หลายท่านคงได้รับฟอร์เวิร์ดอีเมล์บ้าง ใบปลิวบ้าง มีการแท็กข้อความจากบรรดาคนที่กล่าวหาว่าคนไทยใช้น้ำมัน ใช้ก๊าซแพงกว่าประเทศต่าง ๆ บ้าง รัฐบาลโกงบ้าง ปตท.โกงบ้าง แถมยังมีการเอาไปโพสต์ในเว็บบอร์ดต่าง ๆ แต่ประชาคมเว็บบอร์ดต่าง ๆ ไม่ค่อยให้ค่ากับความเห็นเหล่านี้หรอกครับ เพราะพวกนี้ถนัดแต่ยัดเยียดข้อมูลเอียง ๆ และผิดแม้แต่ข้อมูลพื้นฐานแล้วจากไป[1]

 

เอาง่าย ๆ ในเว็บไซต์[2] มูลนิธิเพื่อผู้บริโภคอ้างว่าก๊าซแอลพีจีที่คนไทยใช้มาจาก (1) แหล่งก๊าซธรรมชาติในประเทศ 55% (2) จากโรงกลั่นน้ำมันในประเทศ 23% และ (3) จากการนำเข้า 22% จากนั้นตั้งคำถามว่า “นำเข้า LPG แค่ 22% แต่จะขายราคานอก 100% เป็นธรรมหรือเปล่า”

 

แต่ก๊าซที่ได้จาก “โรงกลั่นน้ำมันในประเทศ” ก็คือก๊าซที่แยกจากน้ำมันดิบที่ต้องนำเข้าจากต่างประเทศเกือบทั้งหมด (ก็ประเทศไทยมีน้ำมันของตัวเองเท่าไรล่ะครับ ถึง 10% ของที่เราใช้มั้ย) ความจริงจึงต้องบอกว่า เรา “นำเข้า” ก๊าซ 40-45% มากกว่า จริงมั้ย ข้อมูลง่าย ๆ แค่นี้ยังบิดเบือนได้

 

ในส่วนของข้อเสนอ มูลนิธิฯ บอกว่า ให้เอาก๊าซที่เราผลิตได้เองมาให้ภาคครัวเรือนและยานยนต์ใช้ เหลือแล้วจึงให้ภาคอุตสาหกรรมใช้ “หากไม่เพียงพอให้ภาคอุตสาหกรรมเป็นผู้รับภาระในการนำเข้าเอง” ส่วนข้อ 2 “รัฐบาลควรหยุดนโยบายปรับขึ้นราคาแอลพีจีกับภาคครัวเรือนและภาคยานยนต์” เป็นไปตามเหตุผลของข้อเสนอที่ 1 (เพราะเราผลิตก๊าซได้เองตั้งเยอะ)

 

 

แต่จากตัวเลขข้างบนแสดงว่า เรานำเข้าก๊าซอย่างน้อย ๆ ก็ 40% แล้ว และแนวโน้มการใช้ก๊าซเพิ่มสูงขึ้น ไม่เฉพาะปิโตรเคมีหรอกครับ ยานยนตร์และภาคครัวเรือนก็ขยายตัว 15% และ 13.7 % ตามลำดับ (บริโภครวมกันเกินครึ่งหนึ่งของก๊าซทั้งหมด) (โพสต์ทูเดย์ 24 ตุลาคม 2555[3])

 

การไม่ปรับราคาก๊าซให้สะท้อนราคาตลาดโลก มันก็เหมือนกับสถานการณ์ที่ผ่านมาเป็นสิบปี คือรัฐอุดหนุนราคา เป็นการบิดเบือนโครงสร้างการใช้พลังงาน ปริมาณการใช้ก๊าซกืเพิ่มมากขึ้นทุกปี จนสุดท้าย เราต้องเริ่มนำเข้าก๊าซธรรมชาติ กลายเป็นภาระทำให้ผู้ใช้น้ำมันต้องมาอุ้มผู้ใช้ก๊าซ

 

 

ความคิดเรื่องลดการอุดหนุนราคาก๊าซมีมาตั้งนานแล้ว เอาง่าย ๆ ที่ผ่านมาถ้าน้ำมันแพง คนก็ไปใช้ก๊าซเพื่อการขนส่งมากขึ้น เอาก๊าซหุงต้มไปเติมรถก็มี และที่สำคัญการอุดหนุนราคาจะทำให้ผู้ประกอบการ/ผู้บริโภคไม่ประหยัด ไม่พัฒนาการผลิตหรือ บริการให้มีประสิทธิภาพเพื่อลดต้นทุนอื่น ๆ ให้แข่งขันในตลาดได้ ที่สำคัญ

