ยิงมาสิ!

ยิงมาสิ ยิงมาสิ  ท็อปบูททมิฬ

ยิงมาสิ ให้โลกยิน การเข่นฆ่า

ยิงมาสิ กระสุนร้าย รับใช้ศักดินา

ที่มึงยิง ที่มึงฆ่า นั่น “ประชาชน”

ยิงมาสิ ยิงมาสิ ยิงเข้าใส่

อย่าหวั่นไหว ลังเลใจ  ทหารกล้า

เกียรติยศ เหรียญกล้าหาญ สำคัญกว่า

เลือด และน้ำตา “ประชาชน”

ยิงมาสิ ! มึงมีกระสุนกูมีมวลชน

ดั่งใบไม้ที่ร่วงหล่นแล้วผลิบาน

คนทุกข์ทนบนแผ่นดินเป็นล้านๆ

จะไม่ยอมกราบกรานอำนาจมึง

ยิงมาสิ! ยิงมาสิ! จงยิงประชาชน

ก็สวรรค์เบื้องบนบัญชาไว้

พวกกบฏจะกดหัวจนวันตาย

 มึงบังอาจท้าทายอำนาจกู

ยิงมาสิ! ยิงมาเถิด!   ฉันพร้อมตาย

เพื่ออรุณรุ่งสดใสวันหน้า

แอกคราดจะปลดปล่อยแม้เลือดทา

ก็ทนทุกข์เจ็บปวดมานานเกินทน

ยิงมาสิ!   ยิงมาสิ!   ยิงมาสิ!

ปราโมทย์   แสนสวาสดิ์