เมื่อเหล่าชาวสวรรค์บนชั้นฟ้า
เจรจาหลอมรวมเรียงร่วมขั้ว
ผลประโยชน์แบ่งปันกันลงตัว
หมอกมืดมัวก็ขึงขอบคลุมครอบเมือง
รออรุณเบิกฉายรายเรียวรุ้ง
รอวันพรุ่งงามงดมาปลดเปลื้อง
ขับมืดมิด อึดอัด ความขัดเคือง
กลับต่อเนื่องสืบทอดตลอดแนว
สิทธิ์เสรีที่หวังไว้ก็ไร้หวัง
ที่ถูกขังหวังปล่อยลับลอยแผ่ว
ประนีประนอมคลายคลี่ไร้วี่แวว
ยังต่อแถวบดบี้ไล่บีฑา
หวังกฎหมายใช้ทั่วตามตัวบท
แต่กฎหมายยังหมายกดหมดสิ้นค่า
เมืองในหมอกอำนาจฟาดศักดา
ไว้ชีวิตหรือเข่นฆ่าตามอารมณ์
ใครติต้านตายทั้งเป็นให้เห็นชัด
ศิโรราบเป่าปัดที่รัดข่ม
ต้องสรรเสริญซึ้งสะอื้นชูชื่นชม
อุปโลกน์โง่งมชมกันไป
อาจดูเหมือนพัฒนาก้าวหน้ายิ่ง
แต่ความจริงดักดานเกินขานไข
ยังอยู่ยุคอยุธยาอ่าวิไล
ฟ้าสีทองผ่องอำไพไร้ที่ยืน
เราต่างเห็นตรงกันว่ามันผิด
ความถูกต้องหมดสิทธิ์คิดแข็งขืน
หวังทั้งหมดอดทนท้นกล้ำกลืน
มิอาจฝืนหมอกอำนาจขึงพาดเมือง
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)