หลังจากไล่บี้กันจนพรบ.นิรโทษกรรมเหมาเข่งผ่านวาระสามของสภาผู้แทนฯแล้ว พรรคเพื่อไทยก็มาถึงจุดที่ "ไม่มีทางถอยกลับ" Point of no return.

ถ้าถอยตอนนี้ เสื้อแดงที่สนับสนุนเหมาเข่งจะผิดหวัง ขณะที่เสื้อแดงที่ค้านเหมาเข่งก็ไม่มีทางยกโทษให้ ส่วนม็อบฝ่ายต่อต้านรัฐบาลก็จุดติดไปซะแล้ว คุณทักษิณ พรรคเพื่อไทยและรัฐบาลโดนด่าฟรี ขาดทุนไปแล้ว โอกาสที่จะโดนตุลาการเชือดต่อมีสูง

พรรคเพื่อไทยจึงจำต้องเดินหน้าไปจนถึงที่สุด ให้ผ่านวุฒิสภา ศาล รธน. แล้วขึ้นทูลเกล้า ได้รับโปรดเกล้าแล้วประกาศเป็นกฎหมาย มีทางนี้ทางเดียวเท่านั้นที่จะเสียหายน้อยที่สุด นักโทษได้ออกจากคุก ได้ใจเสื้อแดงที่หนุนเหมาเข่ง ก็ได้แค่นั้น

แต่สูญเสียเยอะ เพราะเสื้อแดงที่ค้านเหมาเข่งก็คงไม่หวนกลับมาอีกแล้ว ความเกลียดคุณทักษิณในหมู่คนไทยจำนวนมากที่เริ่มคลายไป ได้หวนกลับมา ผู้คนจำได้แต่เพียงว่า คุณทักษิณใช้เล่ห์กลทางสภา หมกเม็ดยัดไส้กฎหมายล้างผิดให้ตัวเอง ใช้วิธีอย่างนี้ ถึงกลับมาประเทศไทยได้ ก็ไม่สง่างาม คนเกลียดมากขึ้นกว่าตอนรัฐประหาร 2549 ซะอีก อยู่แล้วก็ไม่มีทางสงบหรือปลอดภัย อาจไม่ได้กลับมาอยู่ดี หรือกลับมาแล้ว ประเดี๋ยวก็ต้องออกไปอีกเพราะอยู่ลำบาก เส้นทางนี้เสียหายน้อยที่สุด แต่ก็ไม่คุ้มค่ากับที่แลกไป

แต่ถ้าพรบ.นิรโทษกรรมเหมาเข่งติดขัดและแท้ง ณ ขั้นตอนใดก็แล้วแต่ คุณทักษิณและพรรคเพื่อไทยจะเสียหายอย่างที่กู้คืนได้ยาก เพราะเสื้อแดงที่หนุนเหมาเข่งและเชื่อน้ำลายของพรรคว่า "มีลับลวงพราง มีซุปเปอร์ดีล ฯลฯ" จะผิดหวังอย่างแรง หลายคนคง "ตาสว่างครั้งที่สอง" ส่วนเสื้อแดงที่ค้านเหมาเข่งก็คงสมน้ำหน้า ม็อบฝ่ายตรงข้ามยิ่งได้ใจ ได้กระแส รุกไล่มากขึ้น รัฐบาลจะเจอกับตุลาการในคดีจำนำข้าวและคดีประมูลโครงการน้ำ ทหารจะกระด้างกระเดื่อง นายกฯยิ่งลักษณ์โดนเชือดแน่นอน แต่ที่เสียหายหนักที่สุดคือ คุณทักษิณ สูญเสียน้ำยา หมดความน่าเชื่อถือ เสียเพื่อนและเสื้อแดงไปจำนวนมาก โดดเดี่ยวมากขึ้น ได้ศัตรูเพิ่มรอบทิศ ไม่ได้ล้างคดีที่ติดตัว จะไม่ได้กลับบ้านอีกนานนนนมาก หรือไม่ได้กลับเลย

สรุปคือ การดันเหมาเข่งครั้งนี้ เป็นความผิดพลาดทางยุทธศาสตร์ที่ร้ายแรงที่สุด มีแต่เสียหายเป็นด้านหลัก เพียงแต่จะเสียหายหนักหน่วงแค่ไหนเท่านั้น

นี่แหละ วัฒนธรรม "นายใหญ่-ลูกน้อง" ในพรรคเพื่อไทย ไม่ฟังใครชี้แจง ไม่ฟังใครทัดทาน นายใหญ่จะเอาอย่างนี้ ใครไม่เห็นด้วย เฉดหัวออกไป!!