ในนามของตัวอักษรบนโลกเสมือนจริง
ถ้อยคำไว้อาลัยจะมีคุณค่าหรือไม่
เราไม่แน่ใจ

บทกวีรำลึกถึงความตายอันเศร้าโศก
ฉากหลังโลกอันโสมมมืดดำ
สาดด้วยเลือดแดง

ถ้อยคำนั้นยิ่งใหญ่เสียยิ่งกว่าสามัญสำนึก
เพราะกลั่นจากสำนึกของสามัญชน
นั่นคือกวี

ในแผ่นดินที่ประชาชนไม่เคยเป็นประชาชน
ในห้วงเวลาที่ผู้คนไม่เคยเท่ากัน
ในเวลานี้

บทกวีถูกกวาดเผาลงในกองไฟ
กวีสิ้นชีพลงด้วยปืนไฟ
ไม่ใครก็ใคร

กลางพายุกราดเกรี้ยวกระแสธารเชี่ยวกราก
เหล่าไม้หลักปักขี้เลนล้มลงระเนระนาด
ไม่เหลือไม้หนึ่ง

สถาบันประชาชนจักยิ่งยืนสถาพร
อำนาจไหนอำนวยพรอันอำมหิต
จักล่มสลาย

แด่
ไม้หนึ่ง ก. กุนที
กวีประชาไท