สาส์นถึง 'นักศึกษา' ไป ‘ราษฎร์ดำเนิน’ ไปเดินกับ ‘ราษฎร’

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

ชื่อบทความเดิม : สาส์นถึง 'นักศึกษา'

 

 

"นักศึกษา" ทุกท่านที่บังเอิญได้มาอ่านสาสน์นี้จากข้าพเจ้า ไม่ว่าท่านจะเป็นสีอะไรก็ตาม

ข้าพเจ้าขอออกตัวไว้ก่อนว่า แม้ข้าพเจ้าจะดำรงตำแหน่งเลขาธิการในองค์กรที่ชื่อว่า "สหพันธ์นิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย" (สนนท.) แต่ข้าพเจ้าหรือองค์กรของจ้าพเจ้า ก็ไม่ได้เป็นตัวแทนของนักศึกษาทั่วประเทศทุกคนทุกหมู่เหล่า ทั้งในแง่ของโครงสร้างขององค์กร ที่แปรเปลี่ยนไปตามการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยทั้งภายนอกและภายในมากมายมาตลอดเวลาในประวัติศาสตร์ และในแง่ของความคิด การกระทำ และแม้กระทั่งการตัดสินใจร่วมขบวนเป็นส่วนหนึ่งของคนเสื้อแดงในทุกวันนี้ เพราะนักศึกษาทั่วประเทศ ต่างคนก็ต่างความคิดจิตใจ เฉกเช่นเดียวกับคนในสังคมนี้

หากเราเป็นตัวแทนของนักศึกษา "ทุกคน" ในประเทศนี้ เราก็คงไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากจัดนิทรรศการหรือสัมนาเกี่ยวกับสังคมการเมืองที่ต่างคนต่างมาพูดในสิ่งที่ตัวเองอยากพูด แล้วแยกย้ายกลับบ้านกันไปโดยทิ้งคำถามมากมายไว้เบื้องหลัง หรือไม่ก็ได้คำตอบแบบสัมพัทธ์นิยมประเภทที่ว่า "ต่างคนต่างความคิดจิตใจ" โดยมีคนยากคนจนมากมายทั่วทั้งสังคมยังคงดำรงอยู่อย่างไร้สิทธิเสรีข้างนอกห้องเสวนาที่จัดขึ้นในห้องประชุมติดแอร์อันแสนสะดวกสบาย

ด้วยความที่เราไม่ใช่ตัวแทนนักศึกษา "ทุกคน" ในประเทศนี้ หากแต่เราเป็นตัวแทนของนักศึกษา “จำนวนหนึ่ง” ที่เห็นในความอยุติธรรมที่ดำรงอยู่ในสังคม ที่เห็นการถูกกดขี่ย่ำยีดูถูกเหยียดหยามของคนชั้นรากหญ้ามาโดยตลอด ที่เห็นความบ้าบอของระบอบประชาธิปไตยแบบไทยๆ ที่กดหัวดูถูกคนยากไร้ทั้งหลายว่า โง่งมและไม่สามารถปกครองโดยไม่มีอำมาตย์และผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้งของประชาชนได้

อาจจะพูดได้ว่าเราเป็นตัวแทนของนักศึกษา “จำนวนหนึ่ง” ที่มองเห็นสิ่งเหล่านี้ในสังคม และมีคำตอบของเราเองที่จะต้องเข้าร่วมกับขบวนการต่อสู้ของคนยากคนจนรากหญ้า ในฐานะของ “คนเสื้อแดง” ที่กำลังเรียกร้องความเป็นธรรมและประชาธิปไตยอยู่ในขณะนี้ เรารู้ตัวเองดีเสมอว่าเราเป็นเพียงนักศึกษา “จำนวนหนึ่ง” ส่วนน้อยในบรรดานักศึกษาทั้งหมดเท่านั้น

แน่นอนว่าย่อมมีนักศึกษาจำนวนมากที่ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเรา หรือแม้กระทั่งรังเกียจเดียจฉันท์การตัดสินใจของเรานี้ พวกเราเข้าใจดีในความรู้สึกของท่าน แต่พวกเราคงไม่ขออภัย และจะไม่รู้สึกผิดต่อพวกท่าน เพราะเราเป็นตัวแทนของนักศึกษาเพียง “จำนวนหนึ่ง” ที่มีความคิดเดียวกันเท่านั้น ไม่ใช่ตัวแทนของพวกท่าน

เราจะไม่เรียกร้องอะไรจากพวกท่านที่นิยมการเดินเที่ยวห้าง ดูหนัง ฟังเพลง ให้เลิกราสิ่งเหล่านั้นเพื่อมาร่วมชุมนุมกับพวกเรา

เราจะไม่ร้องขอให้พวกท่านที่ต้องขับรถหรูไปธุระส่วนตัวของท่านเลิกบ่นเวลารถติดแล้วหันมาขับรถร่วมหัวจมท้ายไปกับขบวนของคนเสื้อแดง

เราจะไม่ร้องขอให้พวกท่านหลายคนที่เป็นสีเหลือง สีเขียว หรือสีขาว มาเป็นสีแดงเหมือนพวกเรา เพราะเราไม่ได้เป็นตัวแทนของพวกท่าน และก็ไม่ได้คาดหวังที่จะเป็นตัวแทนของพวกท่าน พวกเราเข้าใจดีว่า วิถีที่ท่านคุ้นชินนั้น เป็นคนละวิถีกับสิ่งที่พวกเรายึดถือและปฏิบัติ เราเคารพในวิถีของท่าน และไม่ขัดข้องกับวิถีของท่าน แต่เราก็ยังแอบหวังอยู่เล็กๆ ให้ท่านเพียงแค่เข้าใจในวิถีของพวกเรา

