แค่กฎหมายอาญา
ใช่กฎเทพเทวามาจากไหน
จะปรับจะแก้ยากอะไร
เหลาะแหละเหลวไหลกันสิ้นดี

ทำยังกับบ้านเมืองจะร้างไร้
ประเทศจะพบภัยไหม้ป่นปี้
อ้างรักปกป้องกันทุกที
แต่ไม่เคยชี้ที่เหมาะควร

อาญาโทษทัณฑ์ต้องเหมาะสม
สองคมดาบมีต้องถี่ถ้วน
เบาหนักครันครบต้องทบทวน
ใช่จ้องแต่ตีตรวนกันอย่างเดียว

จะให้รักยังไงถ้าไม่รัก
จะให้ภักดิ์อย่างไรใช่เข็ญเคี่ยว
ในคิดต่างต้องผสมความกลมเกลียว
โน้มเหนี่ยวด้วยเหตุผลจนรับฟัง

ไม่มีใครถูกต้องไปทั้งหมด
ไม่มีใครเหนือกฎการเผาฝัง
ทุกผู้ล้วนร่วมเรือนอนิจจัง
ปฏิมาอ่าขลังยังนินทา

ที่ว่ารักรักนั้นมั่นจริงหรือ
ที่ว่าป้องสัตย์ซื่อหรือกันท่า
ที่ว่าหวงห่วงจริงแค่วาจา
เพื่อได้โหนห้อยหารับประทาน

หมื่นพระเดชหรือสู้หนึ่งพระคุณ
แรงร้ายพายุหมุนโถมผลุนผลาญ
หรือสู้ลมรวยรื่นเย็นชื่นบาน
คำวิจารณ์ใช่อาฆาตมุ่งมาดร้าย

ควรปรับควรแก้ให้เข้ายุค
คือวิธีถอยแต่รุกรบไร้พ่าย
กาต้มน้ำยังมีรูระบาย
ถึงสุดท้ายได้ทุกสิ่งอย่างจริงใจ

แค่กฎหมายอาญามาตราหนึ่ง
อย่ากับถึงพรึงพรั่นว้าหวั่นไหว
เพราะห่วงหวงจึงเสี่ยงเสนอไป
แม้รู้แรงเภทภัยจะตามมา

นี่แหละคือรักจริงรักยิ่งชีพ
กล้าเด็ดกลีบกาฝากจากบุปผา
เพื่อดอกไม้ได้งามตามเวลา
เพื่อรักษาสวนสถิตนิจนิรันดร์