เพื่อประเทศชาติก้าวไปข้าง หน้าและพัฒนาอย่างยั่งยืน ผู้เขียนขอร่วมเสนอมุมมองและบทวิเคราะห์ทางด้านแรงงานที่สะท้อนผ่านการ ต่อสู้ของแรงงานทั้งในเมืองและชนบท และบทวิเคราะห์ปัญหาการเมืองไทยที่เขียนตั้งแต่ต้นทศวรรษ 2540 จนถึงปัจจุบัน รวมกันทั้งสิ้น 33 เรื่อง ในหนังสือ “แรงงานอุ้มชาติ” เล่มนี้

ด้วยหวังว่า ไม่มากก็น้อย บทความเหล่านี้ อาจจจะช่วยบอกเล่าเรื่องราวแห่งความทุกข์ยากและการต่อสู้ของคนชั้นล่างใน สังคม คนที่อยู่ชายขอบ คนที่เปรียบดังมือที่โอบอุ้มชาติ ที่ชาติไม่เคยมองเห็น หรือไม่เคยใส่ใจใยดีต่อพวกเขาอย่างแท้จริง และด้วยหวังว่าเรื่องราวของพวกเขาจะสามารถสั่นสะเทือนหัวใจของผู้มีอำนาจใน สังคมไทยได้บ้าง โดยเฉพาะต่อนักการเมืองที่พวกเขาเลือกเข้ามาบริหารบ้านเมือง

คนไทยทุกข์มายาวนานเกินพอแล้ว มันถึงเวลาที่การเมืองไทย จะมุ่งแก้ปัญหาโครงสร้างสังคม ที่ดำรงตนอยู่บนการกดขี่ขูดรีดชนชั้นล่างมายาวนาน มันจำต้องเร่งหามาตรการเพื่อลดช่องว่างแห่งรายได้และวิถีชีวิตของประชาชนคน ส่วนใหญ่กับอภิสิทธิชนในสังคมอย่างเร่งด่วน  (คำนำ)

“การโค่นผู้นำคนหนึ่งในสังคมที่ปกครองด้วยการคอรัปชั่นไม่สามารถสร้างการเปลี่ยน แปลงใดๆ ได้อย่างแท้จริง” (สลายหมอกควันแห่งการคอรัปชั่น)

(*.*) . . . (”_”)

ใต้ถุนกระทรวงแรงงานเป็นที่อาศัยของคนงานกลุ่มแล้ว กลุ่มเล่า โดยเฉพาะคนงานหญิงอายุมากที่ถูกนายจ้างลอยแพ หลังจากพลังงานและสุขภาพของพวกเขาถูกวิถีการผลิตของโรงงานอุตสาหกรรมทำลายไป เกือบสิ้นแล้ว (คำโปรยภาพ)

(*.*) . . . (”_”)

“เราไม่สามารถหรือว่าใครก็ตามไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของนายจ้าง ที่บอกว่าไม่เห็นด้วยกับสหภาพ คุณเปลี่ยนเขาไม่ได้ คุณไม่ชอบแมลงสาบ คุณก็จะไม่ชอบแมลงสาบทั้งชีวิต แต่ว่าจะทำอย่างไรให้แมลงสาบอยู่ที่หนึ่ง และเราอยู่ที่หนึ่ง มันเป็นสิทธิ  เพราะฉะนั้นจะทำอย่างไรให้แมลงสาบมันเติบโต น่ารัก ดูดี” (สหภาพแรงงานคือแมลงสาบปฏิบัติการล้มสหภาพแรงงาน)

ปฏิบัติการหมา คือ การใช้มาตรการกดดันที่รุนแรง คุกคามเพื่อให้คนงานไม่กล้าตั้งสหภาพ ไม่กล้าเป็นสมาชิกสหภาพ หรือถอนตัวจากการเป็นสมาชิก โดยมุ่งเป้าที่การคุกคามแกนนำเป็นหลัก (สหภาพแรงงานคือแมลงสาบปฏิบัติการล้มสหภาพแรงงาน)

(*.*) . . . (”_”)

ความฝันของคนงานทั่วโลก คือการมีโรงงานของตัวเองที่ปลอดการกดขี่ขูดรีด และพวกเขาบริหารจัดการกันเอง ออกกฎระเบียบกันเอง คนงานเบดแอนด์บาธ ทำได้ พวกเขาตั้งโรงงาน “สมานฉันท์” ผลิดสินค้าตัวเองยี่ห้อ “Dignity Returns” (คำโปรยประกอบภาพ)

