กองคาราวานยาวเหยียด
เราต่างถูกขับไล่ และไล่ล่าในบ้านของตัวเอง
ผู้คนพยายามหอบความทรงจำเก่าติดตัว
บ้างก็เกินกำลังที่จะนำมันเดินทาง
หันกลับไปคงมีแต่เสียงก่นด่า
อาณาจักรล่มแล้ว
คงแต่แผ่นดินที่สูงขึ้น
ด้วยศพของผู้ไม่สยบยอม
เราเคยก้าวหน้า
จนเกือบเปลี่ยนมันได้สำเร็จ
แต่เราก็ร่วมมือกันพังมัน
บ้างหลงอนาคตบ้างหลงอดีต
เหลือเพียงปัจจุบันเน่าเหม็น
ที่ถูกละเลย
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เราป้องปาก
และป้องปากคนรอบตัว
เรากระซิบ กระซิบ กระซิบ
เด็กเกิดใหม่มีแก้วหูพิเศษกว่าคนรุ่นก่อน
พวกเขาได้ยินสิ่งไม่บังควร
ใช่ไม่บังควร
แก้วหูใหม่ได้ยินแต่ความจริง
แต่กรรมพันธุ์ของคนไทยชอบโกหก
ดินแดนจึงล่มสลาย
เราเห็นและได้ยิน
แต่ร่วมพูดโกหก โกหกเพื่อนและคนรัก
โกหกอดีตและอนาคต
โกหกตัวเอง ทรยศความเป็นจริง
ครั้งแล้วครั้งเล่า
ดินแดนจึงล่มสลาย
ดินแดนจึงล่มสลาย
ด้วยคำโกหกของพวกเรา
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)