เด็กๆกำลังจะเหยียบกับระเบิด
เหล่านักรบแอบซุ่มถกเถียงกันเรื่องยุทธวิธี
ใครสักคนกระโจนออกไป
โดนกระสุนถ้อยคำสาดใส่จนพรุน
พลันดอกไม้ก็เบ่งบานจากซากศพ

ที่น่าเศร้าคือ
ไม่ว่าเขาจะกระโจนออกไปหรือไม่ เด็กๆก็อาจต้องเหยียบกับระเบิดอยู่ดี
แต่สามัญสำนึก ณ เสี้ยววินาทีหนึ่งของลมหายใจ
นั่นแหละยุทธวิธี
สงครามไม่รอให้ทุกคนพร้อม
มันบังคับคุณหยิบอาวุธขึ้นสู้ตั้งแต่คุณไม่ทันรู้ตัว

ไม่มีใครรู้ผลล่วงหน้า
คุณอาจพ่ายแพ้ ศัตรูอาจชนะ
สมรภูมิไม่ใช่ที่อยู่ของตรรกศาสตร์
ตำราจะถูกเขียนขึ้นภายหลัง
ไม่จากดอกไม้ที่งอกเงยขึ้นบนซากศพ
ก็จากหมู่แร้งที่รุมทึ้งศพ

สิ่งสำคัญที่สุดคือ
เขากระโจนออกไปแล้ว
จากนี้คือท่าทีของเหล่านักรบที่เหลือ
และเด็กๆที่กำลังเดินไปสู่กับระเบิด