อยากตอบ : ผมอธิบายง่ายๆ ดังนี้ดีกว่านะ

คือแบบว่าหลายเดือนผ่านมานี่ เรารู้สึกอึดอัดมากที่มีโจรใส่สูตรหน้าตาดีเข้ามาหยิบข้าวของในบ้านเราไป วันละนิดวันหล่ะหน่อย

พูดกันดีๆ ก็ไม่ยอมไป อ้างอย่างเดียวว่า ก็เราเปิดให้เขาเข้ามาเองนี่

อดรนทนไม่ไหว ก็ตะโกนเรียกยามหมู่บ้านให้เข้ามาช่วย ที่ผ่านมาก็ไม่เข้ามาช่วยสักที

วันหนึ่งยามเหล่านั้นก็เข้ามาในจังหวะที่เจ้าโจรนั้นเผลอเพราะออกไปซื้อของนอกบ้าน ทีนี้ยามเขาบอกว่า ช่วงนี้ชุลมุนนิดหน่อยนะ ต้องจับเรามัดแล้วปิดปากไว้ก่อน และที่สำคัญต้องแก้ผ้าด้วย … เดี๋ยว "จัดให้ครับผม"

ยังไม่ทันได้ตัดสินใจอะไร เพราะตอนนั้นมันมืดแล้ว มารู้ตัวอีกทีโจรมันก็เผ่นไปแล้ว ก็เลยเหลือยามนั่งอยู่ในบ้านเรา ขณะที่เราเปลือยเปล่าและถูกจับมัดเอาไว้ทั้งมือและปาก

ยามบอกว่า ตอนนี้เหตุการณ์ยังไม่สงบครับ ต้องขอเวลาสักสองอาทิตย์ก่อน หลังจากนั้นจะมีคนที่ไม่มีอาวุธมาเฝ้าบ้านให้ รับรองว่าเป็นคนดีแน่นอนครับ แต่ตอนนี้อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย เดี๋ยวโจรมันจะพาพวกกลับเข้ามานะ แล้วหลังจากนั้นสักปีนึงผมจะแก้มัด แล้วคืนบ้านให้แล้วกันนะครับผม ส่วนของที่เจ้าโจรนั้นเอาไป เดี๋ยวผมจะเอาคืนมาให้นะ

ร่างกายของเราเปล่าเปลือย เราพูดอะไรไม่ได้ บางคนอาจรู้สึกอุ่นใจที่ได้อยู่ภายใต้ความดูแลของยาม เพราะเรารู้สึกว่ายามเป็น "มืออาชีพ" ในการเข้ามาคุ้มครองเรา

แต่เราก็รู้ตลอดว่า เราชอบให้ยามเข้ามาคุ้มครองเรา "ชั่วคราว" ... ไม่ชอบให้ "ค้างคืน"

บางคนเชื่อว่า การอยู่ใต้ความคุ้มครองของยามนั้นก็มิได้เลวร้ายอะไร เพราะกฏหมายทุกอย่างก็ทำงานเหมือนเดิม ยกเว้นแต่รัฐธรรมนูญ เท่านั้นเองที่ไม่ทำงาน เราอยากได้อะไรเราก็ร้องอู๊ดๆ เดี๋ยวยามก็ "จัดให้ครับผม" เราจึงเป็นเสมือน subject of the benevolent state มากกว่า citizen under democratic regime เพราะที่ผ่านมา คนหลายคนอาจจะบอกว่า เราก็ไม่มีอำนาจพอๆ กันนั่นแหละ มีคนคุ้มครองตัวเราซะยังจะดีกว่า เพราะเราก็คุ้มครองตัวเองไม่ได้อยู่แล้ว (เหรอครับลุงเสน่ห์ ?)

เราจึงเป็นเสมือนคนที่เปล่าเปลือยและถูกปิดปากที่ได้รับการคุ้มครองจากยามใจดีมีเมตตา แทนสภาพเดิมของการเป็นเจ้าของบ้านที่เห็นโจรใส่สูทหยิบของจากบ้านเราไปทีละชิ้น แถมยังบอกว่าคนตั้ง 16 ล้านบ้านให้เขาเข้าออกได้อย่างสบาย ไม่เห็นเป็นไร

... สมัยที่ผมเรียนหนังสือนั้น ผมถูกสอนว่า รัฐประหาร นั้น แปลมาจากภาษาฝรั่งเศส ว่าเป็นการประหารรัฐ

การปฏิวัติมีสองความหมาย คือ การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพื้นฐานของสังคม การเมือง เศรษฐกิจ

