ศาลปกครองสูงสุดมีคำสั่งยืนไม่รับฟ้อง "อังคณา นีละไพจิตร" ฟ้อง "สตช.- เสรีพิศุทธ์ รักษาการ ผบ.ตร." ออกคำสั่งไม่ชอบ สั่ง 4 นายตำรวจคดีอุ้มทนายสมชาย กลับเข้ารับราชการ ทั้งที่ผลคดีอาญายังไม่ถึงที่สุด ศาลชี้ ไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรง ระบุคำสั่ง ผบ.ตร. เป็นการบริหารงานภายในองค์กร ใช้ดุลพินิจได้ตามความเหมาะสมที่กฎหมายให้อำนาจ

ศาลปกครองสูงสุด โดย นายไพบูลย์ เสียงก้อง ตุลาการศาลปกครองสูงสุด เจ้าของสำนวนที่ 288/2550 มีคำสั่งยืนตามศาลปกครองชั้นต้นไม่รับคำฟ้องที่ นางอังคณา นีละไพจิตร ภรรยาของนายสมชาย อดีตประธานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชน สภาทนายความ และประธานชมรมนักกฎหมายมุสลิม ยื่นฟ้อง สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ( สตช.) และ ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (ผบ.ตร.) ซึ่งมี พล.ต.อ.เสรีพิศุทธ์ เตมียาเวส รักษาการ เป็นผู้ถูกฟ้องที่ 1-2 ในความผิดเรื่องละเลยต่อการปฏิบัติหน้าที่ และกระทำการโดยมิชอบด้วยกฎหมาย กรณีที่ สตช. ในนาม ผบ.ตร. มีคำสั่งให้ พ.ต.ท.สินชัย นิ่มปุญญกำพงษ์ อดีตพงส.(สบ.2) กก.4 ป. , จ.ส.ต.ชัยเวง พาด้วง อดีตผบ.หมู่งานสืบสวน ฯ แผนก 4 กก.2บก.ทท. , ส.ต.อ.รันดร สิทธิเขต อดีตเจ้าหน้าที่ธุรการ กก.4 ป. และ พ.ต.ท.ชัดชัย เลี่ยมสงวน รอง ผกก. 3ป. ช่วยราชการกองบัญชาการตำรวจภูธรภาค 4 จำเลยที่ 2-5 คดีอุ้มนายสมชายซึ่งศาลอาญาพิพากษายกฟ้อง ให้กลับเข้ารับราชการทั้งที่ผลแห่งคดียัง ไม่สิ้นสุด เนื่องจากอัยการและนางอังคณา โจทก์ร่วม ยื่นอุทธรณ์

โดยศาลปกครองสูงสุด พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ผู้ฟ้องไม่มีสิทธิยื่นฟ้องคดีเพื่อขอให้ศาลเพิกถอนคำสั่ง ผบ.ตร. 2 ฉบับที่ให้ พ.ต.ท.ชัดชัย ไปช่วยราชการที่ตำรวจภูธรภาค 4 และให้ พ.ต.ท.สินชัย , จ.ส.ต.ชัยเวง , ส.ต.อ.รันดร และ พ.ต.ท. ชัดชัย กลับเข้ารับราชการ เพราะผู้ฟ้องไม่ใช่ผู้ได้รับความเดือดร้อนเสียหาย เนื่องจากคำสั่งดังกล่าว เป็นกรณีที่ ผบ.ตร. ในฐานะผู้บังคับบัญชา มีคำสั่งให้ข้าราชการในสังกัดไปปฏิบัติหน้าที่ราชการในตำแหน่งใดหรือปฏิบัติหน้าที่ใด อันเป็นการบริหารงานบุคคลภายในองค์กร ซึ่งผู้บังคับบัญชามีดุลพินิจที่จะดำเนินการได้ตามความเหมาะสมตามขอบเขตที่กฎหมายกำหนดให้อำนาจไว้ ประกอบกับเมื่อพิจารณาคำสั่ง 2 ฉบับของผู้ถูกฟ้องที่ 2 แล้ว เห็นได้ว่า คำสั่งดังกล่าวมีผลกระทบต่อสถานภาพ สิทธิ หน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจที่อยู่ในบังคับบัญชาตามคำสั่งดังกล่าวเท่านั้นกรณีไม่ได้มีผลกระทบต่อสิทธิ หน้าที่ของผู้ฟ้องซึ่งไม่ได้เป็นคู่กรณีตามคำสั่งนั้นแต่อย่างใด

