เกิดแล้วยังเกิดซ้ำ
ความอัปยศยุคดึกดำบรรพ์สมัย
ซากฟอสซิลคืนชีวิตลิดรอนไท
ทะมึนดำคำรามในโลกาภิวัฒน์

การตัดสินโดยใช้กำลัง
ที่หว่านคำหวานให้ฟังเป็นอสัตย์
"โถ ยุคใหม่ ใครจะประหารรัฐ"
แล้วที่ชัด วันนี้ ปิศาจใด

ใครกันปลุกไดโนเสาร์
จากฝุ่นเถ้าแล้วเข้าแปลงพันธุกรรมใหม่
เรียนรู้จากความผิดพลั้งครั้งก่อนใช้
จนเกิดได้ สายพันธุ์อันเยี่ยมยุทธ

เป็นอสุรกายมหึมา
กรงเล็บคมเงื้อง้ากระชากฉุด
ถอนรากโคนปูพรมเดินหน้ารุด
ติดอาวุธทุกองคาพยพพันธุ์เดียวกัน

แล้วจึงเริ่มกล่อมประสาท
บทสวดประหลาดของศาสดาผู้อัดอั้น
เช้า เที่ยง เย็น หัวถึงหมอนก่อนนอนฝัน
ซึมแผ่ซ่านอยู่ในเนื้อ ในกระดูกดำ

ที่สุดก็ทำให้เป็น "ซอมบี้"
เหล่าผีดิบเซื่องๆอาศัยถ้ำ
จะซ้ายหัน ขวาหัน ต้องฟังผู้นำ
สมองช้ำ แขนขาเปลี้ย ไปเองไม่เป็น

คือความสำเร็จ
ควบคุมได้เบ็ดเสร็จ จนเข็ดเต้น
แม้หลืบซอกตรอกแคบแทบไม่เว้น
แต่ก็ใช่ว่า จะอยู่เป็น ตลอดกาล

เพราะ...เกิดแล้วจะเกิดซ้ำ
เมื่อฟอสซิล ดึกดำบรรพ์อื่น เริ่มขืนต้าน
ด้วยผลประโยชน์ไม่ลงรอยหอยกระเดือกนั้น
ก็ใช้กำลัง อีกครั้ง "ประหารรัฐ"

ด้วยผลประโยชน์ผิดกลิ่นชีวพันธุ์
ก็ใช้วิธีการ ดึกดำบรรพ์ "ประหารรัฐ"

19 กย 57
วาระ....ครบรอบ 8 ปี
รัฐประหาร 19 กันยายน 2549