แต่เราก็ทราบดีว่า ในสังคมนี้ ยังมีนักศึกษาอีก “จำนวนหนึ่ง” ที่มองเห็นแบบเดียวกับที่เราเห็น ที่รู้สึกและเข้าใจในวิถีของพวกเรา หรือแม้กระทั่งมีความรู้สึกนึกคิดจิตใจเหมือนกับพวกเรา

วันนี้พวกเราอาจไม่สามารถออกตัวได้อย่างเต็มปากว่า เราเป็นตัวแทนของพวกท่านในการขับเคลื่อนต่อสู้ในขบวนคนเสื้อแดง ณ ขณะนี้ เพราะท่านไม่ได้เลือกเรามา

อย่างไรก็ตาม เราก็ต้องขออนุญาตที่จะบอกว่าเป็น “นักศึกษา” ที่มีความคิดจิตใจและวิถีเดียวกันกับพวกท่าน มองเห็นสิ่งเดียวกัน และมีความต้องการสิ่งเดียวกัน โดยในวันที่ 27 มีนาคม 2553 นี้ เราขอเชิญชวนพวกท่านมาร่วมกับขบวนของคนเสื้อแดงที่กำลังต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมและประชาธิปไตยในสังคมไปด้วยกัน

วันนี้เวลานี้ล่ะ ที่คนเสื้อแดงได้กลายมาเป็นขบวนการที่มีจิตสำนึกและอุดมการณ์อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เวลานี้ล่ะที่คนชั้นรากหญ้ากำลังลุกขึ้นต่อสู้เพื่อสิทธิของตนเองอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์การเมืองไทย

ไม่มีเวลาไหนที่จะเหมาะสมสำหรับการได้ยืนหยัดอยู่เคียงข้างคนรากหญ้ามากไปกว่าเวลานี้อีกแล้ว นอกเสียจากเราจะรอเวลาอื่นซึ่งไม่รู้จะมาถึงเมื่อไหร่อีก

วันนี้คือเวลาที่ประวัติศาสตร์จักต้องจารึกเอาไว้ตลอดกาล ด้วยมันคือเวลาที่ประชาชนจำนวนมากในนามของ "คนเสื้อแดง" ได้ลุกขึ้นมาต่อสู้อย่างมีจิตสำนึกอย่างที่ไม่เคยมีเคยเป็นมาก่อนในประวัติศาสตร์การเมืองไทย

ไม่ว่าจะมีใครกล่าวหาป้ายสีด้วยข้อหามักง่ายอย่างเช่น "ถูกหลอก" "ถูกซื้อ" สักกี่พันกี่ร้อยครั้งก็ตาม สัจธรรมที่ไม่มีทางจะแปรเปลี่ยนไปตามสายลมจากปากของผู้กล่าวหา ก็คือการมาด้วยหัวใจและสำนึกอุดมการณ์ ที่แน่นอนหนึ่งของคนเสื้อแดงทั้งหลายที่มารวมกันอยู่ ณ ราชดำเนินในเวลานี้ ข้อข้องใจเรื่องถูกหลอก ถูกซื้อ ดั่งที่มีการใส่ร้ายป้ายสีมาตลอดเวลานั้น ไม่ใช่เรื่องยากที่จะพิสูจน์ความจริงเท็จเลยแม้แต่น้อย เพียงแต่พวกเขาหันลงมาจับเข่าคุยกับคนเสื้อแดงในที่ชุมนุม ท่านก็ย่อมที่จะสามารถมองเห็นลงไปถึงก้นบึ้งของหัวใจของพวกเขาได้อย่างไม่ยากเลย

“นักศึกษา” ทั้งหลาย... เราเข้าใจในความแตกต่างทางความคิดในหมู่พวกเราที่เรียกตัวเองว่าเป็น “นักศึกษา” ดี

เราเข้าใจในวิถีของท่านที่เห็นต่างจากเรา เราเข้าใจในเหตุผลของวิถีของท่าน และเราจะไม่เรียกร้องอะไรจากท่านมากไปกว่าความเข้าใจ

เราเป็นเพียงนักศึกษาส่วนน้อยจำนวนหนึ่ง ที่จะเชื้อเชิญนักศึกษาอีกจำนวนหนึ่งในสังคมนี้ที่เห็นตรงกับเรา มาร่วมขบวนกันกับพวกเราในการเดินทางครั้งประวัติศาสตร์นี้ไปด้วยกัน

หากท่านไม่เห็นด้วยกับพวกเรา เราก็ยินดีที่จะเป็นเช่นนั้น และขอเคารพในความเห็นและวิถีของท่านที่ต่างไปจากเรา

แต่หากท่านเห็นด้วยกับพวกเรา เราก็ขอเชื้อเชิญท่านมาร่วมกันกับเราและคนเสื้อแดงไปบนการเดินทางครั้งประวัติศาสตร์นี้ด้วยกัน

พบกันที่ "ราษฎรดำเนิน"

                                                                                                               ด้วยความนับถือ

                                                                                                              อนุธีร์ เดชเทวพร
                                                                                  เลขาธิการสหพันธ์นิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท