ผิดหรือ ที่ใจฉันไม่รัก
ผิดหรือที่มิภักดิ์รักเธอมั่น
ผิดหรือที่เมินย้ำเธอสำคัญ
ผิดหรือ ที่ฉันรู้ทันเธอ

เธอมิอาจหลอกใครได้ตลอด
แม้เธอสร้างภาพยอดอยู่เสมอ
ความลวงย่อมเผลอไผลผุดให้เจอ
ถึงยังมีคนเพ้อเชื่อเธอลวง

ความรักย่อมมิใช่การตีตรวน
และความภักดิ์มิควรมัดตรวนถ่วง
คือศรัทธาจริงใจในทั้งปวง
ใช่ล้ำล่วงบังคับรักข่มภักดี

ยุคสมัยผันผ่านมานานนัก
โลกรู้จักปรับยุคในทุกที่
คนแปรเปลี่ยนมุมคิดที่เคยมี
โลกวันนี้ใช่ยุคทาสทุกข์ทน

อำนาจอันยิ่งใหญ่ไร้ใครต้าน
เจ้าชีวิตบันดาลทั่วทุกหน
แต่วันหนึ่งซึ่งโลกและผู้คน
เปลี่ยนเป็นว่าประชาชนไม่ทนแล้ว

จึงควรยอมเปลี่ยนปรับรับความจริง
มองเห็นสิ่งเป็นไปยุคใยแก้ว
สู่ยุคคลื่นอากาศพาดเป็นแนว
ยินเสียงแผ่วกังวานกาลเวลา

อย่ายุดยื้อโลกกาลที่ผ่านผัน
หยุดหลงวันก่อนเก่าไม่เข้าท่า
ตระหนักในโลกใหม่ไร้ศักดิ์นา
วิ่งให้ทันโลกาสถานการณ์

จงมองเห็นเป็นไปในวันนี้
สังคมคนเคลื่อนคลี่ทุกหย่อมย่าน
ไม่อาจลับลึกเร้นเล่นนิทาน
รู้วันวารทิ้งโมหะรู้ละวาง

อันความรักความภักดิ์คือความคิด
ไม่มีถูกไม่มีผิดในคิดต่าง
โลกสมัยเสรีทุกที่ทาง
ยุคเปิดกว้างให้คิดพินิจเป็น

ผิดหรือที่ไม่รักภักดีมั่น
ถึงต้องรับโทษทัณฑ์มหันต์เข็ญ
เธอผูกขาดรักห้ามเหือดอย่างเลือดเย็น
ฉันลำเค็ญจำเป็นรักภักดีเธอ