วาทกรรมระบอบทักษิณดิ้นรนไล่
เหมือนจุดไฟไล่หนูไม่รู้ "เขลา"
คนร่ำรวยเล่นการเมืองเป็นเรื่องเก่า
แย่งกันเข้านั่งเก้าอี้ได้ชี้นิ้ว

ทฤษฎีสมคบคิดก็ติดเครื่อง
ประเด็นเขื่องเรื่องใหญ่ฉาย "ใคร" ฉิว
" ประชานิยม" ชมชอบระบอบพลิ้ว
ก็พาลิ่วต่อมาประชานิยม

เครือข่ายความชอกช้ำ"ระบอบอำเภอใจ"
ประชาธิปไตยแบบไทย ๆ เอาไว้ต้ม
เบื้องลึกลับกับ "ดีล" ปีนรั้วชม
สมคบคิดร่ายอาคมระดมไฟ

แต่อย่างว่าประชานิยมชมจุดติด
คูหาปิด "เสียของ" ต้องลองใหม่
แพ้ระบอบทักษิณย้ำอยู่ร่ำไป
ประชาธิปไตยแบบบอนไซใช้แล้วกัน

ติดหล่มระบอบอำเภอใจบ่มไข้หนัก
คนยังรักทักษิณกินสร้างสรรค์
กินแล้วแบ่งประชาพาโจษจัน
หาเสียงนั่นใส่เสื้อแดง "ส้ม" แข่งท้า

ผลเลือกตั้งที่ผิดคาดมันบาดใจ
แลนด์สไลด์ไม่ได้จึงขายหน้า
ใส่เสื้อแดงลุยหาเสียงเลี้ยงราคา
แต่ทว่าประชาถอยกร่อยแผ่นดิน

ถูกหาญหักระบอบทักษิณสิ้นคำตอบ
ต้องเจอระบอบอำเภอใจรีดไถสิน
"คอมโปรไมส์" ไหมจ๊ะจะชาชิน
มา "ดีล" ดิ้นดีดซีดเกี้ยเซี้ยเรี่ยรายทาง

อยากกลับบ้านลูกหลานรอก็เห็นอยู่
ก็ต้องดูค่าใช้จ่ายมีหลายอย่าง
ขนหน้าแข้งมากให้ถอนไปบ้าง
ดีลกระดำกระด่างกลางสีเทา

เกิดวาทกรรมธรรมะ "ตระบัดสัตย์"
โทมนัสเนืองแน่นแผ่นดินเศร้า
ประชาธิปไตยในกระถางทางชาวเรา
อยู่ใต้เงาครอบงำอำนาจนิยม

ลัทธิอำเภอใจยังไม่จาง
ยังคั่งค้างหนทางอยู่ยังขู่ข่ม
แต่ต้องจบรุ่นใดให้อยู่ชม
ใครระดมทุบกระถางล้างบอนไซ