Submitted on Thu, 2014-04-24 11:27
ในนามของตัวอักษรบนโลกเสมือนจริง
ถ้อยคำไว้อาลัยจะมีคุณค่าหรือไม่
เราไม่แน่ใจ
บทกวีรำลึกถึงความตายอันเศร้าโศก
ฉากหลังโลกอันโสมมมืดดำ
สาดด้วยเลือดแดง
ถ้อยคำนั้นยิ่งใหญ่เสียยิ่งกว่าสามัญสำนึก
เพราะกลั่นจากสำนึกของสามัญชน
นั่นคือกวี
ในแผ่นดินที่ประชาชนไม่เคยเป็นประชาชน
ในห้วงเวลาที่ผู้คนไม่เคยเท่ากัน
ในเวลานี้
บทกวีถูกกวาดเผาลงในกองไฟ
กวีสิ้นชีพลงด้วยปืนไฟ
ไม่ใครก็ใคร
กลางพายุกราดเกรี้ยวกระแสธารเชี่ยวกราก
เหล่าไม้หลักปักขี้เลนล้มลงระเนระนาด
ไม่เหลือไม้หนึ่ง
สถาบันประชาชนจักยิ่งยืนสถาพร
อำนาจไหนอำนวยพรอันอำมหิต
จักล่มสลาย
แด่
ไม้หนึ่ง ก. กุนที
กวีประชาไท