กวีประชาไท: ประกาย

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

พายุใหญ่โหมซัดอย่างบัดซบ
หอบฝุ่นทรายกลืนกลบจมเมืองร้าง
เมฆลอยต่ำเยียบเย็นไม่เห็นทาง
มิแตกต่างคืนวันหวั่นสะทก

ความหวาดกลัวแทรกซึมทุกหย่อมย่าน
ทั้งนอกบ้านในบ้านสะท้านวิตก
ต่างนิ่งเงียบงงงันตัวสั่นงก
สัตว์เลื้อยคลานสกปรกปกครองเมือง

บ้างโห่ร้องสรรเสริญจนเกินหน้า
ทั้งเลียแข้งเลียขาพริ้มตาเชื่อง
ต่างมือตีนซาตานต่างฟันเฟือง
คอยปั้นเรื่องกำจัดสิ่งปฏิกูล

แผ่นดินแยกแตกร้าวเป็นรอยลึก
ชำแหละซากสำนึกจนสิ้นสูญ
ไม่เห็นความเป็นธรรมโศกาดูร
อำนาจเถื่อนเพิ่มพูนกร่างลำพอง

เกิดประกายเล็กเล็กจากเด็กดื้อ
บนแผ่นดินมืดตื้อไร้ดาวส่อง
ฟ้าคำรามแต่ละครั้งดั่งครางร้อง
คล้ายเสียงกลองปีศาจเตรียมฟาดฟัน

เป็นประกายความกล้าท้าลมโกรก
จุดนำทางสู่โลกเสรีนั้น
เปิดดวงใจทุกผู้รู้เท่าทัน
ผิดถูกอคติกั้นพรางดวงตา

เหยื่ออธรรมนำจิตเคยคิดต่าง
กลับคืนสู่แสงสว่างในไม่ช้า
ประกายฝันวาบไสวในอุรา
เป็นโคมไฟนำฝ่าพายุร้าย

 

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท