ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ
กลางทางวิเวกเปลี่ยวเหงา
อีกาโหนตะโกนเหวี่ยงปีก
เหนือหุบเหวแห่งต้นไม้กาลเวลา
ลำธารน้ำคร่ำไหลย้อนกลับ
กำเนิดอันเงียบงันและหวาเว้
สู่มดลูกแห่งมารดาปีศาจ
ดอกไม้ประหลาดใต้เงาเมฆมืด
ท้องฟ้าสีเทาทึบทึม อีกาโบยบิน
เหนือซากปรักหักพังแห่งความเป็นมนุษย์
นรกนิ่งงันและสมเพศ
กองทัพดวงวิญญาณปรากฏ
โห่ร้องเรียกหาสวรรค์
เพื่อกลบฝังตัวตนและความฝัน
เพราะสวรรค์ไม่มี และไม่มีวัน
สัจธรรมล้วนอำมหิต
หากนั่นคือนิยามของปีศาจ
เหล่าอีกาโบยบินเหวี่ยงปีก
เพื่อหลีกหนีและเร้นกาย
จากพายุแห่งฝุ่นพิษ
จนความตายกลืนกินอีกาตัวสุดท้าย
นั่นโลกเป็นดาวดับ มืด
และดวงจันทร์ร้องไห้
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)