ข้อสรุปของ เพียรพร จากการคุยกับ นิวัฒน์ ระบุด้วยว่า สิ่งที่สำคัญกับพี่น้องในลุ่มน้ำโขง ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนา เนื่องจากขณะนี้ยังมีโครงการขนาดใหญ่มากมายที่สร้างปัญหาให้แม่น้ำโขง แต่ยังไม่ได้รับการพูดคุยระหว่างรัฐบาลในลุ่มน้ำ เพื่อแก้ไขปัญหา โดยเฉพาะผลกระทบจากเขื่อน ต้องยอมรับว่าเขื่อนได้สร้างวิกฤติแม่น้ำโขง ทั้งเขื่อนในจีนที่สร้างไปแล้วถึง 8 เขื่อนในมณฑลยูนนาน และเขื่อนที่จะสร้างเพิ่มบนแม่น้ำโขงตอนล่าง ดังนั้นเพื่อให้การพัฒนาแม่น้ำโขงไปสู่ความสมดุล ทั้งส่งเสริมการค้า และการรักษาทรัพยากร จะต้องใช้โอกาสนี้ในการปรับกระบวนการมีส่วนร่วมในการจัดการแม่น้ำโขงร่วมกัน ทั้งระดับระหว่างประเทศ และประชาชน นักวิชาการ  เพราะที่ผ่านมาโครงการต่างๆ อาทิ เขื่อนแม่น้ำโขง และโครงการเดินเรือหรือระเบิดแก่ง การศึกษาผลกระทบเท่าที่มีอยู่ในปัจจุบันนั้นไม่สามารถตอบประเด็นปัญหาผลกระทบในภาพรวมที่จะเกิดขึ้นได้ เพราะเป็นเพียงการศึกษาเป็นจุดๆ ไม่ได้ศึกษาในภาพรวมของแม่น้ำโขงทั้งลุ่มน้ำ ดังนั้นการยกระดับเพื่อการศึกษา ทำความเข้าใจแม่น้ำโขงร่วมกันในภูมิภาค จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะตอบปัญหาผลกระทบระดับลุ่มน้ำจากโครงการขนาดใหญ่ต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นได้ 

 

ปัจจุบัน องค์กรต่างๆ ที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อบริหารแม่น้ำโขง เช่น คณะกรรมการแม่น้ำโขงหรือ เอ็มอาร์ซี และกรอบความร่วมมือล้านช้าง-แม่น้ำโขง LMC จะต้องให้ความสนใจ และยกเป็นวาระของการพัฒนาลุ่มน้ำโขงร่วมกัน เพราะที่ผ่านมา เรื่องราวต่างๆ ความเดือดร้อนของประชาชนไม่ได้รับการพูดถึงหรือผลักดันแก้ไขปัญหาร่วมกัน หน่วยงานที่รับผิดชอบควรทำหน้าที่ หยิบยกประเด็นนี้เป็นวาระ 

 

ข้อสรุปของเพียรพรระบุด้วยว่า ในสถานการณ์ปัจจุบัน รัฐบาลจีนเริ่มเข้าใจมากขึ้นในเรื่องผลกระทบจากการที่จีนออกไปลงทุนในประเทศต่างๆ ทั่วโลก เราในฐานะประเทศลุ่มน้ำโขง น่าจะใช้โอกาสนี้ในการปรึกษาหารือ พูดคุยกับรัฐบาลจีน เพื่อยกระดับการแก้ปัญหาร่วมกันต่อไป