ส่วนที่ผู้ฟ้องขอให้ศาล มีคำสั่งให้ผู้ถูกฟ้องที่ 1-2 ดำเนินการสอบสวนวินัยอย่างร้ายแรงกับ พ.ต.ท.สินชัย , จ.ส.ต.ชัยเวง , ส.ต.อ.รันดร และ พ.ต.ท. ชัดชัย โดยให้ผู้ถูกฟ้องทั้งสองมีคำสั่งให้ทั้ง 4 คน พักหรือออกจากราชการไว้ก่อน จนกว่าการพิจารณาคดีอาญาในชั้นศาล และกระบวนการดำเนินคดีของกรรมการสอบสวนคดีพิเศษจะเสร็จสิ้นถึงที่สุดนั้น พิจารณาแล้วเห็นว่า คำร้องขอของผู้ฟ้องดังกล่าวศาลปกครองไม่อาจกำหนดคำบังคับได้

เนื่องจากการลงโทษวินัยข้าราชการนั้นเป็นมาตรการทางปกครองในการควบคุมและป้องปรามไม่ให้ข้าราชการประพฤติผิดแบบแผนและระเบียบของทางราชการจึงเป็นเรื่องภายในระหว่างผู้บังคับบัญชากับข้าราชการที่อยู่ในบังคับบัญชา รวมทั้งเป็นอำนาจในการใช้ดุลพินิจของผู้บังคับบัญชาที่จะพิจารณาดำเนินการได้ตามสมควรแก่กรณี ดังนั้นการที่ผู้ถูกฟ้องจะดำเนินการทางวินัย กับเจ้าหน้าที่ตำรวจดังกล่าวหรือไม่ ก็ไม่ได้มีผลเป็นเยียวยาในการแก้ไขความเดือดร้อนเสียหายให้กับผู้ฟ้องโดยตรง

โดยถ้าผู้ฟ้องเห็นว่าการกระทำของเจ้าหน้าที่ตำรวจดังกล่าวก่อให้เกิดความเดือดร้อนเสียหาย ก็สามารถใช้สิทธิฟ้องคดีต่อศาลยุติธรรมเพื่อบังคับให้เจ้าหน้าที่ตำรวจเหล่านั้นรับผิดทางแพ่งและ ทางอาญาได้ตามพฤติการณ์ที่กระทำผิด ดังนั้นเมื่อผู้ฟ้องไม่มีสิทธิยื่นฟ้องคดี การที่ศาลปกครองชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณา และให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความนั้นชอบแล้ว ศาลปกครองสูงสุดเห็นพ้องด้วย พิพากษายืนตามคำสั่งศาลปกครองชั้นต้น

ด้านนางอังคณา นีละไพจิตร กล่าวว่า รู้สึกเสียดายที่ศาลมีคำสั่งไม่รับคำฟ้อง เพราะทำให้ช่องทางการตรวจสอบการปฏิบัติหน้าที่ภายในองค์กรตำรวจทำได้ยากขึ้น แต่อย่างไรก็ดี จะปรึกษาหารือกับทนายความเพื่อเตรียมการยื่นฟ้องคดีทางแพ่ง และทางอาญากับเจ้าหน้าที่ตำรวจต่อไป ตามเหตุผลที่ศาลชี้แนะไว้ในคำสั่งว่า ถ้าเห็นว่าการกระทำของเจ้าหน้าที่ตำรวจดังกล่าวก่อให้เกิดความเดือดร้อนเสียหาย ก็สามารถใช้สิทธิฟ้องคดีต่อศาลยุติธรรมได้

ที่มา: เว็บไซต์สำนักข่าวเนชั่น