ตกลงตอนนี้กี่ศพแล้ว 24 หรือ 25 ณ เวลานี้ (15.44น. ของวันที่ 16 พฤษภาคม 53) และบวกอีก 20 เท่าไหร่ศพ ที่ถูกฆ่าในวันที่ 10 เมษายน และอีกกี่ศพที่ตายระหว่าง 10 เมษา ถึงก่อนวันที่ 13 เมษายน จนถึงวันนี้ มีใครยังจำจำนวนได้อย่างขึ้นใจไหม หรือสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงตัวเลขที่น่าสับสน และสลด

1. เป็นเพียงตัวเลข ?
เราจะรอนับจำนวนศพและผู้บาดเจ็บที่มากขึ้นไปเรื่อยๆ เหมือนดูตัวเลขที่เป็นเพียงตัวเลข แต่หาใช่ตัวมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ มีรัก มีชัง มีญาติ มีครอบครัว และมีเพื่อน เช่นนั้นหรือ?

2. สื่อที่เปี่ยมด้วยเมตตาธรรมและความเป็นกลาง
สุมิตรา จันทร์เงา เขียนบทความลงใน D life magazine ของหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ ฉบับวันที่ 3 พฤษภาคม 2553 หน้า 19 ไว้ตอนหนึ่งว่า “อยากให้ประเทศได้ผ่านเหตุการณ์นี้ไปโดยเร็ว ทุกคนจะได้สบายใจ และอย่าได้เศร้าสลดใจกับความสูญเสีย เพราะพวกเขาเลือกที่จะมากันเอง”

3. 25 ศพแล้ว หัวใจคุณอยู่ไหน?
จะทำอะไรได้บ้าง ณ เวลานี้

4. ข้อสังเกตของนักร้องเสื้อแดงบนเวที
เวลา 14.37 น. วันอาทิตย์ที่ 16 พฤษภาคม นักร้องชายคนหนึ่งบนเวทีใหญ่แยกราชประสงค์กล่าวว่า “ถ้าไม่โหดร้ายสุดๆ คงจะเปิดหน้ากาก หน้ากากบางอันไม่ได้ . . . ไม่ใช่เราเห็นคนเดียว แต่โลกทั้งโลกเห็น วันตาสว่างแห่งประเทศไทยใกล้เข้ามาถึงแล้วพี่น้อง”
นักร้องคนนี้หมายถึงหน้ากากใคร? คิดเอาเอง

5. จาก “เบาไปหนัก” รอบสอง
รถฉีดน้ำใส่มวลชนหายไปไหน รถแผดเสียงใส่แก้วหูที่เรียกว่าแอลแรด ไปจอดไว้ที่ใด แม้แก๊สน้ำตาก็แทบไม่ใช้ ตำรวจปราบจลาจลอยู่ที่ไหน ... ความเป็นมนุษย์ของพวกคุณอยู่หนใด?

6. เสียงวิทยุเหลือง 97.75 เมื่อเช้าวันที่ 16 พฤษภา ว่าด้วยนายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ และสถานการณ์คับขัน
“ก็ช่วยไม่ได้ อยากเป็น ส.ส. ไม่รู้จะได้เป็นหรือเปล่า ถ้ามีชีวิตรอดต่อไปก็รอดูกันนะ ... แต่ผมได้ข่าวว่า เจ้าหน้าที่จะใช้วิธีจัดการไอ้ตู่ ไอ้เต้น แต่ผมจะไม่บอกมัน”

7. ยี่สิบกว่าศพที่ตายคือผู้ก่อการร้าย?
ฆ่ามาสามวันแล้ว ถ้าพวกนั้นมีอาวุธหนักจริง ทำไมทหารไม่ตายเลย แต่ผู้เสียชีวิตทั้งหมดกลับเป็นประชาชน

8. ขอทีเถอะ!
คุณจะใช้คำว่าอะไรก็ตามแต่ “ขอคืนพื้นที่” หรือ “กระชับวงล้อม” แต่รัฐบาลและคนที่ยังเรียกตนว่าเป็นนายกฯ ปฏิเสธไม่ได้ว่า คนตายไปกว่า 50 ชีวิตแล้ว ความรับผิดชอบของพวกคุณอยู่ไหน?

9. ใครทำอะไรได้?
ใครทำอะไรได้โปรดทำ เพื่อหยุดยั้งการเสียชีวิตคนเพิ่ม

10. คำเตือนจากวิทยุเสื้อแดง 101.25
ดร.พงษ์อัมพร บรรดาศักดิ์ ผู้ดำเนินรายการหลักประจำสถานีกล่าวเตือนว่า ประชาชนเสื้อแดงที่จะไปร่วมม็อบ ห้ามหิ้วกระเป๋าสะพายบ่า “เข้าจะนึกว่าเราพกอาวุธ เขาส่องเลย เขานึกว่าเรามีอาวุธ ... ผมดูภาพทางอินเทอร์เน็ต ผมรับไม่ได้จริงๆ”
พงษ์อัมพรยังพูดเรื่องที่ พล.อ.สรรเสริญ แก้วกำเนิด พูดว่า คนเสื้อแดงทำร้ายกันเองตายนั้นว่า “ยิ่งกว่าตลกเชิญยิ้มอีก”

11. ข้อสังเกตจากเพื่อน
เพื่อนบอกว่า คนเสื้อเหลืองในโลกไซเบอร์ที่ “ไม่ชอบความรุนแรง”มักโพสข้อความว่า “หยุดเถอะคนเสื้อแดง กลับบ้านเถอะ” แล้วเพื่อนบอกต่อว่า “ทำไมไม่บอกว่าให้ทหารหยุดยิงวะ”

12. จัดเสวนา
เมื่อเช้าวันนี้ ได้ข่าวว่า ที่คณะนิติศาสตร์มีงานเสวนาเรื่อง “จะหยุดความรุนแรงได้อย่างไร” หลังฆ่ากันมาแล้ว 3 วัน
มาช้าดีกว่าไม่มา?

13. สถานีที่เสื้อแดงเกลียด?
นายชาติ พัฒนกุลการกิจ ผู้สื่อข่าวทีวีไทย รายงานทางโทรศัพท์จากพื้นที่ปะทะที่สามเหลี่ยมดินแดงเมื่อเวลา 12.35น.ของวันที่ 16 เกี่ยวกับการที่ประชาชนถูกยิงว่า “ทางทหารเองก็ไม่ได้แยกแยะ อันนี้เป็นสื่อ เป็นเจ้าหน้าที่”

14. เสียงหลุดจากหลังไมค์วิทยุเสื้อแดง 97.25
หลุดออกเวลา 16.02น. ของวันที่ 16 พฤษภาคม “ตอนนี้คนเขากลัวกัน เราต้องพูดให้เขาหายกลัว”

15. เสียงโฟนอินของหญิงเสื้อแดงเข้าสถานีวิทยุเสื้อแดง 101.25
“ไม้ไผ่อันเดียวหักได้ ถ้าสาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด เก้า สิบ เขาหักเราไม่ได้ อย่าไปกลัวตาย วันหนึ่งก็ตาย แต่เราสู้เพื่อชนะ ไม่ใช่สู้เพื่อตาย

16. ผู้นำเสื้อแดงบอกมาว่า . . .
นายจรัล ดิษฐาอภิชัย กล่าวกับผู้เขียนและนักวิชาการ กับนักกิจกรรมเพื่อสังคมอีก 3-4 คน เมื่อเย็นวันพฤหัสที่ 13 พฤษภาคม ว่า “การเมืองไทยจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ไม่ว่าเราจะแพ้หรือชนะ เชื่อเถอะ good old days ไม่มี วันคืนอันชื่นหวาน ยุคทองไม่มี ... สังคมสมานฉันท์ไม่มี”
นายจรัลบอกว่า การต่อสู้คงยังมีต่อไป อย่างน้อยก็อีกห้าปี “แนวโน้มการต่อสู้จะไม่เหมือนก่อนอีกต่อไปแล้ว ใครคิดว่า กลับบ้านแล้วไม่มีอะไรต่อมันไร้เดียงสา เขาจะไปตามบี้คุณ มันสู้กันมาสี่ปีแล้ว จะจบง่ายๆ ได้ไง และยิ่งอยู่ต่อก็ยิ่งถูกจับ เมื่อเราเข้าร่วมการต่อสู้แบบนี้มันไม่ง่ายแล้ว ต้องสู้กันต่อ สู้อีกสองปี สามปี สิบปี ด้วยความเสียสละ ถูกจับกุม คุมขัง หรือถูกฆ่า ทุกวันนี้ออกไป ดีไม่ดีก็ถูกทหารจับซ้อม เอาปืนจ่อหัว”