พริบเนตรสงบนิ่ง สรรพสิ่งสงัดงัน
คีตาภิวันท์สรรค์ ปรัชญัญชลีสรวม
เบิกเนตรมนัสวาง สว่างหมายมโนรวม
สายกลางมิตึงหลวม เชลงกล่อมนรากร
อ้าองค์อติเทพ ประทับแท่นปรรจถรณ์
เชิญไท้นรินทร ทุกอัมพรสดับฟัง
เสียงพิณสวรรค์แว่ว ผสานแผ่วพลังหวัง
ร่ายเวทยาวัง- เวงนิมิตฤทธิยา
ดั่งสายชลาสินธุ์ ชโลมสุทธคงคา
ร่ำดื่มมุรธา อมตารสาหวาน
มาแต่มัธยม- ประเทศพรหมชมพูพนานต์
แดนโพ้นหิมพานต์ ผิขับขานคีตาญชลี
พิณซ่านสะท้านสรวง สะท้อนทรวงสะเทือนศรี
โหมโรงมโหรี กวีกลั่นกมลกรอง
ดับร้อน ณ โลกเข็ญ วยุเย็นยะเยือกครอง
กรีดสายและกรายสอง กรกสานติ์กำราบกลี
สงครามกระหน่ำยุทธ์ ก็พลันหยุดเพราะดนตรี
ราวี-ระวีวีร์ คุรุเทพแห่งคีตา.
เขียนเมื่อได้ชมคอนเสิร์ต “ราวี ชังการ์” ที่หอประชุมจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย /มกราคม 2540
เพื่อสร้างบรรยากาศให้มีความเป็น “ภารตะ” จึงเลือกใช้กาพย์ยานี 11 ในลีลากระตุกแบบอินทรวิเชียรฉันท์
พิมพ์ครั้งแรก “ฐานสัปดาหวิจารณ์” 2540
รวมเล่มในหนังสือกวีนิพนธ์ "เหนือฝั่งมหานที" โดย "เพ็ญ ภัคตะ" ปี 2544 สนพ.มติชน
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)