หยิบกล้องส่องมือป้องตาถามหาแสง 
เห็นดาวเรืองบ้างเหลืองเขียวบ้างแดงขาว
บ้างน้ำเงินบ้างใกล้ดับบ้างวับวาว 
หนทางยาวเอื้อมสุดแขนยังแสนไกล

มืดก็ดีดาวจะได้ฉายดวงเด่น  
ต้อเต็มตาก็ต้องเห็นลำแสงใส
จะขังดาวขังแต่ตัวมิใช่ใจ  
จะอยู่นอกหรืออยู่ในก็เป็นดาว

เด็ดดอกไม้ไหวสะเทือนดาราจักร 
แล้วใยยักษ์จึงเด็ดดวงอย่างโฉดฉาว
หรือหวังน้ำผึ้งหยดเดียวนองอาบดาว 
ลืมไปหรือว่าใต้เท้าก็ดาวดิน