ว่าด้วยการโกง-กิน....
พูดกันบ่อยว่านักการเมือง (ในระบอบประชาธิปไตย) นั้นโกงกิน ทั้งที่จับได้และไม่ได้ ซึ่งก็เป็นเรื่องจริงที่ปฏิเสธกันไม่ได้
ส่วนกลุ่มคนดีที่มักรุมด่านักการเมือง มีอยู่หลายกลุ่ม เพียงแต่คนดีเหล่านี้ถูกตรวจสอบมากน้อยแค่ไหน? ผมจะขอยกตัวอย่างสักเล็กน้อย แล้วให้ผู้อ่านคิดกันเอาเองว่าการกระทำเหล่านี้ เข้าข่ายการ "โกงกิน" ใช่หรือไม่? ขอบอกไว้เลยว่าการกระทำเหล่านี้ ล้วนมีจนทุกคนรู้ดีอยู่แล้วว่ามันมีแน่ๆ แต่ไม่เคยกล้ายอมรับกันตรงๆ
ทหาร:
-ในระดับ รด.มักมีการรับสินบนจากนักศึกษาวิชาทหารเพื่อให้ได้วันหยุดที่เพิ่มขึ้น เรื่องนี้ใครๆที่ได้เรียนก็รู้แก่ใจดี
-ทหารเกณฑ์นั้น เบี้ยเลี้ยงก็ย่อมมาจากงบที่ได้มาจากภาษีประชาชนอีกที หลายๆครั้งทหารเหล่านั้นไม่ได้ฝึก แต่ต้องไปทำงานรับใช้บ้านเจ้านาย ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรจากการที่ประชาชนจ่ายภาษีจ้างคนใช้ให้นายทหาร
-ในระดับองค์กร มักมีการจัดซื้อจัดจ้างอาวุธที่งบเพิ่มขึ้นทุกปี และไม่มีทีท่าจะลด ในขณะที่สงครามไม่มี เรือดำน้ำก็เห็นๆกันอยู่ ไหนจะ อุปกรณ์ที่ซื้อมาแล้วใช้ไม่ได้
-ทหารบางกลุ่มก็เอาเวลาไปซ้อมเต้น อัดคลิป อ้างว่าพักผ่อนในกรมกอง แต่ก็อัดคลิปให้ชาวบ้านเขาดูไปทั่ว (สงสัยจะเป็นคลิปหลุด ไม่ได้ตั้งใจพรีเซนต์ภาพความเฮฮาให้คนมองว่าน่ารักหรอก)
ตำรวจ:
-ส่วยจากธุรกิจสีเทาต่างๆ
-การโยกย้าย การล้างค่ายอำนาจฝ่ายตรงข้ามของตนในกรมกอง
-การจับรถทำผิดจราจรที่ไม่ค่อยเห็นรถคนรวยถูกจับปรับ
หมอ:
-ก็รู้ๆกันว่าหลายครั้งที่สั่งยา หมอมีส่วนได้เสียกับค่าใช้จ่ายที่คนไข้ต้องเสีย
ศาสนา:
-บางวัดก็มีที่หลอกเอาเงินทำบุญไปใช้ส่วนตัว
-พระบางรูปก็เอาแต่อวดอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์เพื่อสร้างศรัทธามิใช่หลักธรรม
-พระบางรูปก็บวชเพื่อหนีการเมือง ส่วนบางรูปก็เล่นการเมืองไม่เลิก
ศาล:
-ที่เคยมีคลิปหลุดออกมาชัดเจนว่ามีการล็อบบี้
-ที่บางคดีก็ช้าสุดยอด บางคดีก็ไวกว่าขี่จรวดในสนามบอล
องค์กรอิสระ:
-ทำงานด้วยเป้าประสงค์แอบแฝงทางการเมือง จนมีส่วนในการกำหนดสถานการณ์ทางการเมืองให้ไปสู่เงื่อนไขที่ดูเหมือนไม่มีทางออก
-บางคนทำงานได้ห่วยแตก เอาเวลาและงบไปเที่ยวดูงาน เขียนกลอนเย้ยคนจ่ายภาษี แถมยังถามกันดื้อๆออกสื่อว่า “ถ้าลาออกแล้วผมจะเอาอะไรกิน?”
-บางองค์กรที่ควรต้องพิทักษ์สิทธิอย่างที่สุด ก็ออกมาทำอะไรช้าเหลือเกิน บางเรื่องก็เลือกที่จะเงียบทั้งๆที่เป็นหน้าที่ของตน
การศึกษา:
-ยังคงมีเส้นสาย จ่ายเพื่อเข้าโรงเรียน
-ครูต้องถูกระบบพาให้เข้าทำอบรมมากกว่าการใช้เวลาสอนนักเรียน
-ผอ.หลายโรงเรียนก็ทุจริตจนถูกนักเรียนประท้วงขับไล่
-อธิการบดีเข้าไปรับตำแหน่งซ้อนกันสองสามตำแหน่ง รับเงินเดือนหลายที่ เอาเวลาที่ควรทำงานให้กับมหาวิทยาลัยหายไปกับตำแหน่งใหม่ และไม่ยอมละตำแหน่งทับซ้อน อีกทั้งไม่ยืนหยัดปกป้องสิทธิเสรีภาพทางวิชาการ ยกอำนาจทางนี้ให้เผด็จการอย่างหน้าตาเฉย
ข้าราชการประจำอื่นๆ:
-อาศัยช่องว่างต่างๆและตำแหน่งหรือระดับขั้นเงินเดือนของตน เพื่อได้สิทธิพิเศษในหลายครั้ง บ้างทำผ่านการอ้างว่าไปดูงาน บ้างก็ใช้อำนาจแต่งตั้งพรรคพวกตน นอกจากนักการเมืองต้องเกรงใจข้าราชการประจำจนหลายคร้งจะออกนโยบายปรับปรุงระบบก็ทำได้ยาก
-ในหมู่ข้าราชการประจำระดับล่าง ประชาชนจะเข้ารับบริการในหลายๆครั้งก็ทำหน้าหงิกงอใส่ เหมือนประชาชนได้คุกเข่าอ้อนวอนให้เขาทำงานฟรี
ยังคงมีกลุ่มคนอีกมาก และการกระทำอีกมากที่โกงกินโดยไม่เคยถูกตรวจสอบ และผมก็ยกมาไม่หมด บางท่านอาจรู้เยอะกว่านี้ บางท่านอาจจะรู้พอๆกับที่ทุกคนเองก็รู้
ทั้งหมดนี้ท่านคิดว่าเป็นการกระทำที่ถูกต้องหรือไม่? อย่างไร? และโดยสรุปแล้ว มีเพียงนักการเมืองในระบบรัฐสภาใช่หรือไม่ที่โกงกิน?
ถามตัวเองให้ดีๆก็คงรู้ ว่าโกงเงิน โกงอำนาจ โกงเวลา โกงโอกาส ล้วนเป็นการโกงทั้งสิ้น เพียงแต่ตราชั่งใจทุกคนนั้นเอนเอียงขนาดไหน ถ้าตอบคนอื่นไม่ได้ ก็ตอบตัวเองดูแล้วกัน เผื่อเวลาจะกล่าวหาใครว่า "โกงกิน" จะได้ย้ำมาตรฐานของตนเองให้ดี
ดังคำของพี่ผมคนหนึ่งที่บอกว่า
"จริงอยู่ว่าหลักการมันกินไม่ได้ แต่มันทำให้เราเป็นคน ไม่ใช่ตัวตลก"