กวีประชาไท: กลอนรักจากยุคสมัย

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

 

ไม่มีถ้อยคำสวยงาม
เพียงพอให้ไต่ถามถึงความฝัน
ไม่มีกวีแก้วในจินตนาการ
มีแต่หญิงชาวบ้านหน้ากร้านดำ

ไม่อาจทำให้เธอลืมบางดอกไม้
อหังการที่ลับหายในบางค่ำ
เพลงขลุ่ยผิวเหนือทุ่งข้าวเล่าลำนำ
ไม่มีความเคลื่อนไหวในกวี
(...เพียงชั่วเหยี่ยวกระหยับปีกเข่นขย้ำ
ก็ไม่มีความเคลื่อนไหว...ในกวี..)

ประวัติศาสตร์ยังถูกสร้างอยู่อย่างเก่า
ลมพัดแผ่วให้ร้อนผ่าวหนาวถึงนี่
เพียงแววตาคู่นั้นสั่นระรี้
ในหัวอกไม่เคย...มี...หัวใจ

ช่วยลืมเขาเสียทีเถิดที่รัก
ปล่อยความทรงจำแตกหักและหล่นหาย
(แม้) เธอเติบโตจากเมล็ดพันธุ์ชนิดใด
ให้สองมือผู้ยากไร้เช็ดน้ำตา

ช่วยลืมเขาเสียทีเถิดที่รัก
หากความทรงจำแตกหักอย่าร้องไห้
หากปวดร้าวเกินกว่าจะเข้าใจ
ให้สองมือผู้ยากไร้...เช็ดน้ำตา

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท