ความเห็นทางการเมืองครั้งล่าสุดของนายธีรยุทธ บุญมี ในบทเสนอแนะ "การฝ่าวิกฤติการเมืองไทย ที่ตระหนักถึงรากเหง้าแท้จริงของปัญหา" ทำให้ผู้เขียนอึ้งด้วยความงงงวยต่อรากเหง้าแท้จริงของปัญหาระบบคิดของธีรยุทธ บุญมีต่อสถานะของสตรีเพศที่สะท้อนผ่านบทเสนอแนะชิ้นนี้ (อ่านบทเสนอแนะฯของธีรยุทธ บุญมี ที่http://www.prachatai.com/05web/th/home/14653)

เป็นการแสดงทัศนะทางการเมืองของนักคิดชายที่เกิดขึ้นหลัง "วันรณรงค์เพื่อยุติความรุนแรงต่อสตรี" เพียงไม่กี่วัน (องค์การสหประชาชาติประกาศให้วันที่ 25 พฤศจิกายนของทุกปีเป็นวันรณรงค์เพื่อยุติความรุนแรงทุกรูปแบบต่อสตรี)

ผู้เขียนขอไม่วิพากษ์วิจารณ์เนื้อหาด้านอื่นๆในที่นี้ แต่ขอวิพากษ์วิจารณ์และตั้งคำถามต่อทัศนะและรากเหง้าทางความคิดของธีรยุทธ บุญมี ต่อคำว่า "ชายกระโปรง" ที่ใช้อธิบายความเลวร้ายของรัฐบาลของนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ว่า "รัฐบาลชาย กระโปรง คิดแต่จะอยู่ในอำนาจเพื่อจ้องหาผลประโยชน์ ใช้ลีลายึกยักในประเด็นการแก้ไขรัฐธรรมนูญจนวิกฤติบานปลาย รัฐบาลชายกระโปรง จะทำบาปมหันต์ถ้าเลือกใช้วิธีการระดมมวลชนมาปะทะกันเป็นสงครามกลางเมือง"

แทบไม่น่าเชื่อว่าคำดังกล่าวนี้ผ่านออกมาจากสมองและคำพูดของนักมานุษยวิทยาที่สอนและให้ความสำคัญกับเรื่อง "สัญญะ" แต่กลับใช้สัญญะที่แสดงถึงสตรีเพศเป็นเครื่องมือส่อเสียดเหยียดหยามสะท้อนรากเหง้าทางความคิดของตนต่อเพศสภาพและการเมือง

แทบไม่น่าเชื่อว่านายธีรยุทธ บุญมี อดีตผู้นำนักศึกษาที่ต่อสู้เคลื่อนไหวทางการเมืองมาพร้อมๆ กับเพื่อนนักกิจกรรมหญิงในยุคที่ขบวนการสิทธิสตรีเบ่งบานในมหาวิทยาลัยนั้น จะลุกขึ้นมาสร้างคำเหยียดหยามสตรีเพื่อสนองเป้าหมายทางการเมือง

และแทบไม่น่าเชื่อว่าอาจารย์ธีรยุทธ บุญมี สอนอยู่ในมหาวิทยาลัยที่มีกลุ่มนักวิชาการด้านสิทธิสตรีร่วมกันผลักดันให้เกิดหลักสูตรปริญญาโทด้าน "สตรีศึกษา" เป็นผลสำเร็จ โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อขยายความรู้ทางวิชาการให้สังคมได้ก้าวพ้นอคติทางเพศ

คำว่า "ชายกระโปรง" ที่นักคิดอย่างธีรยุทธ บุญมี นำมาใช้ในการวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลจึงเป็นเรื่องที่ต้องตั้งคำถาม ว่าอะไรคือรากเหง้าของการคิด การประดิษฐ์คำว่า "ชายกระโปรง" ของธีรยุทธ บุญมี นักคิดที่หลายฝ่ายยอมรับถึงความแหลมคมทางปัญญาในการวิเคราะห์สถานการณ์บ้านเมืองในยามวิกฤติ

สิ่งที่ผู้เขียนอดแปลกใจไม่ได้คือ ความเงียบเชียบของกลุ่ม องค์กร ขบวนการต่างๆ ที่เคยออกมาเคลื่อนไหวรณรงค์ต่อประเด็นการดูหมิ่นเหยียดหยามสตรี ทั้งๆ ที่ในปรากฏการณ์อื่นๆ ก่อนหน้านี้ กลุ่ม องค์กร และขบวนการเคลื่อนไหวด้านสิทธิสตรีเหล่านี้แสดงความ "อ่อนไหว" ทุกครั้งกับการใช้ถ้อยคำที่เปรียบเทียบ เปรียบเปรยสตรีเพศในการส่อเสียด เหยียดหยามทางการเมือง

คำถามสั้นๆ ถึงนักวิชาการ นักรณรงค์เคลื่อนไหวด้านสิทธิสตรี รวมทั้งนักการเมืองหญิงที่ประกาศตนว่าเข้าสู่การเมืองเพื่อสร้างความเท่าเทียมระหว่างหญิง-ชาย คือ

เหตุใดครั้งนี้จึงยกเว้นให้กับ "ชายกระโปรง" ของนายธีรยุทธ บุญมี?