(*.*) . . . (”_”)

ผู้พิพากษาถาม “พูดไทยได้ไหม?”, “ล่ามอยู่ไหน?”, “ช่วยเป็นล่ามได้ไหม?” (ประสบการชีวิตในห้องพิจารณาคดี)

(*.*) . . . (”_”)

ประเทศไทย เป็นประเทศเกษตรกรรมและเกษตรกรไทยก็รักการใช้ชีวิตบนผืนดิน คนชนบทที่ดิ้นรนเดินทางไปหางานทำในเมืองหลวงและในต่างแดนต่างก็ฝันว่าจะนำ รายได้ไปซื้อที่ดิน อุปกรณ์การเกษตร และเพื่อลงหลักปักฐานในชนบท แต่ความฝันอันเรียบง่ายและชอบธรรมยิ่งนี้ กลับเป็นเครื่องมือให้พวกเขาถูกเอารัดเอาเปรียบทั้งจากนายทุน นักค้าแรงงาน ธนาคารเงินกู้ของทั้งรัฐและเอกชน มาโดยตลอด และทำให้เกษตรกรจำนวนมากในประเทศไทยต้องล้มละลาย สูญเสียที่ดินและวิถีชีวิตบนการพึ่งตนเอง (เกริ่นนำ “คนชนบทอุ้มประเทศ”)

(*.*) . . . (”_”)

ในปี 2535 บุญถิน จากหมู่บ้านโนนผักหวาน อำเภอนากลาง จังหวัดหนองบัวลำภู ได้รับการเชิญชวนจากญาติห่างๆ ที่ทำงานที่สิงคโปร์ให้ไปทำงานด้วยกัน ซึ่งบุญถินและเพื่อนๆ จากบ้านโนนผักหวานและหมู่บ้านใกล้เคียงจำนวน 7 คน ได้ตกลงไปทำงานที่สิงคโปร์ ทั้งๆ ที่รู้ว่าการไปครั้งนี้จะเป็นการไปทำงานอย่างผิดกฎหมาย แค่ที่ทุกคนกล้าเสี่ยงเพราะสภาพความแห้งแล้งและความยากจนที่ตัวเองประสบอยู่ (แรงงานไทยในสิงคโปร์)

(*.*) . . . (”_”)

การค้าความฝันกับคนจนโดยเฉพาะชาว อีสานที่มีความฝันหลักคือๆ เพื่อเงิน “แต่งงาน” ”สร้างบ้าน” “ซื้อรถปิ๊กอัพ เครื่องมือการเกษตร” หรือ “ที่ดิน” และ “การศึกษาลูก” ที่ต้องแลกด้วยความเสี่ยงของการเสียบ้านและที่ดินที่มีอยู่เดิม! (ตลาดค้าความฝัน)

(*.*) . . . (”_”)

อุปกรณ์ป้องกันไม่มีให้เลย ตั้งแต่รองเท้าใส่ทำงาน เราก็ต้องซื้อเอา เก็บเอาตามกองขยะ ชุดทำงานก็ต้องหาเก็บตามถังขยะมาใช้ ก็พอใส่ได้ นายจ้างไม่ให้อะไร ใช้งานเราอย่างเดียว …

อ้วนจากไปในเวลา 8.00 น. ของวันที่ 17 มิถุนายน 2551 หนึ่งชีวิตของผู้ที่สร้างเศรษฐกิจชาติที่จบลงโดยปราศจากการรักษาเยียวยา อย่างจริงจัง การนอนรอการรักษาเป็นเวลาถึง 46 วัน นับตั้งแต่วันที่อ้วนเดินทางมาถึงเมืองไทย (อีกกี่ชีวิตที่ต้องเสียสละเพื่อความงามของดอกกุหลาบที่อิสราเอล)

(*.*) . . . (”_”)

“หนูตระเวนทำงานก่อสร้างกับแม่ตั้งแต่อายุ 2 ขวบ พ่อเป็นทหารไทใหญ่ที่เสียชีวิตไปนานแล้ว” แสงเดือน นักร้องสาวเสียงหวานจับใจบอกกับฉัน …  ในวัยเพียง 22-29 ปี พวกเขาไม่เคยหยุดสู้และพยายามยิ้มสู้โลกแม้ว่าชีวิตของพวกเขาจะไม่เคยหยุด ร่ำไห้ (รอจันทร์ส่องแสง)

(*.*) . . . (”_”)

ปัญหาสำคัญอย่างหนึ่งที่เราพบก็คือในปัจจุบัน คนไม่มีเวลาที่จะจัดแบ่งให้กับกิจกรรมที่อยู่นอกเหนือกิจวัตรประจำวันไม่ว่า จะเป็นคนงานในเมืองหรือชาวบ้านในชนบท … เรื่องที่นำความปวดหัวมาสู่พวกเราอีกเรื่องหนึ่งคือเรื่องการเมือง  เมื่อชาวบ้านไม่แน่ใจว่าพวกเราเป็นกลุ่มการเมืองไหนกันแน่ ก็จะไม่กล้าเข้าร่วมกิจกรรมกับพวกเรา  ที่ภาคอีสานพวกเราถูกถามว่า เป็นพวกสีแดงหรือสีเหลือง พอขึ้นมาที่ภาคเหนือ โดยเฉพาะที่หมู่บ้านของตัวเอง เล็กถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกพันธมิตรไปเสียนี่ (เทศกาลหนังแรงงานนานาชาติ)

(*.*) . . . (”_”)

“ไปกันทั้งสามีภรรยา โดยสามีจ่ายค่านายหน้า 78,000 บาทและภรรยาจ่าย 75,000 บาท รวมค่าใช้จ่ายในการดำเนินการและการเตรียมการ จะตกคนละ 90,000 บาท ทั้งคู่อยู่จนครบกำหนดสัญญา แต่ว่าเหลือเงินหลังจากหักค่าใช้จ่ายกันเพียง 75,000 บาท (สามี) และ50,000 บาท (ภรรยา) ซึ่งไม่พอจ่ายคืนเงินกู้ที่กู้ยืมไป ตอนนี้ยังมีหนี้สินอยู่รวมกันอีก 70,000 บาท”

“เขาว่าได้เงินเร็ว สองเดือนได้เงินเป็นแสน พอเสร็จจากทำนาแล้วก็ว่างงาน ก็เลยไป” (เรื่องเล่าจากคนเก็บเบอร์รี่ปี 2552)

ปัญหามากมายที่เกิดจากการปฏิบัติตามพิมพ์เขียวการพัฒนาของสถาบันแบรทตัน วูดส์ (กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (International Monetary Fund -IMF และธนาคารโลก (World Bank – WB)) ยังคงเป็นตัวบั่นทอนและสร้างความสับสนต่อทิศทางการพัฒนาประเทศของหลายประเทศ ในโลกใต้ (100 ปี วันสตรีสากล)

(*.*) . . . (”_”)

อย่าให้ความเกลียดชังต่อระบอบทักษิณ ทำให้พวกเรามืดบอดต่อความจริงและหลักการ เราจะยอมให้มีรัฐประหารและการรัฐประหารอีกกี่ครั้ง ถึงจะเข้าใจอุดมการณ์ที่แท้จริงของคำว่า “ประชาธิปไตย” ที่ไม่มีคำว่า “แบบไทยๆ” พ่วงท้ายอยู่ตลอดเมื่อทหารต้องการรัฐประหาร หรือขั้วอำนาจชาตินิยมใช้แอบอ้างเพื่อความชอบธรรมในการปล้นประชาธิปไตยมาจาก ประชาชนอย่างเช่นที่เป็นอยู่

เราจะต้องประนีประนอมอีกสักกี่ครั้ง? . . . เราจะเชื่อทหารได้อีกสักกี่ครั้ง? (ยุทธวิธี “ได้อะไรก็เอาไว้ก่อน” ใช้ไม่ได้กับรัฐบาลเผด็จการ)

(*.*) . . . (”_”)

ผู้เขียนรู้สึกทันทีเมื่อได้อ่านข้อเขียนของคุณนวมทอง ว่า  “นี่คือ วีรบุรุษเพื่อประชาธิปไตยของไทย เป็นวีรบุรุษที่ประเทศนี้รอคอยมากว่า 75 ปี” เป็นความหวังอันยิ่งใหญ่ว่า “ประชาธิปไตยที่แท้จริง” สามารถเกิดขึ้นได้ในประเทศไทย เมื่อคนขับแท็กซี่ ตัวแทนจากชนชั้นคนยากจนที่มีสัดส่วนกว่า 80% ของประชากรทั้งประเทศ คนยากจนที่แทบไม่เคยมีตัวแทนในรัฐสภา ที่แทบไม่เคยมีสิทธิใดๆ ทั้งสิ้นนอกจากสิทธิเลือกตั้งตามหน้าที่ ได้ประกาศ “เพื่อประชาธิปไตย” ด้วยชีพ (นวมทอง ไพรวัลย์ฯ)

