ยุคข้าวยากหมากแพงแบ่งใส่ตู้  ทำให้รู้ผู้ใดอดสลดหนา

แผ่นดินนี้มีอดตายไม่ได้นา  แม้แต่หมายังไม่อดมดมีกิน

เหมือนผูกพันกันนี้มีน้ำใจ  อันยิ่งใหญ่ไม่คลายคล้ายทรัพย์สิน

ไร่นาสาโทแคว้นทั่วแผ่นดิน  ประชาชินของเจ้าสัวอยู่ทั่วไป

วิกฤติพาตู้ปันสุขบุกพารา  มีสุขมาพายิ้มแย้มดูแจ่มใส

หวังว่าตู้ปันสุขช่วยปลุกใจ  เห็นใคร ๆ พ้นภัยหิวตัวปลิวเดิน

เรื่องปากท้องของคนหมองหม่นชัด  เรื่องใหญ่รัฐบริหารงานขัดเขิน

ความร่ำรวยหรือยากจนชนเผชิญ  ความเจริญใครเกินใครโยงใยกัน

ทุกชนชาติราษฎร์ประเทศเขตท้องถิ่น  การดูหมิ่นนินทาพาหยามหยัน

ยิ้มจากใจที่เจริญเพลินแบ่งปัน  ใช่ยิ้มยันแบบยิ้มสยามยามยับเยิน

ยิ้มแบบอำมาตย์วาสนาว่ายิ้มสยาม  แค่นยิ้มหยามความต่ำชั้นราษฎร์สรรเสริญ

ถูกตบหัวแล้วลูบหลังยังยิ้มเพลิน  โลกยุคเงินครองโลกโรคไร้ยา

หลังอัตตารบรา...อาเพทเศรษฐกิจ  เหมือนจะติดตีบตันไม่หรรษา

สงครามโลกครั้งที่ 1 ยังตรึงตรา  บาดเจ็บสูญหายตาย 40 กว่า ล้านคน

สิบกว่าปีก่อนที่จะคณะราษฎร  โลกเร่าร้อนแปรผันอันเข้มข้น

เศรษฐกิจสยามตามดิ้นรน  และส่งผล 24 มิถุนายน 2475 

หมุดคณะราษฎร์ประกาศปักเป็นหลักฐาน  ปัจจุบันปราศนาการลูกหลานหา

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 นองน้ำตา    เรื่องนานาน่าสลดปล่อยปลดปลง

สงครามโลกครั้งที่ 3 นามโควิด    จะมีวิถีชีวิตใหม่ให้ใหลหลง

หมุดคณะราษฎรถอนไปคง    จะหลังสงครามครั้งล่าหาเจอเอย