สิ่งธรรมดากลายเป็นปรากฏการสำคัญ
คืนวันที่ผ่านมาเราหลับหรือตื่น
แสงไม่ส่องสว่างทั้งกลางวันกลางคืน
เอาหัวยืนต่างเท้าสบายใจ

ไม่สนใจคำนิยามตีความกันซับซ้อน
หอกนั้นก็ย้อนแทงตนได้
ไม่มีใครสนใจ ไม่มีคนสนใจ
เราไม่ต้องแบกมัน มันไม่ใช่เรื่องของเรา

เราเชื่อสิ่งที่เชื่อกันจริงหรือ
เราถือ เราวาง เราสุข เราเศร้า
เราลุ้น เราเดิมพัน เราคาดเดา
เราพนันกับเงาลวงที่เราสร้าง

เราชี้ทางนั้น เราโทษสิ่งนี้
มีแต่เราที่ดีไปทุกอย่าง
รอมีทางแล้วค่อยเดินให้ตรงทาง
ยังไม่ว่างจะไปด้วยยังไม่พร้อม

มนุษย์เกิดมาเลวหรือเกิดมาดี
คนท่ีนี่ขาวหรือดำใดฟอกย้อม
ใดคือการจำยอม-การยินยอม
เรากล่อมตัวเองไม่ให้ฝันร้าย

ดิ่งลึกลงไปในการหลับ
เมื่อเราจับสามัญสำนึกพลิกความหมาย
สิ่งปรกติธรรมดาก็กลับกลาย
สิ่งง่ายๆกลายเป็นปรากฏการณ์สำคัญในบัดนี้ .