อันลายกนกฯเผินกราดเกรี้ยวหากชดช้อย
วาดลวดลายวิมานลอยให้ใฝ่ฝัน
สุนทรียะศิลปะการประพันธ์
นามธรรมเปรี้ยงลั่นซาบซึ้งทรวง

ลายรูปลักษณ์ทรงรูปกำหนดทิศ
ตรึงรูปลายโค้งบิดถึงภพสรวง
มุ่งสลายอวิชชาที่เปล่ากลวง
คือดวงใจของกนกฯในมายา

มาวันนี้ลายกนกฯเลี้ยวผิดรูป
สะเปะสะปะลดรูปไร้แก่นสาร
จากทิพย์สวรรค์ย้ายกลายภาคไปดงมาร
ศิลป์จึงสิ้นลายกนกฯในทันใด

จึงไม่แปลกถ้าคนเห็นลายกนกฯ
ละเมอเพ้อพกสกปรกทุกเส้นสาย
พล่ามอวดอ้างกนกฯแท้วาดลวดลาย
หารู้ไม่เพียงแค่คิดไม่มีวัน

กนกฯแท้หมายปรัชญาโลกมนุษย์
เผยสัจธรรมให้มนุษย์สุขเกษมศานต์
หาใช่ลายบิดเบี้ยวราวอันธพาล
เลื้อยรุกรานแสดงเด่นไปวันๆ

ช่างตายยากยังคลานเลื้อยทุกพื้นที่
คงเปรมปรีด์ว่ากนกฯแท้ก็คือฉัน
อีกร้อยชาติสิบชาติค่อยพูดกัน
ถึงตอนนั้นคงซาบซึ้งในลวดลาย...