"ไอ้เด็กเมื่อวานซืน
ผ่านวันคืน ผ่านกี่ศพ การพบเห็น
โธ่เอ๋ย ทำเป็นเก๋า ไอ้เด็กเวร
เดี๋ยวกูถีบแม่งกระเด็น ไอ้เวรตะไล"
"กูอาบน้ำร้อนมาก่อนมึง
รู้ซึ้งรู้สึกลึกแค่ไหน
กูจะบอกทางลัดให้เดินไป
จดจำคำกูไว้...ไม่หลงทาง"
"โตก็โตให้มันจริงหน่อย
เด็กน้อย กูกะมึงมีความห่าง
เดี๋ยวกูเบิ๊ดกะโหลกโลกบางบาง
ปรับความคิด เปลี่ยนความกร่างเถอะเชื่อกู"
ฉันครุ่นคิดในเหตุผล...ไร้เหตุผล
เวียนวน ในประเด็น ที่เป็นอยู่
ยุ่งเหยิง ซับซ้อน ซ่อนฤดู
เส้นทางถูกปู...ด้วยมีดคม
ใช่ ฉันเป็นเด็กเมื่อวานซืน
ไฟฟืนแห่งชีวิต...เพิ่งหวานขม
แต่ฉันมีสิทธิ์ไหม...ในโลกใบกลมกลม
อย่าผูกปม อาวุโส ให้ฉันเลย
อย่าฝังชิปโซตัสไว้ที่ฉัน
เชื่อเถอะคืนวันมันระเหย
โลกหมุนไปในวันวารที่ผ่านเลย
ยุคสมัยจักเปิดเผย...ซึ่งความจริง
*คนที่สร้างยุคสมัย...คือคนที่อยู่ในยุคสมัย
ความเป็นไปจะขานรับสรรพสิ่ง
เสรีภาพ ความงาม และความจริง
จะโลดวิ่งในลมหายใจ...ของผู้คน
อย่าชี้ทาง นั่นความงาม นี่ความจริง
ฉันจะวิ่ง...บนเส้นทาง อันมืดมน
*คำพูดของราชานรก ซิลเวอร์ เรลย์รี่ จากการ์ตูนเรื่องวันพีซ ตอนที่ 400 (อนิเมะ) ผู้เขียน อิจิโร่ โอดะ
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)