 

พวกรณรงค์เรื่องราคาก๊าซคิดว่า ก๊าซมันงอกขึ้นมาจากแผ่นดินของเราเอง เขาคงคิดว่ามันเหมือนการปลูกข้าว หว่านเมล็ดลงไปเท่าไรก็ได้ผลออกมาเท่านั้น เขาไม่เข้าใจว่าถึงเป็นก๊าซของเราเอง มันก็มีต้นทุนการผลิต ขนส่ง ในการสำรวจขุดเจาะ มันมีความเสี่ยงว่าจะเจอหรือไม่เจอ และเจอมากน้อยแค่ไหน กี่ปี ถึงเป็นก๊าซของเราเอง มันก็มีต้นทุนเหมือนก๊าซในตลาดโลกระดับหนึ่ง จะให้เอามาขายราคาถูก ๆ ทำได้ แต่ต้องอุดหนุนราคาเหมือนเดิม

ถ้าลดการอุดหนุนราคาก๊าซ แน่นอน ปตท.+ปตท.สผ.และบริษัทที่เกี่ยวข้องย่อมได้รับประโยชน์แน่ ๆ จาก margin หรือผลต่างระหว่างราคากับต้นทุนที่มากขึ้น และราคาหุ้นที่พุ่งทะยาน เพราะโครงสร้างมันผูกขาดตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำ ทั้งผลิตเอง ส่งเอง และขายเอง ผมเห็นด้วยว่าตรงนี้ไม่เป็นธรรม แต่การตรึงราคาก๊าซต่อไป ก็ไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเหมือนกัน ต้องแก้ที่โครงสร้างการสำรวจ ขุดเจาะ ผลิต ขนส่งและจัดจำหน่ายพลังงานไม่ให้มีการผูกขาดจากบริษัทเดียว

 

แต่ก็ต้องยอมรับว่าในเมื่อกำไร 60% ของปตท.ส่งเข้ารัฐในรูปภาษีและเงินปันผล และหน่วยงานของรัฐและกองทุนอย่างเช่น สำนักงานประกันสังคมก็ได้รับประโยชน์จากการถือหุ้นปตท.รัฐก็ได้รับประโยชน์เช่นกัน แต่ถ้ามองว่ารัฐและนักการเมืองมันโกงหมด ก็จบเห่

 

คนที่รณรงค์เรื่อง ปตท.ขายน้ำมันแพง ทราบไหมว่า อย่างน้อยในปี 2554 ปตท.มีกำไร 1.05 แสนล้านบาท นำส่งรัฐ 63,000 ล้านบาท (ภาษีเงินได้นิติบุคคล 39,000 ล้านบาท + เงินปันผล 24,000 ล้านบาท) หรือประมาณ 60% ของผลกำไร

 

ส่วนสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์  คิดเฉพาะรายได้จากค่าเช่าอสังหาริมทรัพย์ในปี 2554 จำนวน 2,700 ล้านบาท (ข้อมูลจากรายงานประจำปีของสนง.ฯ เอง) กับเงินปันผลจากธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด (722,941,958  หุ้น x 3.50 บาท = ประมาณ 2,500 ล้านบาท) และบริษัทปูนซิเมนต์ไทย (360,000,000 หุ้น x 12.50 บาท = 4,500 ล้านบาท) อีกกว่า 7,000 ล้านบาท สรุปว่าปี ๆ หนึ่งเอาเฉพาะที่เห็น ๆ สำนักงานทรัพย์สินฯ มีรายได้เกือบ 10,000 ล้านบาท

 

แต่สำนักงานทรัพย์สินฯ ไม่เคยส่งเงินเข้ารัฐเลยสักบาทเดียว

 

 

คงไม่หรอก เพราะสำนักงานทรัพย์สินฯ เขาอุตส่าห์เสียเงินเป็นล้าน[4] เพื่อซ่อมแซมอาคารของมูลนิธิเพื่อผู้บริโภคที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิงูเห่าไม่กัดชาวนาหรอก อิอิ

 

 

---