(*.*) . . . (”_”)

รูปแบบการประท้วงที่นี่จะเป็นรูปแบบไม่มีองค์กรนำ แต่ละคนแต่ละกลุ่มที่รู้สึกร่วมในปัญหาและเห็นด้วยกับการประท้วงจะมีการ เตรียมการณ์กันในระหว่างกลุ่ม จะมีตัวแทนในแต่ละกลุ่มที่ทำหน้าที่ปรึกษากันในส่วนการวางแผนงานในระดับชาติ และนำประเด็นต่างๆ มาเตรียมงานกับกลุ่มเพื่อนฝูงกันเอง แต่ในระหว่างการประท้วง ทุกกลุ่มมีอิสระจะแสดงหรือจะประท้วงในรูปแบบใดก็ได้ (รายงานจาก : Climate Camp 2009, ลอนดอน)

(*.*) . . . (”_”)

ไปเยี่ยมอีสานแต่ละครั้ง จะเศร้าสะเทือนใจมากกับเรื่องราวและทุกข์ของชาวบ้านมากมาย ที่เป็นหนี้สินและหมดตัว เพราะความไร้น้ำยาของรัฐในการไม่มองการณ์ไกล ไม่รู้จักความต้องการที่แท้จริงของชาวบ้าน ให้เขาต้องดิ้นรนกันจนเป็นเหยื่อของนักค้าแรงงานมายาวนาน (คำโปรยภาพ)

(*.*) . . . (”_”)

คำถามคือ คลื่นคนทั้งสี่ห้าแสนคน และถ้ารวมกันทั้งประเทศก็นับล้านคนออกมาประท้วงเพื่อทักษิณเพียงคนเดียวจริงหรือ? (จะปรองดองกันถามคนเสื้อแดงก่อนนะ)

(*.*) . . . (”_”)

การให้ค่าของสังคมกับมนุษย์นั้นก็มีชนชั้นมาโดยตลอดทั้งที่กางกั้นด้วย ฐานะ วรรณะ และชาติตระกูล – คนงานต่างชาติผิดกฎหมายเด็กขายพวงมาลัย คนขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แม่ค้าลูกชิ้นทอดที่มุกดาหาร นักศึกษามหาวิทยาลัย กับลูกอภิสิทธิชน (ปรากฏการณ์ลูกอภิสิทธิชนกับการทำให้ผู้เสียชีวิตบนท้องถนนถึง 9 ศพ กับการให้ค่าชีวิตคนไทย)

(*.*) . . . (”_”)

ปัจจุบันเกาหลีมีรัฐบาลมาจากการเลือกตั้ง แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นนักการเมืองเสรีนิยม และนับตั้งแต่ปี 2491 เป็นต้นมา เป็นเวลา 63 ปี ที่เกาหลีใต้ปกครองด้วยประธานาธิบดีเพียง 10 คน โดยหลายคนควบยาวสองถึงสามสมัย ในขณะที่ 78 ปี ประชาธิปไตยไทย มีนายกรัฐมนตรีถึง 27 คน (ไม้ขีดก้านเดียวที่เปลี่ยนสังคมเกาหลี: เกาหลีเปลี่ยนแล้ว ไทยทราบแล้วเปลี่ยน?)

(*.*) . . . (”_”)

แต่เมื่อมองดูบริบทการเลือกตั้งในฟินแลนด์ แล้วมาดูการเมืองไทย ก็ต้องบอกว่าอดชื่นชมไม่ได้ โดยเฉพาะฟินแลนด์เป็นประเทศที่มีครรลองการเลือกตั้งต่อเนื่องยาวนาน นับตั้ังแต่ปี 2449 ในขณะที่ประเทศไทยพรรคการเมืองถ้าไม่ได้รับการยินยอมและยอมรับจากทหารและชน ชั้นสูง ก็จะไม่สามารถดำรงพรรคการเมืองมาได้ต่อเนื่องยาวนานเช่นนี้ จะเห็นว่าในประวัติศาสตร์พรรคการเมืองไทยจะมีการยุบพรรคการเมืองกันมาตลอด ทำให้พรรคการเมืองที่ตั้งมาด้วยอุดมการณ์ไม่สามารถดำรงตนอยู่ได้อย่างยาวนาน (บทเรียนจากการเลือกตั้งของประเทศสาธารณรัฐฟินแลนด์ สำหรับการเลือกตั้งที่จะมาถึงในประเทศไทย)

(*.*) . . . (”_”)

งบด้านสิ่งแวดล้อมของแผนงบประมาณปี 2554 มีเพียง 2,761 ล้านบาท คิดเป็นเพียง 0.1% ของแผนงบประมาณ ในขณะที่งบด้านการป้องกันประเทศ 153,543.8 ล้านบาท คิดเป็น 8.1% และงบการรักษาความสงบภายใน 122,566 ล้านบาท คิดเป็น 5.9% หรือจะเปรียบเทียบได้ว่างบทหารมีมากกว่างบด้านสิ่งแวดล้อมถึง 55.6 เท่า และงบด้านการรักษาความสงบภายในมีมากกว่างบด้านสิ่งแวดล้อมถึง 44 เท่า และเมื่อรวมกันทั้งงบทหารและการรักษาความสงบภายในประเทศ มีมากกว่างบด้านสิ่งแวดล้อมถึง 99.6 เท่าตัว (ดูน้ำท่วม ดูงบประมาณด้านสิ่งแวดล้อม 2554)

(*.*) . . . (”_”)

ด้วยเป็นพรรคเดียวในประเทศไทย ที่อยู่รอดจากการถูกล้มมาได้จนถึงปัจจุบัน ประชาธิปัตย์จึงมีวิทยายุทธทางเกมส์การเมืองที่กล้าแกร่ง และมีประสบการณ์ทางการเมืองอย่างยากที่จะหาพรรคการเมืองใดในประเทศไทยเทียบ เทียมได้ และด้วยการมีสายสัมพันธ์กับขั้วอำนาจเก่ามาอย่างยาวนาน พรรคประชาธิปัตย์จึงโดดเด่นในเรื่องการ “เล่นเป็นทีม” มากกว่าพรรคการเมืองรุ่นหลัง ที่มักมีตัวชูโรงส่วนใหญ่เป็น “หัวหน้าพรรค” เท่านั้น (ตรรกะสลิ่มกับประชาธิปไตยแบบไทยๆ)

(*.*) . . . (”_”)

“เดินแกว่ง แขนและเหวี่ยงขาให้เต็มเหนี่ยว ให้สมกับเสรีภาพที่บรรพชนและวีรชน ได้เสียสละเลือดเนื้อให้กับเราวิญญาณพวกเขายังเฝ้ามองอยู่ พวกเขาจะภูมิใจยิ่งว่าการเสียสละของพวกเขาในนามแห่งเสรีภาพ ถูกคนรุ่นหลังใช้มันอย่างสำนึกในคุณค่า

จงกวัดแกว่งแขนขาไปกับเสรีภาพให้เต็มเหนี่ยว”

“เหยื่ออธรรม” เหล่านี้ เริ่มกลายเป็นคนใกล้ตัวเรามากขึ้นเรื่อยๆ เป็นเพื่อนที่รู้จักมักคุ้นมาหลายปี เป็นคนที่เดินในแถวขบวนเดียวกัน ร่วมกันเปล่งเสียง “อำนาจอธิปไตยต้องเป็นของปวงชน” (จดหมายถึงเหยื่ออธรรม)

(*.*) . . . (”_”)

เช่นเดียวกับหลายๆ คนในขบวนการแรงงาน เราก็เคยสงสัยในยุทธวิธีการทำงานของพี่ว่าการทำงานมวลชนเพื่อเป็นฐานต่อรอง การเมืองแค่นั้นหรือไม่ แต่เมื่อได้เห็นพี่ยืนยันจุดยืนและต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยอย่างเข้มแข็ง ตั้งแต่หลังรัฐประหาร 2549 แม้ว่าจะต้องเข้าคุก – ถึงสองครั้งสองครา – เมื่อเดือนพฤษภาคมปี 2553 และครั้งล่าสุดที่ถูกจับเมื่อวันที่ 30 เมษายน 2554 และถูกส่งเข้าเรือนจำทันทีโดยไม่อนุญาตให้ประกันตัวจนถึงบัดนี้ร่วมสองเดือน เต็ม กระนั้น พี่ก็ยังปฏิญญาว่าจะสู้จนลมหายใจสุดท้าย (จดหมายถึงพี่สมยศ พฤกษาเกษมสุข)

