นิทานจากห้องขังของ ‘กอล์ฟ เด็กปีศาจ’: Little Foot ตอน 4

ทัณฑสถานหญิงกลาง

เรือนนอนเพชร ห้อง 1/6

แดนแรกรับ

มาแล้วๆ นิทานมาแล้วจริงๆ แล้วการเล่าปากเปล่าสนุกกว่าการเขียนตั้งเยอะ คิดถึงเด็กๆมาก ข้าพเจ้าคิดออกแล้วว่าจะบอกเด็กๆว่ายังไง “บอกพวกเขาว่าข้าพเจ้าไปล่ามังกร ตอนนี้อยู่ในเขาวงกตอยู่นะ 555+” จะเล่าต่อแล้วนะ++

ดวงตะวันเด่นชัดขึ้นจนตรงหัว เจ้าเท้าเล็กแหงนมองมัน แต่บางทีตะวันก็แอบซ่อนอยู่หลังเมฆและภูเขา ท้องของมันยังไม่ร้อง แต่เพราะความร้อนจากแสงตะวันนั่นแหละที่ทำให้มันต้องหยุด  แม้ในฤดูหนาวแดดก็ยังร้อนอยู่ดี มันพักกินข้าวอีกครั้งหนึ่ง กินข้าวและปลาทูเค็มอีกครึ่งตัว แต่มันก็ยังเหลือข้าวไว้นิดนึง(น่าจะสักกำมือน้อยๆ) เพราะไม่รู้ว่าเย็นนี้จะมีอะไรให้กินรึป่าว พอกินเสร็จมันก็ลุกขึ้นเดินต่อไปทันทีเพื่อจะได้เจอสักที่หนึ่งที่มีมนุษย์อยู่ มันมั่นใจว่าไม่เคยหลงทางแน่ๆ เพราะทางลูกรังตรงๆ นี่คงพามันไปถึงที่ใดที่หนึ่ง “คนที่ทำทางมาก่อนคงรู้ว่ามันจะไปจบตรงไหน ตอนนี้มันก็แค่เดินตามทางนั้นไป” และที่สำคัญคือต้องไม่ให้คำดูถูกของเจ้านกน้อยเป็นความจริง แน่นอนว่ามันต้องเร่งฝีเท้ามากกว่าเดิม แต่การเร่งฝีเท้าก็ไม่ได้ทำให้สายตาซุกซนของปีศาจร้ายหยุดทำงานลง “สวนพลับ” นี่คงเป็นของใครสักคนนึ่ง แน่ละสิ มันจะขึ้นเรียงกันแบบนี้ไม่ได้ถ้ามนุษย์ไม่เอาเรี่ยวแรงและสมองของตัวเองขุดทำจนมีต้นพลับขึ้นมากมายแบบนี้ ต่อให้ช้างตัวใหญ่ๆ ก็ยังสร้างอะไรแบบนี้ไม่ได้ ปีศาจตัวน้อยยิ้มกริ่มอีกครั้ง “ถ้ามีลูกพลับไว้กินระหว่างทางก็คงดี” แล้วจิตวิญญาณของการผจญภัยก็เริ่มขึ้น มันค่อยๆ ย่องเข้าไปใต้ต้นพลับมองดูรอบๆ ว่าไม่มีใครอยู่แถวๆ นั้นแล้วปีนขึ้นไปบนต้นที่มันปีนได้ จากนั้นก็เด็ดพลับสองลูกใส่ห่อเสื้อก่อนจะกระโดดลงมาด้วยความรวดเร็วที่มันจะวิ่งออกจากที่เกิดเหตุพร้อมกับพลับที่ขโมยมา ชัยชนะเป็นของมัน มันวิ่งกระโดดเต้นกำชัยชนะของการได้ขโมย ไม่มีอะไรจะตื่นเต้นเท่านี้อีกแล้ว และไม่มีชัยชนะไหนยิ่งใหญ่เท่าการขโมยแล้วไม่โดนจับได้ 555+++ ปีศาจร้ายและเจ้าเท้าเล็กหัวเราะ กระโดดโลดเต้นไปพร้อมๆกัน ความครื้นเครงช่วยย่นระยะทางได้มากทีเดียว+++เธอลองเดาต่อนะ ข้าพเจ้าเชื่อว่าเธอเดาเรื่องต่อได้แน่ๆ 555+++

ขญ. ภรณ์ทิพย์ มั่นคง

ปล.โปรดใช้ถ้อยคำสุภาพและถูกหลักภาษาไทย

===============

หมายเหตุ: นิทานจากผู้ต้องขังคดีมาตรา 112 ภรณ์ทิพย์ หรือ กอล์ฟ วัย 26 ปี เพื่อนๆ มักเรียก กอล์ฟ เด็กปีศาจ ปัจจุบันถูกคุมขังอยู่ที่ทัณฑสถานหญิงกลาง ที่ผ่านมาทนายความยื่นคำร้องคัดค้านการประกันตัวรวมแล้ว 4 ครั้ง ยื่นหลักทรัพย์ขอประกันตัว 3 ครั้งแต่ศาลมีคำสั่งไม่ให้ประกันเนื่องจากเป็นคดีร้ายแรง เกรงผู้ต้องหาจะหลบหนี

กอล์ฟถูกจับกุมจากข้อกล่าวหามีส่วนร่วมในละครเจ้าสาวหมาป่า จัดแสดงในงานรำลึก 14 ตุลาคมปีที่แล้ว และจะนัดสอบคำให้การในวันที่ 29 ธ.ค.นี้

เธอมีพื้นเพเป็นชาวพิษณุโลก ครอบครัวทำไร่มันสำปะหลัง จบการศึกษาจากคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ทำกิจกรรมเพื่อสังคม ทำค่ายอาสาต่างๆ มาตั้งแต่มัธยมศึกษาปีที่ 5 จนปัจจุบัน มีความสามารถในศิลปะหลายแขนงทั้งวาดภาพ เขียนนิทาน แต่เธอดูจะหลงรักศาสตร์การแสดงเป็นพิเศษ เคยก่อตั้งประกายไฟการละคร ก่อนจะปิดตัวไปในปี 2555

ครั้งหนึ่งเธอเคยให้สัมภาษณ์ถึงความใฝ่ฝันไว้ว่า “อยากไปเล่นละครในต่างจังหวัด อยากเล่นในที่ที่ต่างกัน และที่สำคัญอยากเล่นให้เด็กๆ ดู เราอยากจะเล่านิทานเรื่องใหม่ให้เด็กๆ ฟัง เป็นนิทานของคนธรรมดาที่เปลี่ยนโลกได้”

ระหว่างถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำ เธอเขียนนิทานส่งให้ผู้ใกล้ชิดเป็นตอนๆ บอกเล่าความฝันและส่งกำลังใจถึงผู้คนข้างนอกโดยเฉพาะเด็กๆ ที่เธอมักจะทำกิจกรรมด้วย ผู้ใกล้ชิดแจ้งด้วยว่า คำที่ขีดเส้นใต้คือคำที่เธอจำเป็นต้องใช้ภาษาสุภาพตามกฎระเบียบของเรือนจำทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่ใช้คำสุภาพ

คดีของเธอและเพื่อนคู่คดีอีกคนคือ แบงก์ ปติวัฒน์ จะตัดสินในวันที่ 23 ก.พ.นี้

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท