธิต่ำกว่า 50 ล้านดอลลาร์ (ราว 1,500 ล้านบาท) แต่จะเน้นขึ้นภาษีร้อยละ 2 กับเศรษฐีที่มีความมั่งคั่งสุทธิสูงกว่า 50 ล้านดอลลาร์ถึง 1,000 ล้านดอลลาร์ (ราว 30,000 ล้านบาท) และกับกลุ่มคนที่มีความมั่งคั่งสุทธิมากกว่า 1,000 ล้านดอลลาร์ก็จะมีการภาษีส่วนเพิ่มรายปีอีกร้อยละ 1 คิดเป็นภาษีทั้งหมดร้อยละ 3
ส.ว. รัฐแมสซาชูเซตตส์ เอลิซาเบธ วอร์เรน เป็นคนที่เสนอให้้มีการเก็บภาษีความมั่งคั่งมานานแล้ว โดยเสนอกฎหมายที่เรียกว่ากฎหมายภาษีคนรวยล้นฟ้า ซึ่งมีผู้ร่วมเสนอคือ ส.ส. ปรามิลา จายาพัล จากวอชิงตันและ ส.ส. เบรนแดน บอยล์ จากเพนซิลเวเนีย
วอร์เรนแถลงต่อสื่อว่า กลุ่มคนรวยล้นฟ้าและกลุ่มคนมีอำนาจมากได้ทำการบิดเบือนกฎให้เอื้อต่อพวกเขาเองอย่างมากในระดับที่ทำให้จนถึงตอนนี้กลุ่มคนรวยร้อยละ 0.1 มีอัตราภาษีต่ำกว่ากลุ่มคนทั่วไปร้อยละ 99 และในขณะที่ผู้คนต้องดิ้นรนในช่วง COVID-19 กลุ่มเศรษฐีกลับสร้างความมั่งคั่งได้มากขึ้นถึงร้อยละ 40 เมื่อเทียบกับก่อนหน้าวิกฤตโรคระบาดนี้
"การเก็บภาษีความมั่งคั่งได้รับการสนับสนุนอย่างมากจากกลุ่มคนลงคะแนนเสียงเลือกตั้งทั้งสองฝ่าย ซึ่งมีเหตุผลที่ดีในเรื่องนี้ เพราะพวกเขาเข้าใจว่าระบบได้ถูกบิดเบือนให้เอื้อผลประโยชน์ต่อกลุ่มคนรวยและบรรษัทยักษ์ใหญ่" วอร์เรนกล่าว
นอกจากนี้ในบัญญัติใหม่จะออกมาตรการป้องกันไม่ให้คนรวยล้นฟ้าหลบเลี่ยงภาษีได้ ไม่ว่าจะเป็นการลงทุนหลักแสนล้านเพื่อเสริมความเข้มแข็งให้บริการธุรกรรมแลกเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ย (IRS), การจัดให้มีอัตราการตรวจสอบบัญชีอย่างน้อยร้อยละ 30 สำหรับคนที่ต้องเสียภาษี, จัดให้มีการเก็บภาษีการยกเลิกสัญชาติร้อยละ 40 สำหรับคนรวยสัญชาติสหรัฐฯ ที่ต้องการหลบเลี่ยงด้วยการยกเลิกสัญชาติพลเมืองตัวเอง และการให้มีบุคคลที่สามเป็นผู้รายงานข้อมูลข้อตกลงการแลกเปลี่ยนภาษีที่มีอยู่ รวมถึงมีบทลงโทษปรับให้กับคนที่จ่ายไม่ครบ
ข้อมูลการแถลงข่าวเรื่องการเก็บภาษีคนรวยนี้มีการอ้างอิงการวิเคราะห์จากนักเศรษฐศาสตร์ เอ็มมานูเอล ซาเอซ และกาเบรียล ซัคมาน จากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์ ซึ่งระบุว่าการเก็บภาษีจากคนรวยนี้จะทำให้รัฐมีรายได้ถึง 3 ล้านล้านดอลลาร์ในช่วง 10 ปีถัดจากนี้ นอกจากนี้ยังจะทำให้ผลผลิตมวลรวมภายในประเทศเพิ่มขึ้นประมาณร้อยละ 1 ต่อปีหลังจากที่มีมาตรการ นักเศรษฐศาสตร์ประเมินอีกว่าจะมีครอบครัวอเมริกัน 100,000 ครอบครัวเท่านั้น จากประชากร 382 ล้านคน ที่ต้องเสียภาษีความมั่งคั่งในปี 2565
วอร์เรนเป็นคนที่ส่งเสริมให้มีการเก็บภาษีคนรวยมาโดยตลอดและนำมาเป็นนโยบายหลักในการหาเสียงเลือกตั้งประธานาธิบดีปี 2563 โดยมีการระบุว่าภาษีที่เก็บมาจากคนรวยล้นฟ้านี้จะนำมาใช้ในการลงทุนด้านการดูแลสวัสดิการเด็กแบบครอบคลุมถ้วนหน้า, การตั้งวิทยาลัยเทคนิคที่ไม่มีการเก็บค่าเล่าเรียน, การยกเลิกหนี้สินจากการเรียนของนักเรียนนักศึกษา, และการส่งเสริม "สวัสดิการสุขภาพสำหรับทุกคน" หรือ "Medicare for All"
นักการเมืองสายก้าวหน้าของเดโมแครตอีกรายหนึ่งคือ เบอร์นี แซนเดอร์ส ก็ร่วมสนับสนุนกฎหมายใหม่นี้เช่นกัน และสนับสนุนให้มีการเก็บภาษีจากชายอเมริกันที่มีความมั่งคั่งสูงสุด โดยที่แซนเดอร์สเคยกล่าวให้สัมภาษณ์ต่อสื่อชี้ให้เห็นปัญหาว่าช่องว่างความรวยและความจนในสหรัฐฯ เพิ่งสูงขึ้นมากในระดับที่ชาวอเมริกันที่รวยที่สุด 50 คน มีความมั่งคั่งสูงกว่าความมั่งคั่งของคนครึ่งหนึ่งของประเทศรวมกัน
จากผลโพลล์ของสื่อบิซิเนสอินไซเดอร์เมื่อปี 2562 ระบุว่าจากกลุ่มตัวอย่าง 1,233 คน มีร้อยละ 54 ที่สนับสนุนภาษีคนรวยของวอร์เรน แต่ภาษีความมั่งคั่งนี้ก็ถูกกีดกันจาก ส.ส. สายอนุรักษ์นิยมและสายกลาง ทำให้การผ่านร่างในสภามีความยากลำบาก
ทั้งนี้ ยังมีทางเลือกอีกทางหนึ่งที่เสนอโดย ส.ส. จากแคลิฟอร์เนีย โร คันนา ที่ระบุว่าควรจะมีระบบการตรวจสอบบัญชีอย่างจริงจังในเชิงรุกมากขึ้นต่อกลุ่มเศรษฐีแทนการเพิ่มภาษี คันนาระบุว่าในตอนนี้กลุ่มคนรวยร้อยละ 1 ของประเทศสหรัฐฯ เป็นกลุ่มที่มี "ช่องว่างภาษี" มากถึงร้อยละ 70 ระหว่างภาษีที่ติดไม่ได้จ่ายให้กับภาษีที่จ่ายไปแล้ว
เรียบเรียงจาก