(*.*) . . . (”_”)

ในช่วงหลังๆ ของการเดินทางไปอีสาน มักจะมีชาวบ้านขอคำปรึกษาและถามไถ่ว่า “ไปประเทศไหนรายได้ดีและไม่ถูกหลอก” “หาแฟนฝรั่งให้คนซิ” ชาวบ้านพูดถึงปัญหาการเงิน หนี้สิน และความฝันที่ต้องเสี่ยงด้วยวิธีคิด “ไปตายเอาดาบหน้า” กันตลอดเวลา

“แรงงานอุ้มชาติ” จึงไม่ใช่เป็นแค่ปัญหาแรงงานกับทุนเท่านั้น แต่เป็นการนำเสนอปัญหาที่ส่งผลต่อเนื่องกันตั้งแต่การล่มสลายของวิถีชีวิตใน ชนบท สู่การเป็นแรงงานในโรงงานเย็บผ้าเพื่อการส่งออก ถูกค้าฝันไปทำงานต่างประเทศ . . . เพื่อชี้ให้เห็นว่า ตราบใดที่การเมืองยังไม่รับรองสิทธิ เสรีภาพ และความเสมอภาคของประชาชน ไม่ดำเนินตามหลักการประชาธิปไตย ไม่เคารพหลักการสิทธิมนุษยชน (ที่รวมถึงสิทธิแรงงาน สิทธิสตรี สิทธิคนกลุ่มน้อย สิทธิคนงานต่างชาติ ฯลฯ) ไม่ยอมรับสิทธิการรวมตัวและเจรจาต่อรองของประชาชนแล้วละก็ ประเทศไทยก็ยังไม่สามารถก้าวสู่การเป็นประเทศอารยะที่ประชาชนทั้งประเทศไม่ ว่าเชื้อชาติ ศาสนา หรือสีผิวใด ก็สามารถอยู่ร่วมกันอย่างผาสุข และเป็นประเทศที่รักสงบและสันติสุขอย่างแท้จริง.(บทส่งท้าย)

* * * * * * * * * *

ติดตามรายละเอียดทั้งหมดได้ในหนังสือ “แรงงานอุ้มชาติ” หนังสือของชนชั้นกรรมาชีพที่พูดถึงการต่อสู้ของคนชั้นล่างทั้งกรรมกรในเมือง หลวงและเกษตรกรรับจ้างในชนบทที่มีความหนากว่า 400 หน้า

หนังสือวิพากษ์วิถีเสรีนิยมใหม่ แน่นอนว่าไม่มีนายทุนจ่ายค่าพิมพ์อยู่แล้ว ผู้เชียนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านที่สนใจหนังสือเล่มนี้จะสั่งจองและจ่าย เงินล่วงหน้าเพื่อที่เราจะสามารถจ่ายค่าจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้ได้โดยเร็ว ที่สุด

และขอบคุณทุกท่านที่สั่งจองมาแล้วทั้งใน ประเทศไทยและในต่างประเทศมาร่วม 200 เล่มแล้วในขณะนี้ แต่กระนั้นยอดส่ังจองล่วงหน้ายังไม่เพียงพอกับราคาค่าจัดพิมพ์ จึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านที่สนใจในหนังสือเล่มนี้จะสั่งจองและจ่ายเงิน ล่วงหน้ากันมามากขึ้น เพื่อที่กระบวนการจัดพิมพ์หนังสือจะได้ดำเนินการได้โดยไว

สั่งซื้อล่วงหน้าโดยการโอนเงินผ่านบัญชีกสิกรไทย สาขาบิ๊กซีรามอินทรา บัญชีเลขที่ 864-2-07040-2 ชื่อบัญชีประเวศ ประภานุกูล

โปรดแจ้งรายละเอียดการโอนและที่อยู่มาที่อีเมล ACT4DEM@gmail.com

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *

บทสัมภาษณ์เกี่ยวกับหนังสือ “แรงงานอุ้มชาติ”

ไทยอีนิวส์ สัมภาษณ์นักเขียน’ต้องห้าม’เปิดตัวหนังสือ’ต้องอ่าน’

ประชาไท  ไทยอีนิวส์สัมภาษณ์ “จรรยา ยิ้มประเสริฐ” เปิดตัวหนังสือ “แรงงานอุ้มชาติ”