หรืออาจหมายถึงการยึดอำนาจของ "ทหารไทย" ที่เมื่อกระทำสำเร็จจะเรียกตัวเองว่า "คณะปฏิวัติ" และคำสั่งของคณะปฏิวัตินั้นถือว่ามีความสำคัญกว่ารัฐธรรมนูญ เพราะ "ถ้าไม่ฉีกรัฐฉีกรัฐธรรมนูญก็จัดการรัฐบาลไม่ได้" (ในขณะที่บางสังคมนั้นเขาไม่มีรัฐธรรมนูญลายลักษณ์อักษร ก็อยู่ได้ บางแห่งทหารเข้ามาก็ประกาศยกเลิกการใช้ฉบับปัจจุบันชั่วคราว หรือบางประเทศนั้นก็ระบุไว้เลยว่า ทหารนั้นสามารถแทรกแซงการเมืองได้หากประชาธิปไตยนั้นกำลังเผชิญอันตราย)

ส่วนคำว่า "กบฏ" นั้น หมายถึงการรัฐประหารที่ไม่สำเร็จ

แต่เอาเข้าจริงเราควรสนใจ "คำที่หายไปใน (วงเล็บ) " มากกว่า นั่นก็คือ การรัฐประหารนั้น แท้จริงคือการรัฐ(ธรรมนูญ)ประหาร ดังที่คณะปฏิรูปการปกครอง (โดยทหาร) เพื่อประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขกำลังกระทำอยู่

รัฐประหารในเมืองไทยนั้น จึงเป็นเรื่องของการประหารรัฐธรรมนูญด้วยกลไกรัฐ แล้วสถาปนาตัวเองขึ้นเป็นรัฐที่มีเมตตาธรรม (benevolent state) ที่ภายใต้การปกครองดังกล่าวนั้น ประชาชนเป็นเพียงพสกนิกรของรัฐ หรือในศัพท์ที่เคยเรียนมาก็คือ ไพร่ฟ้า (subject) นั่นแหละครับ

การเป็นไพร่ฟ้าในรัฐที่มีเมตตาธรรมนั้น อาจมิใช่สภาพที่เลวร้ายนัก หากได้รับความเมตตาจากรัฐ เพราะรัฐสมัยใหม่นั้นคือองค์กรที่มีกลไกรัฐที่มีกำลังทหารและระบบราชการคอยดูแล ดังนั้นมิติด้านการคุ้มครองจึงเป็นมิติหลักของความสัมพันธ์ทางการเมืองแบบนี้ แต่สิ่งที่ขาดไปในรัฐแบบนี้ก็คือ รัฐอาจไม่คุ้มครองคนที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐเท่านั้นเอง เพราะสิ่งที่สำคัญคือ "การคุ้มครอง" ไม่ใช่ "สิทธิเสรีภาพ" ซึ่งเป็นการคุ้มครองที่อาจรวมถึงการมีกฏหมายต่างๆ ที่ยุติธรรมก็ได้ ยกเว้นข้อเดียวคือการไม่มีหลักประกันเรื่องการแสดงออกทางความคิดเห็นที่ "แตกต่าง" ไปจากรัฐที่มีเมตตานั่นแหละครับ

เราจึงเป็น naked subject under laws and protection provided by a benevolent state

ก็คล้ายๆ กับเราเปล่าเปลือยหนาวเหน็บและถูกปิดปาก แต่เขาอาจเมตตาหยิบผ้าห่มมาให้เรา หรือเราอาจ "อุ่นใจ" ว่าอย่างน้อยก็มีคนดูแลเรา เพราะที่ผ่านมานั้น เราอาจจัดการกับโจรใส่สูทปากดีคนนั้นไม่ได้เลย เพราะดันไปเปิดให้เขาเข้ามา หรือมันดันเข้ามาแล้วยังอ้างว่าบ้านอื่นก็ให้มันเข้า

เอาหล่ะครับ ก่อนนอนคืนนี้ ยามยังอุตส่าห์สัญญาว่า จะหาผ้าห่มมาให้เรา และหาเสื้อผ้าให้เราใส่ถ้าเราหนาว หาข้าวมาให้เรากิน ฯลฯ แต่ตอนนี้อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย เพราะเหตุการณ์ยังไม่เรียบร้อย

ยามคนนั้นกระซิบเบาๆ ข้างหูเรา ก่อนให้เราไปนอน แถมยังปลอบโยนด้วยคำหวานที่แสนจะจักกะเดี่ยมหัวใจว่า

                                                                                                                  "รักนะ เด็กโง่"

ป.ล. ส่วนเรื่องรถถังนั้น ทางสื่อมวลชนเขาก็สานต่อนโยบายของการท่องเที่ยวอยู่แล้วครับ ว่ารัฐ(ธรรมนูญ)ประหารครั้งนี้ เป็นหนึ่งในโครงการ Unseen Thailand ...

