หากเราจะกล่าวถึงท่าน
เราควรกล่าวถึงเศษส่วนใด
มิติซับซ้อนที่ท่านเลือกใช้
ดวงหน้าหมดจดที่ถูกจารจนฝังใจ

ตรงข้ามกับเขาคนนั้น
ในดินแดนที่ราบสูงแร้นลำเค็ญ
ความคิดและปากกาที่เผยเอาแกนกระดูกของท่านขึ้นมาวาง
ชำแหละกระโหลกของท่านอย่างละเอียดละออ
ฟันฉับเข้าที่ข้อมือข้อเท้า
เมื่อท่านกำลังจะเหยียบยืนบนหัวของใครต่อใคร
หากทั้งหมดนี้เราก็ยังลังเลที่จะกล่าวถึงท่าน
ท่านในความหมายที่ต่างออกไปจากวัยวันนั้น
คลุมเครือและหม่นเทากว่านั้น
พลาดผิดและจงใจกว่านั้น

การคัดแยกระหว่างความกล้ากับความกลัว
อาจทำได้ง่ายดาย
ทว่า บนผืนแผ่นดินที่ชุ่มไปด้วยเลือดของคนเท้าเปล่า
ไม่อาจทำได้ง่ายดายอย่างนั้น
มิติซับซ้อนที่ท่านเลือกใช้นั้นซับซ้อนอย่างยิ่ง
ซับซ้อนเสียจนการมองเห็นแสงสว่างกลายเป็นความมืด
ในวันวัยที่ดวงหน้าของท่านมิได้หมดจดงดงามเยี่ยงกาลนั้น
เราทำได้เพียงพยายามที่จะกล่าวถึงท่าน
ในแกนกระดูกที่เขาคนนั้นเปิดเปลือยมันออกมา