บทความใน "มุมคิดจากนักเรียนน้อย" เป็นแบบฝึกหัดที่นักศึกษาทำเพื่อส่งผู้บรรยายในวิชาระดับปริญญาตรีของ คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ทวิมา ไชยยงยศ

คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

เซ็กส์ จริงๆ แล้วเป็นเรื่องธรรมดาสามัญของมนุษย์ แต่เมื่อมีวัยรุ่นเข้ามาเกี่ยวข้องเมื่อไร เซ็กส์ก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่โตสำหรับพ่อ แม่ หรือผู้ใหญ่ทั้งหลายขึ้นมาทันที และฉับพลันทันใดก็จะยิ่งกลายเป็นปัญหาสำคัญเมื่อมีโอกาสพิเศษๆ อย่างวาเลนไทน์

การกันวัยรุ่นให้ออกห่างจากกิจกรรมทางเพศ ดูเหมือนเป็นหน้าที่สำคัญยิ่งของผู้ใหญ่ แต่ไม่ว่าจะห้ามอย่างไร วัยรุ่นก็ยังเดินหน้าเข้าหาเซ็กส์อยู่เสมอมา นั่นอาจเป็นเพราะเหตุผลที่แท้จริงของการ "ห้ามยุ่งกับเซ็กส์" ไม่เคยถูกบอกออกมาให้วัยรุ่นได้เข้าใจและเห็นด้วยเลยสักครั้ง ด้วยเหตุที่โลกเปลี่ยนแปลงไป เหตุผลเดิมๆ ที่ใช้บอกกับเด็ก จึงเป็นเพียงเหตุผลที่ไม่จูงใจและหมดความน่าเชื่อถือ

เหตุผลส่วนใหญ่มักเป็นผลลัพธ์จากการมีเซ็กส์ที่ผู้ใหญ่กลัวว่าจะเกิดขึ้น เด็กๆ จะได้ยินอยู่บ่อยครั้งว่า ห้ามมีเซ็กส์เพราะอาจตั้งท้องจนหมดอนาคต หรือห้ามมีเซ็กส์เพราะอาจติดเชื้อเอชไอวี เหตุผลเหล่านี้ยากที่จะทำให้วัยรุ่นยุคสารสนเทศเชื่อได้ เนื่องจากเด็กหนุ่มสาวไอทีได้รับข้อมูลทั้งหมดผ่านสื่อทันสมัยอยู่แล้ว และคิดว่าฉลาดพอที่จะป้องกันไม่ให้สิ่งต่างๆ ที่ผู้ใหญ่กลัวเกิดขึ้น เพียงแต่ปัญหาอาจจะอยู่ที่วัยรุ่นถูกทำให้เข้าไม่ถึงอุปกรณ์ด้านการป้องกัน เพราะราคาแพง และถูกสังคมตัดสินเอาได้หากไปซื้อหาอุปกรณ์เหล่านั้นมาไว้ในครอบครอง

เมื่อโลกหมุนไป ทัศนคติในเรื่องเซ็กส์ก็หมุนเปลี่ยนตามไปเช่นกัน ทุกวันนี้เซ็กส์สำหรับวัยรุ่นไม่ใช่เรื่องที่มีกำหนดเวลาอีกต่อไป วัยรุ่นเชื่อเรื่องความสำคัญในการรอมีเซ็กส์กระทั่งถึงวันแต่งงานน้อยลงทุกที สภาพแวดล้อมในปัจจุบันอาจทำให้วิถีประเพณีเป็นเหตุผลที่ไม่หนักแน่นพอที่จะทำให้วัยรุ่นเชื่อตามได้อีก       สิ่งเดียวที่จะทำให้วัยรุ่นยุคใหม่เชื่อได้ก็คือ วัยรุ่นอยากรู้ว่าการมีเพศสัมพันธ์นั้นไม่ดีที่ตรงไหน แต่ก็ไม่มีผู้ใหญ่คนไหนสามารถบอกออกมาให้วัยรุ่นเชื่อได้ เพราะส่วนใหญ่ก็ยอมรับว่า เซ็กส์ไม่ใช่เรื่องสกปรก หรือไม่เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจรังงอน แต่เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ที่ออกจะสำคัญสำหรับชีวิตอยู่ไม่น้อย 

ในเมื่อไม่มีใครบอกเหตุผลที่แท้จริงนั้นได้ เซ็กส์ก็จะยังคงเป็นสิ่งที่เย้ายวนสำหรับวัยรุ่นในทุกยุคทุกสมัยอยู่เสมอ การจัดการเรื่องนี้ จึงไม่ใช่การห้ามมีเซ็กส์ แต่เป็นการสื่อสารกับวัยรุ่นให้เข้าใจถึง "เวลาที่เหมาะสม" ซึ่งเป็นเวลาที่ต้องพร้อมจะรับผิดชอบทุกสิ่งอย่างด้วยตัวเอง ถ้าผู้ใหญ่ยอมรับได้ว่าเซ็กส์ต้องเกิดขึ้นและวัยรุ่นรู้ความพร้อมของตัวเอง

เท่านี้ทุกวาเลนไทน์ก็ไม่น่าจะมีปัญหาให้ต้องกังวลกัน

บทความทั้งหมด

มุมคิดจากนักเรียนน้อย : จะส่อวงไฟไปทำไม  มุมคิดจากนักเรียนน้อย : พูดมากขึ้น เข้าใจมากขึ้น  มุมคิดจากนักเรียนน้อย : แห่นางแมว: ฝนไม่ตก ก็สุขได้  มุมคิดจากนักเขียนน้อย: อยู่ได้อย่างเป็นสุข (ในใจ)  มุมคิดจากนักเรียนน้อย : กฎอัยการศึกฉบับป่าชุมชน

มุมคิดจากนักเรียนน้อย:น้อมรับพระราชดำรัส พูดง่ายแต่ทำยาก

มุมคิดจากนักเรียนน้อย : แก้มลิง  มุมคิดจากนักเรียนน้อย : Children of Heaven เรื่องเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่  มุมคิดจากนักเรียนน้อย : ชนะเลิศ...ได้ "ที่สาม"  มุมคิดจากนักเรียนน้อย : สิทธิบัตรชีวิต