ซึ่งในภาษาของวินโดว์เขาเรียกว่า WYSIWYG หรือ What You See Is What You Get ครับผม

http://en.wikipedia.org/wiki/WYSIWYG

การรัฐประหารในฐานะ WYSIWYG นั้นเป็นเรื่องที่คนที่เรียนรัฐศาสตร์ นิติศาสตร์ ทหาร และนักเศรษฐศาสตร์คงจะเข้าใจได้ยาก มันเป็นสิ่งที่บรรดานักวิชาการสาย computer science หรือเด็กคนไหนที่เรียน Net Design อาทิ น้องแตงโม (วิ๊ดวี๊ด) เข้าใจได้ดี กล่าวคือคนที่เรียน การเขียน html นั้นเขาเข้าใจว่า ไอ้เว็บที่เราเขียนออกมานั้น เบื้องหลังมันก็คือภาษายึกยือที่เป็นรหัสมากมาย ไม่ใช่ภาพอันงดงาม bloodless ที่เราเห็นอยู่เลยแม้แต่น้อย

http://en.wikipedia.org/wiki/WYSIWYG

อธิบายง่ายๆ ตามในวิกกี้พีเดียว่า The term describes a user interface that allows the user to view something very similar to the end result while the document or image is being created. For example, a user can view on screen how a document will look when it is printed to paper or displayed in a Web browser.

It implies the ability to modify the layout of a document without having to type or remember names of layout commands.

นั่นแหละครับ คือคำนี้หมายถึงสิ่งที่มันแสดงผลออกมาให้กับผู้ใช้คอม ซึ่งไม่ต้องรู้อะไรมากมายนักว่า การใช้โปรแกรมที่เราซื้อมา หรือขโมยมาใช้นั้น มันจะเขียนมาอย่างไร จะมี bug ไหม เพราะเราถือคติให้ผู้ใช้นั้นใช้ได้ง่ายๆ โดยไม่ต้องมานั่งจำรหัสอะไรให้มันวุ่นวาย พูดอีกอย่างก็คือ ทุกอย่างเขาพยายาม "จัดให้" เราเหมือนการเขียนแบบฟอร์มนั่นแหละครับ ไม่ต้องมานั่งพิมพ์รหัสเอาเอง เขาออกแบบให้ ไม่พอใจใช้ยากไป เดี๋ยวอัพเดทให้

สิ่งที่เราเห็นตรงหน้าเรา มันจึงเปรียบเสมือนจุดสิ้นสุดของกระบวนการไปในเวลาเดียวกัน หมายความว่าการรัฐ(ธรรมนูญ)ประหาร ก็คือการรัฐ(ธรรมนูญ)ประหาร ไม่ใช่ทั้งการเดินหน้า การถอยหลัง ระยะสั้นหรือระยะยาวหรือการพักร้อน มันเป็นสิ่งที่ทำอย่างไรก็ทำให้เห็นว่า มันออกมาอย่างนั้นนั่นแหละ ทำตอนนี้ก็เห็นซะเดี๋ยวนี้ ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น ทำรัฐธรรมนูญประหารก็ได้การประหารรัฐธรรมนูญ ง่ายๆ ไม่เชื่อถามน้องแตงโมดูก็ได้ (ขนาดตอนน้องแตงโมเล่นเป็น ยัยใบบ้า น้องแตงโมยังรู้ตัวตลอดเลย)

ผมว่าจะร่างรัฐธรรมนูญใหม่เนี่ย ลองให้พวกเขียนเว็บมาทำให้จะดีกว่าไหมครับ ถ้าว่าไปแล้ว พวกนี้เขาเข้าใจวิธีคิด ที่ user friendly … กิ๊วกิ้ว ... อยากได้น้องแตงโมเป็นหัวหน้า คปค และประธานสภาร่าง รธน. ที่สุดเล้ยยยยย …

(แถมนิดครับ จากวิกกี้พีเดีย เพิ่มเติมว่ายังมีรหัสอื่นที่น่าสนใจดังนี้

WYSIWIS = What You See Is What I See (used in context of distant multi-users applications, e.g. CSCW)

WYSIWYAF = What You See Is What You Asked For (in reference to programs such as those used for manual typesetting such as TeX or troff, that what is retrieved from the system is what the user specified - in essence, a statement of GIGO)

WYSIAYG = What You See Is All You Get (used to point out that a style of "heading" that refers to a specification of "Helvetica 15 bold" provides more useful information than a style of "Helvetica 15 bold" every time a heading is used)

WYSIWYM = What You See Is What You Mean (You see what best conveys the message)

WYTYSIWYTYG = What You Think You See Is What You Think You Get (/wɪtɪsiwɪtɪg/) (when a program claims to be WYSIWYG but isn't)

WYCIWYG = What You Cache is What You Get ("wyciwyg://" turns up occasionally in the address bar of Gecko-based Web browsers like Mozilla Firefox when the browser is retrieving cached information) -or - What You Create Is What You Get -or- What You Click Is What You Get)

WYGIWYG = What You Get Is What You Get (an alternative approach to document formatting using markup languages, e.g. HTML, to define content and trusting the layout software to make it pretty enough)

WYSYHYG = What You See You Hope You Get (/wɪzihɪg/) (a term ridiculing text mode word processing software; used in the Microsoft Windows Video Collection, a video distributed around 1991 on two VHS cassettes at promotional events).